De Zweedse singer-songwriter Kristian Matsson maakt als The Tallest Man On Earth inmiddels al een aantal jaren platen die met een beetje fantasie ook door een jonge Bob Dylan gemaakt hadden kunnen worden. Op de platen van The Tallest Man On Earth domineren een akoestische gitaar en een wat nasaal klinkend stemgeluid en zijn de songs vrijwel zonder uitzondering intens, wat gejaagd, vol emotie en voorzien van heel veel tekst. Het is de muziek die Dylan maakte gedurende zijn creatieve pieken gedurende de jaren 60 en 70 en het is de muziek die The Tallest Man On Earth de afgelopen zes jaar met redelijk wat succes maakt. Dat leverde tot dusver vier prima platen op, waarvan met name het in 2008 verschenen Shallow Grave door de critici de hemel in werd geprezen. There’s No Leaving Now is de vijfde plaat van The Tallest Man On Earth en ook dit is weer een hele goede. There’s No Leaving Now verschilt op zich niet heel erg van de vorige vier platen van The Tallest Man On Earth en doet, net als zijn voorgangers, denken aan oud werk van Bob Dylan, maar toch doet Kristian Matsson dit keer iets anders. There’s Now Leaving Now maakt een wat meer ontspannen, of wat minder gehaaste, indruk dan zijn voorgangers en is in muzikaal opzicht net wat meer versierd (met hier en daar een fraaie pedal steel en een piano), al draait nog altijd alles om akoestische gitaar en zang. Bij beluistering van de vijfde plaat van The Tallest Man On Earth waan je je op een broeierige zomeravond op een veranda ergens diep in het Zuiden van de Verenigde Staten en maakt de buurman muziek. Een biertje erbij en je bent veertig minuten lang de gelukkigste mens op aarde. There’s No Leaving Now is door de ontspannen indruk die Kristian Matsson maakt toegankelijker dan zijn voorgangers, maar is zeker geen lichtvoetige plaat. Hier en daar legt Matsson zoveel emotie in zijn stem dat de brok in je keel wel heel erg groot begint te worden, maar de vijfde van The Tallest Man On Earth geeft je net zo makkelijk het kampvuur gevoel. Na een keer horen wist ik eigenlijk al dat There’s No Leaving Now gaat behoren tot mijn favoriete platen van dit jaar, maar sindsdien heeft de plaat eigenlijk alleen maar aan kracht gewonnen. Aan de vergelijking met Bob Dylan zal Kristian Matsson waarschijnlijk nooit meer ontsnappen, maar iemand die zo vaak het kippenvel op je armen zet als The Tallest Man On Earth op There’s No Leaving Now is de vergelijking met anderen als je het mij vraagt al lang voorbij. There’s No Leaving Now is hooguit het meesterwerk dat meesterwerk dat Bob Dylan nou net eens niet gemaakt heeft. Erwin Zijleman
