Alex Chilton - Free Again: The 1970 Sessions

Omdat de trouwe cd kopers over het algemeen de 35 zijn gepasseerd, verschijnen er de afgelopen jaren opvallend veel fraaie reissues en platen met nieuw opgedoken materiaal van al lang vergeten muzikanten. Dat is een aardige meevaller voor de echte muziekliefhebber, want veel muziek die voorgoed in de archieven leek verdwenen of niet op cd beschikbaar was, verschijnt nu toch nog op cd, vaak nog in een fraai uitgevoerde versie ook. Het geldt ook voor de opnamen die de in 2010 overleden Alex Chilton maakte rond 1970. Voor een ieder bij wie de naam Alex Chilton niet direct een belletje doet rinkelen: Alex Chilton maakte in de jaren 60 deel uit van de blue-eyed soulband The Box Tops (vooral bekend van The Letter), timmerde in de jaren 70 aan de weg met het legendarische en achteraf bezien bijzonder invloedrijke Big Star, maakte hierna een aantal interessante maar over het algemeen onbegrepen soloplaten en keerde in de jaren 90 en de jaren 00 nogmaals terug met Big Star, voordat zijn hart het in 2010 begaf na een leven waarin Alex Chilton het maken van geniale muziek afwisselde met donkere perioden vol ellende en drankmisbruik. De muziek die Alex Chilton rond 1970 maakte is nu verzameld op Free Again: The 1970 Sessions. Het is muziek die Alex Chilton bij voorkeur direct in 1970 had uitgebracht, maar zijn contract met The Box Tops stond dit niet toe. Een deel van de opnamen verscheen al in 1996 op cd, maar Free Again: The 1970 Sessions is een stuk completer en bovendien fraaier uitgevoerd. Free Again is meer dan een plaat met interessante popmuziek van een helaas al weer bijna vergeten genie. De tracks op Free Again laten zich immers beluisteren als de brug tussen de hitgevoelige popmuziek van The Box Tops en de veel invloedrijkere rootsy powerpop van Big Star. Het is bijzonder knap hoe Alex Chilton, op het moment van deze opnamen pas 19 jaar oud, Britse en Amerikaanse muziek combineert (op een moment dat dat nog niet gewoon was) en zowel uit de voeten kan met pop, soul en rhythm & blues als met powerpop en rock ’n roll. Niet alle tracks op Free Again zijn even goed uitgewerkt en in een aantal gevallen gaat het zelfs om niet veel meer dan ruwe demo’s, maar de luistervaring die deze plaat biedt is op zijn minst fascinerend. Free Again laat een in alle opzichten groot muzikant horen die nog zoekende is naar de grootse vorm. Deze zou voor het eerst worden geëtaleerd op het debuut van Big Star uit 1972 (de eerste drie platen van Big Star moet eigenlijk iedere muziekliefhebber in huis hebben), maar ook op Free Again steekt Chilton bij vlagen in een geweldige vorm. Free Again is alles bij elkaar genomen misschien niet veel meer dan een voetnoot in de geschiedenis van de popmuziek, maar het is er wel een die het verdiend om uitvoerig bestudeerd te worden. Erwin Zijleman