J Mascis - Several Shades Of Why
J Mascis is een buitengewoon veelzijdig man. Hij is natuurlijk het meest bekend als gitarist en zanger van de legendarische band Dinosaur Jr., maar hiernaast heeft hij gelukkig volop tijd voor andere projecten. Zo werkt Mascis als filmregisseur en producer, houdt hij er een aantal andere bands op na (waaronder de stonerrock/metal band Witch), is hij als gastmuzikant te horen op talloze platen, is hij als gitarist een inspiratiebron voor velen (onlangs nog goed te horen op het prima debuut van Yuck) en maakt hij met enige regelmaat soloplaten. Die soloplaten waren tot dusver wat wisselend van kwaliteit, maar met name het inmiddels al weer negen jaar oude Free So Free is er een die het beluisteren meer dan waard is. De afgelopen jaren was het, mede door de reünie van Dinosaur Jr., wat stil op het solovlak, maar met het onlangs verschenen Several Shades Of Why heeft J Mascis eindelijk weer eens een soloplaat afgeleverd. Iedereen die J Mascis alleen kent van Dinosaur Jr. zal flink moeten wennen aan Several Shades Of Why. Op deze soloplaat heeft J Mascis zijn elektrische gitaar immers verruild voor een akoestische; iets wat hij overigens al eerder heeft gedaan op zijn soloplaten. Several Shades Of Why bevat daarom niet de gitaarmuren waar we J Mascis van kennen, maar voornamelijk ingetogen en akoestische gitaarliedjes. Bijgestaan door onder andere gitarist Kurt Vile (binnenkort aandacht voor zijn nieuwe plaat), violiste Sophie Trudeau (A Silver Mt. Zion) en multi-instrumentalist Ben Bridwell (Band Of Horses), schotelt J Mascis ons muziek voor die in eerste instantie vooral aangenaam voortkabbelt, maar wanneer je de plaat helemaal hebt gehoord ben je er zo aan gehecht geraakt dat je hem bijna automatisch opnieuw opzet. De akoestische klanken (slechts eenmaal haalt J Mascis zijn door trommelvliezen zo gevreesde elektrische gitaar te voorschijn) passen verrassend goed bij de inmiddels wat versleten stembanden van J Mascis, zeker wanneer deze worden voorzien van de prachtige achtergrondzang van de muzikanten die hem bijstaan op deze plaat. Op het eerste gehoor bevat Several Shades Of Why zoals gezegd aangenaam voortkabbelende kampvuurmuziek met eenvoudig akoestisch gitaarspel en meerstemmige zang, maar al snel groeien steeds meer songs uit tot ware parels. Ik durf nog steeds niet hardop te zeggen dat J Mascis een hele bijzondere plaat heeft gemaakt, want zo klinkt het op een of andere manier gewoon niet, maar ondertussen raak ik steeds meer verslingerd aan de prachtliedjes op Several Shades Of Why. Op den duur ga ik vast weer verlangen naar de geluidsmuren van J Mascis, maar vooralsnog bevalt zijn ingetogen kant me meer dan uitstekend. Erwin Zijleman
J Mascis is een buitengewoon veelzijdig man. Hij is natuurlijk het meest bekend als gitarist en zanger van de legendarische band Dinosaur Jr., maar hiernaast heeft hij gelukkig volop tijd voor andere projecten. Zo werkt Mascis als filmregisseur en producer, houdt hij er een aantal andere bands op na (waaronder de stonerrock/metal band Witch), is hij als gastmuzikant te horen op talloze platen, is hij als gitarist een inspiratiebron voor velen (onlangs nog goed te horen op het prima debuut van Yuck) en maakt hij met enige regelmaat soloplaten. Die soloplaten waren tot dusver wat wisselend van kwaliteit, maar met name het inmiddels al weer negen jaar oude Free So Free is er een die het beluisteren meer dan waard is. De afgelopen jaren was het, mede door de reünie van Dinosaur Jr., wat stil op het solovlak, maar met het onlangs verschenen Several Shades Of Why heeft J Mascis eindelijk weer eens een soloplaat afgeleverd. Iedereen die J Mascis alleen kent van Dinosaur Jr. zal flink moeten wennen aan Several Shades Of Why. Op deze soloplaat heeft J Mascis zijn elektrische gitaar immers verruild voor een akoestische; iets wat hij overigens al eerder heeft gedaan op zijn soloplaten. Several Shades Of Why bevat daarom niet de gitaarmuren waar we J Mascis van kennen, maar voornamelijk ingetogen en akoestische gitaarliedjes. Bijgestaan door onder andere gitarist Kurt Vile (binnenkort aandacht voor zijn nieuwe plaat), violiste Sophie Trudeau (A Silver Mt. Zion) en multi-instrumentalist Ben Bridwell (Band Of Horses), schotelt J Mascis ons muziek voor die in eerste instantie vooral aangenaam voortkabbelt, maar wanneer je de plaat helemaal hebt gehoord ben je er zo aan gehecht geraakt dat je hem bijna automatisch opnieuw opzet. De akoestische klanken (slechts eenmaal haalt J Mascis zijn door trommelvliezen zo gevreesde elektrische gitaar te voorschijn) passen verrassend goed bij de inmiddels wat versleten stembanden van J Mascis, zeker wanneer deze worden voorzien van de prachtige achtergrondzang van de muzikanten die hem bijstaan op deze plaat. Op het eerste gehoor bevat Several Shades Of Why zoals gezegd aangenaam voortkabbelende kampvuurmuziek met eenvoudig akoestisch gitaarspel en meerstemmige zang, maar al snel groeien steeds meer songs uit tot ware parels. Ik durf nog steeds niet hardop te zeggen dat J Mascis een hele bijzondere plaat heeft gemaakt, want zo klinkt het op een of andere manier gewoon niet, maar ondertussen raak ik steeds meer verslingerd aan de prachtliedjes op Several Shades Of Why. Op den duur ga ik vast weer verlangen naar de geluidsmuren van J Mascis, maar vooralsnog bevalt zijn ingetogen kant me meer dan uitstekend. Erwin Zijleman