Het is fascinerende muziek die de uit Wales afkomstige Cate Le Bon maakt. In het begin was het misschien nog even wennen aan haar bijzondere songs en klanken, de bijzondere mix van invloeden en haar zeer karakteristieke stem, maar de afgelopen albums van haar hand waren albums op te koesteren. Dat geldt wat mij betreft ook weer voor het deze week verschenen Michelangelo Dying, dat deels in het verlengde ligt van zijn voorgangers, maar ook weer nieuwe elementen toevoegt aan de unieke muziek van Cate Le Bon. Ook Michelangelo Dying is weer geen heel makkelijk album, maar neem er even de tijd voor en je hoort steeds meer moois in het muzikale universum van Cate Le Bon.
De uit Wales afkomstige muzikante Cate Le Bon debuteerde in 2009 nog wat anoniem en wisselvallig met het aardige Me Oh My, maar sindsdien zijn haar albums alleen maar beter geworden. Het in 2012 verschenen Cyrk vond ik nog vooral lekker eigenzinnig, maar Mug Museum (2013), Crab Day (2016), Reward (2019) en Pompeii (2022) noemde ik op deze site stuk voor stuk al dan niet bescheiden meesterwerken. Cate Le Bon wist zich de afgelopen jaren bovendien te onderscheiden als producer van albums van onder andere Devendra Banhart, Kurt Vile, H. Hawkline, John Grant en Wilco, maar blijft gelukkig ook zelf albums maken.
Ik omschreef de muziek van de muzikante uit Wales de afgelopen jaren als een mix van oude folk, psychedelica, lo-fi, psych-folk en Krautrock. Dat is een omschrijving die op zich niet zoveel zegt, maar op een of andere manier vind ik hem ook wel weer van toepassing op het deze week verschenen Michelangelo Dying. Bij de vorige albums van Cate Le Bon hoorde ik bovendien ook wel wat van David Bowie en dan met name de Berlijnse jaren van de Britse muzikant, van Kate Bush en van Nico en ook dat zijn namen die terugkeren bij beluistering van Michelangelo Dying.
Met haar vijfde prachtalbum op rij onttrekt Cate Le Bon zich echter ook wel wat aan de vergelijking met anderen, waardoor haar nieuwe album vooral een Cate Le Bon album is. Het is een album dat net als haar vorige albums opvalt door een bonte mix van invloeden, door een eigenzinnig maar ook betoverend mooi geluid, door songs vol avontuur en door een zeer karakteristieke stem.
Het is een stem die soms wel wat aan die van Nico doet denken, al is de stem van Cate Le Bon wel wat toegankelijker, al blijft het een stem waar je van moet houden. Ik vind de stem van de muzikante uit Wales perfect passen bij de bijzondere klanken, die het geluid van Bowie’s Berlijnse periode combineren met flarden 80s, wat van Kate Bush en heel veel eigenzinnigheid van Cate Le Bon.
Ook Michelangelo Dying is weer een album dat vanaf de eerste tot en met de laatste noot intrigeert en blijft verrassen, maar het is ook een album met songs met een kop en een staart. Die songs waaien misschien net wat meer uit dan op de vorige albums van Cate Le Bon en zijn door het bezongen liefdesverdriet ook wat melancholischer, maar iedereen die haar vorige albums koesterde kan ook weer uit de voeten met Michelangelo Dying.
Alle albums van Cate Le Bon zijn groeialbums, waardoor ik het nog niet zo makkelijk vind om het album te plaatsen binnen haar inmiddels heel behoorlijke oeuvre, maar dat het net als de vorige vier albums een album van een bovengemiddeld niveau is is voor mij nu al zeker.
Cate Le Bon nam haar breakup album in een aantal sessies op en deed dat op Hydra, in Cardiff, in London in Los Angeles, en in Joshua Tree. Het suggereert dat er de nodige tijd is gestoken in het uiteraard door Cate Le Bon zelf geproduceerde album en zo klinkt het ook. Met name bij beluistering met de koptelefoon hoor je hoe mooi, rijk en knap de muziek op het album is en hoe bijzonder deze combineert met de stem van Cate Le Bon.
Ik kan me goed voorstellen dat er mensen zijn die niets horen in de niet alledaagse muziek van de muzikante uit Wales, maar ik kan me ook voorstellen dat er mensen zijn die weer intens en eindeloos gaan smullen van Michelangelo Dying en ik ben er zelf een van. Erwin Zijleman
De muziek van Cate Le Bon is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de muzikante uit Wales: https://catelebon.bandcamp.com/album/michelangelo-dying.
Michelangelo Dying van Cate Le Bon is verkrijgbaar via de Mania webshop:
