Mi & L'Au - Good Morning Jokers
Het Finse model Mira Romantschuk en de Franse muzikant Laurent Leclère ontmoeten elkaar in Parijs, worden hopeloos verliefd, verruilen vanwege financiële problemen de Franse hoofdstad voor een verlaten blokhut op het Finse platteland en leggen daar de basis voor een cd die een jaar later zal worden uitgebracht door het label van voormalig Swans voorman Michael Gira (Young God Records). Het is een mooi verhaal bij een nog veel mooiere plaat vol onderkoelde, maar tegelijkertijd ook buitengewoon broeierige folk. Het in 2005 verschenen titelloze debuut van Mi & L’Au eindigt aan het eind van 2005 hoog in mijn jaarlijstje en is nog altijd regelmatig in mijn cd-speler te vinden. Ondanks mijn bewondering voor de muziek van het Frans/Finse duo, is het verschijnen van de tweede cd van Mi & L’Au me eerder dit jaar helaas volledig ontgaan. Good Morning Jokers verscheen afgelopen zomer op een klein label en moet het tot dusver doen zonder enige aandacht in de pers. Een blik op de cover suggereert dat het duo niet alleen van label is veranderd, maar ook in muzikaal opzicht nieuwe wegen in is geslagen. De zo stemmige foto van de ingesneeuwde blokhut waar Mi & L’Au de basis legden voor hun fraaie debuut, heeft immers plaats gemaakt voor een nogal kitscherig aandoende tekening van een doodshoofd met hoed. De angst voor een muzikale koerswijziging blijkt gelukkig ongegrond. Good Morning Jokers klinkt weliswaar anders dan het debuut van Mi & L’Au, maar beide platen liggen wel in elkaars verlengde. Waar Mi & L’Au op hun debuut nog kozen voor een sober instrumentarium, pakt Good Morning Jokers flink uit met blazers, strijkers, piano en harp, overigens zonder dat maar een moment sprake is van overdaad. Het duo heeft het ijzige Finland inmiddels verruild voor het Mediterrane Valencia, maar ook Good Morning Jokers klinkt, met name dankzij de elfachtige vocalen van Mi en het buitengewoon stemmige instrumentarium, gelukkig nog altijd behoorlijk onderkoeld en sprookjesachtig. Good Morning Jokers is nauwelijks meer als psych-folk te omschrijven, maar raakt aan vele genres, variërend van al dan niet alternatieve folk en jazz tot klassieke muziek en traditionele Franse muziek. Net als zijn voorganger is Good Morning Jokers geen makkelijke plaat, maar wat is het weer wonderschoon. Mi & L’Au slagen er wederom in om je aangenaam in slaap te sussen en vrijwel tegelijkertijd ruw wakker te schudden met muziek die het oor streelt en de fantasie prikkelt. Het is doodzonde dat we deze plaat de afgelopen zomer over het hoofd hebben gezien, al komt de plaat waarschijnlijk veel beter tot zijn recht bij de temperaturen die ons voor volgende week voorspeld worden. Als het volgende week inderdaad flink gaat vriezen weet ik met welke plaat ik me op ga sluiten. Erwin Zijleman
Het Finse model Mira Romantschuk en de Franse muzikant Laurent Leclère ontmoeten elkaar in Parijs, worden hopeloos verliefd, verruilen vanwege financiële problemen de Franse hoofdstad voor een verlaten blokhut op het Finse platteland en leggen daar de basis voor een cd die een jaar later zal worden uitgebracht door het label van voormalig Swans voorman Michael Gira (Young God Records). Het is een mooi verhaal bij een nog veel mooiere plaat vol onderkoelde, maar tegelijkertijd ook buitengewoon broeierige folk. Het in 2005 verschenen titelloze debuut van Mi & L’Au eindigt aan het eind van 2005 hoog in mijn jaarlijstje en is nog altijd regelmatig in mijn cd-speler te vinden. Ondanks mijn bewondering voor de muziek van het Frans/Finse duo, is het verschijnen van de tweede cd van Mi & L’Au me eerder dit jaar helaas volledig ontgaan. Good Morning Jokers verscheen afgelopen zomer op een klein label en moet het tot dusver doen zonder enige aandacht in de pers. Een blik op de cover suggereert dat het duo niet alleen van label is veranderd, maar ook in muzikaal opzicht nieuwe wegen in is geslagen. De zo stemmige foto van de ingesneeuwde blokhut waar Mi & L’Au de basis legden voor hun fraaie debuut, heeft immers plaats gemaakt voor een nogal kitscherig aandoende tekening van een doodshoofd met hoed. De angst voor een muzikale koerswijziging blijkt gelukkig ongegrond. Good Morning Jokers klinkt weliswaar anders dan het debuut van Mi & L’Au, maar beide platen liggen wel in elkaars verlengde. Waar Mi & L’Au op hun debuut nog kozen voor een sober instrumentarium, pakt Good Morning Jokers flink uit met blazers, strijkers, piano en harp, overigens zonder dat maar een moment sprake is van overdaad. Het duo heeft het ijzige Finland inmiddels verruild voor het Mediterrane Valencia, maar ook Good Morning Jokers klinkt, met name dankzij de elfachtige vocalen van Mi en het buitengewoon stemmige instrumentarium, gelukkig nog altijd behoorlijk onderkoeld en sprookjesachtig. Good Morning Jokers is nauwelijks meer als psych-folk te omschrijven, maar raakt aan vele genres, variërend van al dan niet alternatieve folk en jazz tot klassieke muziek en traditionele Franse muziek. Net als zijn voorganger is Good Morning Jokers geen makkelijke plaat, maar wat is het weer wonderschoon. Mi & L’Au slagen er wederom in om je aangenaam in slaap te sussen en vrijwel tegelijkertijd ruw wakker te schudden met muziek die het oor streelt en de fantasie prikkelt. Het is doodzonde dat we deze plaat de afgelopen zomer over het hoofd hebben gezien, al komt de plaat waarschijnlijk veel beter tot zijn recht bij de temperaturen die ons voor volgende week voorspeld worden. Als het volgende week inderdaad flink gaat vriezen weet ik met welke plaat ik me op ga sluiten. Erwin Zijleman