Sons Of Bill maakt inmiddels al een jaar of acht platen, maar pas sinds het in 2012 verschenen Sirens trekt de band rond Abe, James en Sam Wilson (allemaal zonen van vader Bill) ook in Nederland de nodige aandacht. De band uit Charlottesville, Virginia, is inmiddels uitgebreid tot een vijftal en is voor Love And Logic met drummer (Wilco, Uncle Tupelo) en tegenwoordig ook producer Ken Coomer een studio in Nashville in gedoken.
Zeker de eerste paar tracks op de plaat laten een wat ander geluid horen dan het geluid dat we tot dusver kennen van Sons Of Bill. Het is een akoestisch geluid met nogal wat invloeden uit de countryrock en West Coast pop met hier en daar afwisselend aan The Beach Boys en The Beatles herinnerende koortjes en in de openingstrack bovendien een flinke dosis psychdelica.
Het is misschien iets anders dan verwacht, maar er is helemaal niets mis mee. Na een fraai en wederom opvallend ingetogen duet met zangeres Leah Blevins, verrast, nee imponeert Sons Of Bill met een buitengewoon fraaie en sobere ode aan Big Star lid Chris Bell die in 1978 op slechts 27-jarige leeftijd zijn auto al dan niet bewust tegen een boom parkeerde.
Net als je denkt dat Sons Of Bill haar wat stevigere geluid vaarwel heeft gezegd op Love And Logic voert de band het tempo weer wat op en horen we voor het eerst de stevigere gitaren en knallende melodieën, die Sons Of Bill drie jaar geleden, overigens tot onvrede van de band, de vergelijking met Kings Of Leon (dat ook uit drie broers bestaat) opleverde.
Het lijkt een incident, want nadat het tempo eenmalig is opgevoerd, keert Sons Of Bill terug met een bijzonder stemmige countrysong. Het zal de fans van het stevigere werk inmiddels duidelijk zijn dat Sons Of Bill op Love And Logic vooral andere wegen in slaat, maar persoonlijk ben ik er best tevreden over. Het meer ingetogen werk ligt de band uitstekend en het voegt bovendien wat toe aan de platen die de band de afgelopen jaren uitbracht.
Ook in de resterende tracks op de plaat kiest Sons Of Bill voor een sober en akoestisch geluid dat countryrock steeds vaker verruild voor (alt-)country en gitaarmuziek met een beperkt R.E.M. gehalte. In het begin is het misschien even wennen aan het nieuwe geluid van Sons Of Bill, maar na enige gewenning kruipen de stemmige en soms wat donkere songs op Love And Logic diep onder de huid en wordt Love And Logic een steeds intensere en steeds mooiere plaat.
De nieuwe plaat van Sons Of Bill verscheen een maand geleden al in de VS. Ik heb de plaat daarom inmiddels al de nodige keren voorbij horen komen en ben diep onder de indruk. Dat Sons Of Bill andere wegen is ingeslagen verdient respect, maar dat de band vervolgens met zo’n prachtplaat op de proppen komt verdient een hele diepe buiging. Nu op naar wereldheerschappij. Erwin Zijleman
cd 
LP