Megan en Rebecca Lovell debuteerden vorig jaar, na het uiteen vallen van The Lovell Sisters (zus Jessica ging haar eigen weg), als Larkin Poe. Het duo deed dit met een viertal mini cd’s die allemaal de titel hadden van een van de seizoenen en fraai werden gebundeld in het boxje Band For All Seasons (een jaar geleden bespreken op deze BLOG: http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2011/06/larkin-poe-band-for-all-seasons.html). Vergeleken met de behoorlijk traditionele muziek van The Lovell Sisters, liet Larkin Poe op Band For All Seasons een wat lichtvoetiger geluid horen en dat beviel me eigenlijk wel. Dat de twee zusjes Lovell nog veel meer in hun mars hebben laten ze horen op hun volgende mini-cd (de cd klokt 25 minuten) Thick As Thieves. Vergeleken met Band For All Seasons klinkt Thick As Thieves nog een stuk minder traditioneel. Megan en Rebecca Lovell zijn de afgelopen jaren opgeschoven van het maken van traditionele muziek met hier en daar wat invloeden uit de pop en rock naar het maken van veelzijdige pop- en rockmuziek met hier en daar wat traditionele invloeden. Thick As Thieves klinkt wat soulvoller dan de muziek op Spring, Summer, Autumn en Winter, maar ligt verder in het verlengde van de muziek die Larkin Poe ons vorig jaar voorschotelde. Dat betekent dat er wederom veel valt te genieten, met name van de fantastische stemmen en de continu voor kippenvel zorgende harmonieën van de zusjes Lovell en van het hier en daar opduikende muzikale vuurwerk. De purist zal misschien beweren dat Thick As Thieves vlees noch vis is, maar persoonlijk ben ik zeer onder de indruk van de razend knappe wijze waarop Megan en Rebecca Lovell uiteenlopende genres als bluegrass, folk, jazz, blues, country , rock en soul aan elkaar weten te smeden in popliedjes die zowel aanstekelijk als oorspronkelijk klinken en niet alleen qua stijl maar ook qua tempo flink variëren. De zusjes Lovell beschikken niet alleen over fantastische stemmen en kunnen prima uit de voeten op meerdere instrumenten (gitaar, mandoline, viool, dobro lap steel), maar zijn het afgelopen jaar ook flink gegroeid als songwriter (mogelijk hebben ze iets opgepikt van oude meester Elvis Costello met wie ze het afgelopen jaar toerden). Thick As Thieves staat vol met popliedjes die direct aangenaam en urgent klinken, maar stuk voor stuk ook in staat lijken om uit te groeien tot memorabele popliedjes. Megan en Rebecca zijn nog piepjong, maar schudden in een jaar tijd vijf mini-cd’s van hoog niveau uit de mouw. Dat belooft wat voor de toekomst. Voor de snelle beslisser is er tijdelijk een bonus-DVD met een Noorse concertregistratie, die laat zien en vooral horen dat de dames ook live een aardig potje kunnen spelen. Het maakt Thick As Thieves nog net wat mooier en indrukwekkender. Erwin Zijleman
