U2 is, ondanks het feit dat de laatste plaat van de band al weer vier jaar oud is en we voor de laatste echt goede plaat van de band veel verder terug moeten in de tijd (op zijn minst tot 2000 maar als je het mij vraagt tot 1991), nog altijd onbetwist de grootste Ierse rockband van het moment. De tweede plek is echter bereikbaar voor iedere band met ambitie en het is deze plek waarop Kodaline zich richt. In A Perfect World, het debuut van de band uit Dublin, is inmiddels vergeleken met U2, maar ook met bands als Keane, Snow Patrol, Elbow, Mumford & Sons en vooral Coldplay. Kodaline staat deze zomer op alle grote festivals en kan zomaar uitgroeien tot de volgende grote band. Met de voorspelling dat Kodaline heel groot gaat worden ga je bij de Britse bookmakers als lang niet meer rijk worden, maar levert het ook een goede plaat op? In A Perfect World draait inmiddels een tijdje zijn rondjes in mijn cd speler in de auto en ondervindt daar maar heel weinig weerstand. Kodaline maakt net als met name Coldplay mooie sfeervolle popliedjes die zich onmiddellijk opdringen en op één of andere manier een goed gevoel geven. Je hoeft niet veel moeite te doen om volle stadions voor te stellen bij de muziek van Kodaline en dat is een gave waarover niet al teveel bands beschikken. Natuurlijk is het jammer dat de muziek van Kodaline niet wat vaker tegen de haren instrijkt of op zijn minst wordt voorzien van een scherp randje, maar aan de andere kant is er met de perfecte popmuziek van de Ieren weinig mis. Heel weinig zelfs. Van de sfeervolle klanken van Kodaline kun je eigenlijk alleen maar heel vrolijk worden en dit geldt ook voor de prima songs, de uitstekende zang en de mooi opgebouwde dynamiek die in vrijwel alle songs van de band terug komt. Ik laat het zeuren over het gebrek aan originaliteit voor deze keer maar over aan de critici en beperk me tot de impact van de muziek van Kodaline. Deze is groot. Laat A Perfect World van Kodaline uit de speakers komen en liefhebbers van sfeervolle maar tegelijkertijd ook grootse popsongs zijn onmiddellijk om. Laat A Perfect World van Kodaline uit de speakers komen en donkere wolken maken plaats voor zonnestralen. Laat A Perfect World van Kodaline uit de speakers komen en een rotdag wordt een feestje. Natuurlijk is Coldplay een hele belangrijke inspiratiebron geweest voor Kodaline, maar A Perfect World is beter dan de laatste platen van Coldplay en treedt ook echt wel eens buiten de gebaande paden, bijvoorbeeld met net wat meer folk of een heuse mandoline. Als ik A Perfect World objectief beoordeel kan ik alleen maar concluderen dat de Ierse band een debuut heeft gemaakt van hoog niveau. Of de band uiteindelijk net zo groot gaat worden als de bands waarmee Kodaline nu wordt vergeleken zal de tijd moeten leren, maar een kans verdienen ze absoluut. Al is het maar omdat ik ook bij de zoveelste luisterbeurt weer heel erg vrolijk wordt van A Perfect World (en van het plaatje op de cover natuurlijk). Heerlijk, heerlijk, heerlijk. Erwin Zijleman