Lykke Li - Wounded Rhymes
Youth Novels, het debuut van Lykke Li, schaarde zich drie jaar geleden onder de leukere platen van 2008, wat de druk op de tweede plaat van de Zweedse muzikante waarschijnlijk flink heeft opgevoerd. Inmiddels ligt deze tweede plaat, Wounded Rhymes, in de winkel en kan vrij snel worden geconcludeerd dat Lykke Li de hoge druk aan kon. Wounded Rhymes ligt deels in het verlengde van Youth Novels, maar klinkt toch ook duidelijk anders. Ook voor haar tweede plaat deed Lykke Li weer een beroep op Björn Yttling (van Peter, Björn & John) voor de productie en dit is goed te horen, met name in Love Out Or Lust dat af en toe klinkt als het tweelingzusje van Peter, Björn & John’s Young Folks. Yttling heeft het geluid van Youth Novels als uitgangspunt genomen voor Wounded Rhymes, maar heeft dit geluid vervolgens wel verder aangekleed. Wounded Rhymes klinkt in alle opzichten voller dan zijn voorganger en laat een volwassener en uiteindelijk toch ook toegankelijker geluid horen. Lykke Li zingt op haar tweede plaat opvallend veel beter dan op haar debuut en kan hierdoor uit de voeten op een veel breder muzikaal terrein. Wounded Rhymes combineert de opvallende ritmes van Youth Novels met 1001 invloeden. Het zijn invloeden die variëren van 60s Phil Spector girlpop tot Bananarama en van typisch Zweedse electropop tot de betoverende muziek van Björk of Feist. Wounded Rhymes is een donker klinkende plaat met zo nu en dan dreigende ritmes die fraai contrasteren met sobere gitaarloopjes en mooie elektronische accenten. Op hetzelfde moment is Wounded Rhymes ook een toegankelijke plaat met voor elk wat wils. Liefhebbers van Zweedse electropop a la Robyn of Duffy-achtige blue-eyed soul komen net zo zeer aan hun trekken als liefhebbers van Scandinavische sprookjesmuziek of liefhebbers van 60s Spector girlpop in een licht modern jasje. Het opvallendst vind ik persoonlijk echter de uiterst sobere tracks waarin Lykke Li genoeg heeft aan een paar eenvoudige gitaarakkoorden en wat achtergrondvocalen. In deze tracks stijgt Lykke Li opeens tot grote hoogten en laat ze zich gelden als een zangeres die je tot op het bot weet te raken. Het zijn deze bloedstollend mooie tracks die van Wounded Rhymes zo’n sterke plaat maken, maar ook de tracks waarin Lykke Li flirt met hitgevoelige popmuziek verdienen wat mij betreft een ruime voldoende. Youth Novels was drie jaar geleden een plaat die vooral wist te charmeren en verbazen. Opvolger Wounded Rhymes is daarentegen een plaat die vooral imponeert. Bovendien laten de sterkste momenten van de plaat horen dat Lykke Li in de toekomst in staat moet worden geacht om een ware klassieker af te leveren. Dat is Wounded Rhymes misschien nog niet, maar het is wel een verdomd goede plaat. Erwin Zijleman
Youth Novels, het debuut van Lykke Li, schaarde zich drie jaar geleden onder de leukere platen van 2008, wat de druk op de tweede plaat van de Zweedse muzikante waarschijnlijk flink heeft opgevoerd. Inmiddels ligt deze tweede plaat, Wounded Rhymes, in de winkel en kan vrij snel worden geconcludeerd dat Lykke Li de hoge druk aan kon. Wounded Rhymes ligt deels in het verlengde van Youth Novels, maar klinkt toch ook duidelijk anders. Ook voor haar tweede plaat deed Lykke Li weer een beroep op Björn Yttling (van Peter, Björn & John) voor de productie en dit is goed te horen, met name in Love Out Or Lust dat af en toe klinkt als het tweelingzusje van Peter, Björn & John’s Young Folks. Yttling heeft het geluid van Youth Novels als uitgangspunt genomen voor Wounded Rhymes, maar heeft dit geluid vervolgens wel verder aangekleed. Wounded Rhymes klinkt in alle opzichten voller dan zijn voorganger en laat een volwassener en uiteindelijk toch ook toegankelijker geluid horen. Lykke Li zingt op haar tweede plaat opvallend veel beter dan op haar debuut en kan hierdoor uit de voeten op een veel breder muzikaal terrein. Wounded Rhymes combineert de opvallende ritmes van Youth Novels met 1001 invloeden. Het zijn invloeden die variëren van 60s Phil Spector girlpop tot Bananarama en van typisch Zweedse electropop tot de betoverende muziek van Björk of Feist. Wounded Rhymes is een donker klinkende plaat met zo nu en dan dreigende ritmes die fraai contrasteren met sobere gitaarloopjes en mooie elektronische accenten. Op hetzelfde moment is Wounded Rhymes ook een toegankelijke plaat met voor elk wat wils. Liefhebbers van Zweedse electropop a la Robyn of Duffy-achtige blue-eyed soul komen net zo zeer aan hun trekken als liefhebbers van Scandinavische sprookjesmuziek of liefhebbers van 60s Spector girlpop in een licht modern jasje. Het opvallendst vind ik persoonlijk echter de uiterst sobere tracks waarin Lykke Li genoeg heeft aan een paar eenvoudige gitaarakkoorden en wat achtergrondvocalen. In deze tracks stijgt Lykke Li opeens tot grote hoogten en laat ze zich gelden als een zangeres die je tot op het bot weet te raken. Het zijn deze bloedstollend mooie tracks die van Wounded Rhymes zo’n sterke plaat maken, maar ook de tracks waarin Lykke Li flirt met hitgevoelige popmuziek verdienen wat mij betreft een ruime voldoende. Youth Novels was drie jaar geleden een plaat die vooral wist te charmeren en verbazen. Opvolger Wounded Rhymes is daarentegen een plaat die vooral imponeert. Bovendien laten de sterkste momenten van de plaat horen dat Lykke Li in de toekomst in staat moet worden geacht om een ware klassieker af te leveren. Dat is Wounded Rhymes misschien nog niet, maar het is wel een verdomd goede plaat. Erwin Zijleman