Ik luister zelden naar de radio en al helemaal niet naar Radio 2 en was dan ook niet bekend met het fenomeen "De Strepen van Spits". In dit radioprogramma luistert levende legende Frits Spits naar een nieuw album en zet strepen bij de songs die hij goed vindt. Het leverde de Nederlandse band The New Shining vorige week 13 strepen op, wat op een totaal van 15 songs een zeldzaam hoge score is. Alle streepjes van Frits Spits, en de steun die de band al eerder kreeg van Giel Beelen, hebben The New Shining geen windeieren gelegd. De nieuwe cd van de band uit Rotterdam kreeg de afgelopen week enorm veel aandacht en toen de plaat een paar dagen geleden bij mij thuis op de mat plofte was ik dan ook direct nieuwsgierig. Stripped/Full Circle bestaat uit twee cd’s. In tegenstelling tot Frits Spits, die volgens mij alleen Stripped heeft beoordeeld, begon ik mijn luistersessie met Full Circle. Full Circle is een wat stevigere rockplaat, die je absoluut vaker moet horen voor het kwartje valt, zeker wanneer je je, net als ik, niet al te vaak in dit genre beweegt. De eerste track van Full Circle deed me vooral denken aan een band als Nickelback en dat is zeker niet mijn favoriete band. In de tracks die volgen blijkt The New Shining echter uit de voeten te kunnen op een heel breed terrein. Met name de wat zwaarder klinkende songs doen wel wat aan die van Metallica, Van Halen of The Foo Fighters denken, maar de muziek van The New Shining kan ook net zo breed uitwaaien als die van U2 en in de wat complexere songs wijkt het Rotterdamse trio ook moeiteloos uit in de richting van een band als Queensrÿche. In muzikaal opzicht steekt het allemaal bijzonder knap in elkaar, waardoor je blijft luisteren. De ritmesectie legt steeds een uiterst solide basis, waarop het fraaie gitaarwerk en de prima zang van voorman Nax uitstekend uit de verf komen. De indringende persoonlijke teksten en de lekker in het gehoor liggende songs maken het helemaal af. Full Circle is niet helemaal mijn cup of tea, maar desondanks zou ik bij het volgen van de methode Frits Spits een aantal streepjes zetten voor deze uitstekend klinkende plaat. Het serieuzere streepwerk begon ook voor mij bij beluistering van Stripped. Op Stripped is de stevige rocksound verdwenen en horen we opeens een prachtig akoestisch geluid. De prima zang en de zeer persoonlijke teksten zijn gebleven, maar verder klinkt Stripped totaal anders dan Full Circle. Waar ik bij beluistering van Full Circle nog wel enige aarzeling had, bleef ook ik bij Stripped strepen. Ik kwam uiteindelijk tot 15 streepjes, want persoonlijk kan ik op de plaat geen zwakke song ontdekken. Toen ik de plaat vervolgens zonder potlood en papier kon beluisteren, bleek Stripped alleen maar mooier geworden. Het enige risico dat The New Shining loopt is dat liefhebbers van mooie akoestische popliedjes hun tanden stuk bijten in het stevige rockgeluid of dat liefhebbers van het stevigere werk niet uit de voeten kunnen met de meer ingetogen kant van de band. Mijn advies: pik er uit wat je het lekkerst vindt, maar vergeet niet om af en toe ook eens van de andere kant van The New Shining te proeven. Er zijn immers dingen die je moet leren eten. Wat je ook kiest, je krijgt hoe dan ook een portie bijzonder smakelijke muziek van zeer hoge kwaliteit. Erwin Zijleman
