Mijn haat-liefde verhouding met de muziek van Allison Goldfrapp duurt inmiddels 13 jaar. Precies 13 jaar geleden verscheen haar debuut Felt Mountain; een plaat die ik direct omarmde en nog altijd schaar onder de allerbeste debuten in mijn platenkast. Op Felt Mountain ging Allison Goldfrapp op indrukwekkende wijze aan de haal met invloeden uit een aantal decennia popmuziek en voorzag ze deze samen met multi-instrumentalist Will Gregory van beeldende klanken die meer dan eens deden denken aan filmmuziek. Mijn liefde voor de muziek van Goldfrapp verdween als sneeuw voor de zon na de release van Black Cherry in 2003. Hoewel de ordinaire elektropop op de plaat uiteindelijk wel iets meer diepte bevatte dan bij eerste beluistering het geval leek en Goldfrapp Lady Gaga natuurlijk jaren voor was, kon en kan ik niets met de plaat; iets wat ook geldt voor het in 2006 verschenen Supernature dat op dezelfde leest was geschoeid en misschien nog wel wat platter en eenvormiger was. Het folky The Seventh Tree uit 2008 was opeens weer heel mooi en liet een prachtig ingetogen Allison Goldfrapp horen, waarna het in 2010 uitgebrachte Head First met goedkope synthpop en 70s disco weer zwaar teleurstelde. Op basis van de logische reeks uit het verleden had ik van Tales Of Us op voorhand geen hoge verwachtingen, maar Allison Goldfrapp heeft me voor de zoveelste keer op het verkeerde been gezet. Tales Of Us is een hele ingetogen plaat. De instrumentatie bestaat vooral uit akoestische gitaar of piano en bijzonder fraai gearrangeerde strijkers. De eenvoudige maar bijzonder fraaie instrumentatie wordt vervolgens door Allison Goldfrapp voorzien van intense en over het algemeen wonderschone vocalen. De schreeuwerige elektropop van de meeste van haar vorige platen heeft plaats gemaakt voor fluisterzachte popmuziek, die vaak wat Frans aan doet en hier en daar ook herinnert aan de filmische klanken van Felt Mountain. De instrumentatie doet hier en daar nog wel denken aan het beste werk van Goldfrapp, maar ik heb Allison Goldfrapp nog niet eerder zo mooi en intens horen zingen. Het geeft de plaat een bijzondere lading en een unieke sfeer. Tales Of Us is bij vlagen een plaat die ook door Kate Bush gemaakt had kunnen worden, maar Allison Goldfrapp verrast ook met prachtige breekbare liedjes die vol gevoel worden vertolkt. Na heel veel teleurstellende platen is dit er eindelijk weer eens een die de belofte van Felt Mountain waar maakt. Meer dan waar maakt durf ik zelfs wel te zeggen. Een prachtige plaat die doet uitzien naar de herfst, waarin Tales Of Us waarschijnlijk nog mooier, intenser en veelkleuriger is. Erwin Zijleman