Sarah Harmer - Oh Little Fire
De Canadese singer-songwriter Sarah Harmer is misschien niet erg productief, maar als ze een cd uitbrengt kun je er bijna zeker van zijn dat het een goede cd is. Harmer debuteerde in 1999 met het intieme en nauwelijks opgemerkte Songs For Clem en brak vervolgens in 2000 door met het geweldige You Were Here; een plaat waarop ingetogen rootssongs prachtig samensmolten met veelkleurige popsongs. Dit recept werd vervolgens verder uitgewerkt op All Of Our Names uit 2004, waarna I’m A Mountain uit 2006 juist weer wat meer opschoof in de richting van de traditionele Amerikaanse rootsmuziek en met name de bluegrass. De afgelopen jaren zette Sarah Harmer zich vooral in voor het milieu en kwam er weinig van muziek maken, al dook de Canadese wel zo af en toe op bij bevriende muzikanten. Van deze bevriende muzikanten is Neko Case van de partij op de vijfde plaat van Sarah Harmer, Oh Little Fire. Oh Little Fire klinkt wat minder traditioneel en wat meer up-tempo dan zijn voorganger en laat wederom horen dat Sarah Harmer een buitengewoon getalenteerd en veelzijdig singer-songwriter is. De muziek van Sarah Harmer is de afgelopen jaren vergeleken met die van onder andere Joni Mitchell, Nanci Griffith, Lucinda Williams, Neil Young, Kathleen Edwards, David Gray, Suzanne Vega, Laura Veirs, Leslie Feist en Harmer’s relatief onbekende landgenote Emily Haines. Geen van deze vergelijkingen is echt onzinnig, maar bij beluistering van Oh Little Fire is slechts een beperkt deel van het vergelijkingsmateriaal relevant. Oh Little Fire laat zich wat mij betreft beluisteren als een echte popplaat, wat in rootskringen helaas bijna een scheldwoord is. Het krediet dat Harmer in deze kringen verkreeg met I’m A Mountain zal ze met deze plaat waarschijnlijk direct weer verspelen, maar dat betekent uiteraard niet dat Oh Little Fire een slechte plaat is. Integendeel. Ik vind Oh Little Fire zelfs een erg goede plaat. Waar Sarah Harmer zich met I’m A Mountain wat mij betreft niet wist te onderscheiden van de singer-songwriters in het pure rootssegment, onderscheidt ze zich met Oh Little Fire wel moeiteloos van de concurrentie in het rootspopsegment. Oh Little Fire is een geweldige plaat met songs die je moeiteloos zullen weten te betoveren. Hier en daar klinkt de muziek van Sarah Harmer nog wel enigszins traditioneel (zoals in het overigens bijzonder fraaie duet met Neko Case), maar over het algemeen overheerst toch het zonnige en lichtvoetige popgevoel. Oh Little Fire wakkert het toch al zo nadrukkelijk aanwezige zomergevoel nog eens extra aan, al verheug ik me stiekem ook al op de regenachtige lentedagen of donkere winteravonden in het gezelschap van Sarah Harmer's prima vijfde plaat. Erwin Zijleman
De Canadese singer-songwriter Sarah Harmer is misschien niet erg productief, maar als ze een cd uitbrengt kun je er bijna zeker van zijn dat het een goede cd is. Harmer debuteerde in 1999 met het intieme en nauwelijks opgemerkte Songs For Clem en brak vervolgens in 2000 door met het geweldige You Were Here; een plaat waarop ingetogen rootssongs prachtig samensmolten met veelkleurige popsongs. Dit recept werd vervolgens verder uitgewerkt op All Of Our Names uit 2004, waarna I’m A Mountain uit 2006 juist weer wat meer opschoof in de richting van de traditionele Amerikaanse rootsmuziek en met name de bluegrass. De afgelopen jaren zette Sarah Harmer zich vooral in voor het milieu en kwam er weinig van muziek maken, al dook de Canadese wel zo af en toe op bij bevriende muzikanten. Van deze bevriende muzikanten is Neko Case van de partij op de vijfde plaat van Sarah Harmer, Oh Little Fire. Oh Little Fire klinkt wat minder traditioneel en wat meer up-tempo dan zijn voorganger en laat wederom horen dat Sarah Harmer een buitengewoon getalenteerd en veelzijdig singer-songwriter is. De muziek van Sarah Harmer is de afgelopen jaren vergeleken met die van onder andere Joni Mitchell, Nanci Griffith, Lucinda Williams, Neil Young, Kathleen Edwards, David Gray, Suzanne Vega, Laura Veirs, Leslie Feist en Harmer’s relatief onbekende landgenote Emily Haines. Geen van deze vergelijkingen is echt onzinnig, maar bij beluistering van Oh Little Fire is slechts een beperkt deel van het vergelijkingsmateriaal relevant. Oh Little Fire laat zich wat mij betreft beluisteren als een echte popplaat, wat in rootskringen helaas bijna een scheldwoord is. Het krediet dat Harmer in deze kringen verkreeg met I’m A Mountain zal ze met deze plaat waarschijnlijk direct weer verspelen, maar dat betekent uiteraard niet dat Oh Little Fire een slechte plaat is. Integendeel. Ik vind Oh Little Fire zelfs een erg goede plaat. Waar Sarah Harmer zich met I’m A Mountain wat mij betreft niet wist te onderscheiden van de singer-songwriters in het pure rootssegment, onderscheidt ze zich met Oh Little Fire wel moeiteloos van de concurrentie in het rootspopsegment. Oh Little Fire is een geweldige plaat met songs die je moeiteloos zullen weten te betoveren. Hier en daar klinkt de muziek van Sarah Harmer nog wel enigszins traditioneel (zoals in het overigens bijzonder fraaie duet met Neko Case), maar over het algemeen overheerst toch het zonnige en lichtvoetige popgevoel. Oh Little Fire wakkert het toch al zo nadrukkelijk aanwezige zomergevoel nog eens extra aan, al verheug ik me stiekem ook al op de regenachtige lentedagen of donkere winteravonden in het gezelschap van Sarah Harmer's prima vijfde plaat. Erwin Zijleman