Review: Allie X - Happiness Is Going To Get You

De Canadese muzikante Allie X slaat op haar nieuwe album nieuwe wegen in en laat een minder door elektronica gedomineerd geluid horen, waarin de hoge kwaliteit van haar popsongs nog wat beter tot zijn recht komt
Ik vond de muziek van Allie X tot dusver wel interessant, maar ook niet helemaal mijn ding, al was haar vorige album een twijfelgeval. Het deze maand verschenen Happiness Is Going To Get You bevalt me een stuk beter. Wanneer Alexandra Ashley Hughes achter de piano kruipt laat ze een singer-songwriter geluid horen, maar ze is ook nog altijd niet vies van frisse pop. Het klinkt allemaal aangenaam en toegankelijk, maar de songs van Allie X zijn ook knappe popsongs vol verrassende wendingen. Ik was eigenlijk direct gecharmeerd van het nieuwe album van de Canadese muzikanten, maar hoorde pas na een paar keer hoe goed Happiness Is Going To Get You eigenlijk is.

Er verschenen de afgelopen weken nogal wat popalbums die ik op het eerste gehoor leuk en interessant vond, maar die zich uiteindelijk toch net wat te ver buiten mijn muzikale comfort zone bewogen. Nu is die comfort zone wanneer het gaat om pop best breed, zeker wanneer er zangeressen in het spel zijn, maar de grenzen zijn ook vrij strikt, waardoor een album zomaar over de rand kan vallen. 

Dat gebeurde met de eerste drie albums van de Canadese muzikante Allie X, al heb ik over het vorig jaar verschenen Girl With No Face lang getwijfeld. Dat had alles te maken met de bij vlagen behoorlijk onweerstaanbare jaren 80 vibe op dat album, maar uiteindelijk liet ik ook het derde album van Allie X liggen. 

Ik had dan ook niet verwacht dat ik het onlangs verschenen Happiness Is Going To Get You wel op zou pikken, maar op haar nieuwe album laat het alter ego van de Canadese muzikante Alexandra Ashley Hughes een net wat ander geluid horen. Het is een geluid waarin elektronica een veel minder prominente rol speelt of in ieder geval wat minder zwaar is aangezet en dat bevalt me over het algemeen wel. 

Vergeleken met de vorige albums van Allie X klinkt Happiness Is Going To Get You een stuk subtieler. Een aantal songs is meer piano georiënteerd en schuift voorzichtig op richting singer-songwriter muziek, maar ook als de Canadese muzikante haar songs wel wat voller inkleurt, is het veel minder zwaar dan op haar vorige albums. 

Alexandra Ashley Hughes is een klassiek geschoolde muzikante en dat hoorde je op haar vorige albums. Je hoort het nog veel beter op het nieuwe album van Allie X, dat veel meer ruimte biedt aan muzikaal experiment. Dat betekent niet dat de elektronische pop helemaal is verdwenen, want ook Happiness Is Going To Get You bevat een aantal songs waarin elektronica en pop domineren, al klinken ook deze songs anders dan de songs die we tot dusver kenden van Allie X. 

Wat vooral opvalt bij beluistering van het nieuwe album van Allie X is hoe gevarieerd het album klinkt. Er is ruimte voor bijna lieflijke en bijzonder lichtvoetige popsongs, maar het album bevat ook songs die je vaker moet horen voor ze beklijven. Dat beklijven was voor mij het probleem met de vorige albums van de muzikante die Canada inmiddels heeft verruild voor Los Angeles. 

De vorige albums van Allie X klonken lekker, maar er bleef bij mij niet veel hangen. Dat is anders op Happiness Is Going To Get You, dat wat mij betreft meer memorabele songs bevat. Ik heb zelf wel wat met de songs waarin de piano en de stem van Allie X centraal staan en die me af en toe doen denken aan Tori Amos, maar ook de wat zoetere popsongs op het album kan ik goed hebben. 

Het klinkt allemaal zeer toegankelijk, maar Happiness Is Going To Get You zit veel knapper in elkaar dan je bij oppervlakkige beluistering kunt vermoeden. Zet de koptelefoon op en je hoort veel beter hoe inventief de popsongs van Allie X zijn en hoe mooi haar stem is. 

Happiness Is Going To Get You bewijst maar weer eens dat je een album niet bij voorbaat al moet afschrijven. Ik had misschien niet heel veel met de vorige albums van Allie X, maar haar vierde album is wat mij betreft een 24-karaat popalbum en Happiness Is Going To Get You is er ook nog eens een die alleen maar leuker en aantrekkelijker wordt. Erwin Zijleman

De muziek van Allie X is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Canadese muzikante: https://allie-x.bandcamp.com/album/happiness-is-going-to-get-you.

Review: Amy Jay - Mnemonics

Amy Jay is een van de vele jonge vrouwelijke singer-songwriters die haar muziek aan de man probeert te brengen, maar als je wat vaker naar Mnemonics luistert hoor je dat de Amerikaanse muzikante er in kwalitatief opzicht uitspringt
Mnemonics van Amy Jay klonk bij eerste beluistering direct als een warm bad. Dat is absoluut aangenaam, maar ook net wat minder spannend dan een album dat dingen doet die je niet had verwacht. Het is wel raadzaam om wat vaker naar het nieuwe album van Amy Jay te luisteren, want de muzikante uit New York kleurt zeker niet alleen maar binnen de lijntjes. De songs op Mnemonics zijn veelzijdig en zitten knap in elkaar. De muziek op het album is prachtig en de stem van Amy Jay nog wat mooier. Ik aarzelde in eerste instantie wat, maar inmiddels is voor mij duidelijk dat Mnemonics van Amy Jay ruimschoots boven het maaiveld uitsteekt en een breed publiek moet kunnen aanspreken.

Een week of twee geleden verscheen het album Mnemonics van Amy Jay. Het is een naam die op een of andere manier direct bekend klonk, maar er is echt maar één Amy Jay te vinden op Spotify en ik heb volgens mij nooit geluisterd naar haar mini-album So It Is uit 2018 of haar volwaardige debuutalbum Awake Sleeper uit 2022. Niet alleen de naam Amy Jay klonk voor mij direct bekend, want ook de songs op haar nieuwe album Mnemonics klinken op een of andere manier als songs die je al jaren kent. 

De naam Amy Jay is in de Verenigde Staten waarschijnlijk vrij gangbaar en de Amerikaanse muzikante maakt bijzonder lekker in het gehoor liggende muziek, die zich verrassend makkelijk opdringt. Mnemonics is hierdoor een album dat op het eerste gehoor misschien wat gewoontjes klinkt, maar in plaats van gewoontjes mag ook het woord degelijk worden gebruikt. 

Het zorgde er wel voor dat ik Mnemonics in eerste instantie liet liggen, maar vorige week nam ik het album toch nog een keer mee in mijn selectie. Het was het album dat ik als laatste selecteerde, maar toen ik Mnemonics met wat meer aandacht beluisterde voor het schrijven van een recensie, werd ik een stuk positiever over het nieuwe album van Amy Jay en inmiddels ben ik best gehecht geraakt aan het album. 

Toen ik voor het eerst naar het nieuwe album van Amy Jay luisterde duwde ik Mnemonics vrijwel onmiddellijk in het hokje Amerikaanse rootsmuziek, maar inmiddels zou ik een andere keuze maken. De muzikante uit New York verwerkt absoluut invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek in haar songs en maakt af en toe een uitstapje richting rock. Als ik nu moet kiezen noem ik het nieuwe album van Amy Jay eerder een indiepop album met een vleugje indierock en een beetje roots in plaats van een rootsalbum. 

Door de combinatie van invloeden is het echter zeker geen 13 in een dozijn indiepop album. Het predicaat gewoontjes vind ik al lang niet meer van toepassing op het nieuwe album van Amy Jay en ook met degelijk doe je de Amerikaanse muzikante tekort. Mnemonics is in muzikaal opzicht een veelzijdig album, maar ik vind het in muzikaal opzicht ook een interessant album. 

De songs op het album zijn met veel smaak ingekleurd en hebben een geluid dat op het eerste gehoor misschien bekend klinkt, maar toch ook afwijkt van de bulk van de albums in het genre. Wat voor de muziek geldt, geldt ook voor de stem van Amy Jay. De muzikante uit New York beschikt over een zeer aangename stem, maar ik vind het ook een bijzondere en een hele mooie stem. 

Ik begrijp inmiddels al lang niet meer waarom ik Mnemonics op het eerste gehoor weinig opzienbarend vond, want Amy Jay doet alles goed. De zang en de muziek zijn prachtig en de Amerikaanse muzikante schrijft ook nog eens geweldige songs, die ook nog eens mooier worden wanneer je ze vaker hoort. 

Dat Mnemonics een album is dat bij eerste beluistering bekend in de oren klinkt hangt waarschijnlijk samen met de hoge kwaliteit van het album, dat eigenlijk onmiddellijk overtuigt. Je hoort echter pas hoe goed Mnemonics van Amy Jay is als je het album vaker hoort en je hebt laten overtuigen door de gevarieerde maar zonder uitzondering betoverend mooie songs. Erwin Zijleman

De muziek van Amy Jay is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante: https://amyjay.bandcamp.com/album/the-amy-jay-general-store.