Asobi Seksu - Hush
Asobi Seksu is een vanuit New York opererende band met zowel Amerikaanse als Japanse leden. Een botsing van culturen die op de twee cd’s die de band tot dusver uitbracht (het titelloze debuut uit 2004 en het imponerende Citrus uit 2006) resulteerde in een behoorlijk onweerstaanbare mix van shoegaze, noisepop, dreampop en Japanse popmuziek. Muziek die klonk als een cocktail van Sonic Youth, My Bloody Valentine, The Cocteau Twins en Lush, maar dan wel op typisch Japanse wijze bereid. De derde plaat van de band, het binnenkort te verschijnen Hush, serveert wederom een bijzonder smakelijke cocktail, al blijkt de receptuur in de jaren die zijn verstreken sinds de release van Citrus flink te zijn veranderd. Dit is vooral ten koste gegaan van de invloeden uit de noisepop en de zojuist aan een ware revival begonnen shoegaze. Waar de verleidelijke popliedjes van Asobi Seksu op Citrus nog regelmatig waren verstopt achter een uit meerdere lagen opgebouwde muur van gitaren, heeft de band op Hush gekozen voor een compleet ander geluid. Een geluid waarin het draait om de nuance en waarin invloeden uit de ambient en de dreampop domineren. De songs van Asobi Seksu zijn op Hush complexer en experimenteler geworden dan we van de band gewend zijn, maar het blijft gelukkig heerlijk wegdromen bij de bijna serene vocalen van zangeres Yuki Chikudate, die ook op Hush weer meerdere malen aan Elizabeth Frazer van The Cocteau Twins doet denken. Hush is een plaat die je wat vaker zult moeten beluisteren dan zijn voorganger, maar die na enige gewenning minstens net zo mooi blijkt te zijn. Wederom een hele mooie plaat van deze fascinerende band. Erwin Zijleman
Asobi Seksu is een vanuit New York opererende band met zowel Amerikaanse als Japanse leden. Een botsing van culturen die op de twee cd’s die de band tot dusver uitbracht (het titelloze debuut uit 2004 en het imponerende Citrus uit 2006) resulteerde in een behoorlijk onweerstaanbare mix van shoegaze, noisepop, dreampop en Japanse popmuziek. Muziek die klonk als een cocktail van Sonic Youth, My Bloody Valentine, The Cocteau Twins en Lush, maar dan wel op typisch Japanse wijze bereid. De derde plaat van de band, het binnenkort te verschijnen Hush, serveert wederom een bijzonder smakelijke cocktail, al blijkt de receptuur in de jaren die zijn verstreken sinds de release van Citrus flink te zijn veranderd. Dit is vooral ten koste gegaan van de invloeden uit de noisepop en de zojuist aan een ware revival begonnen shoegaze. Waar de verleidelijke popliedjes van Asobi Seksu op Citrus nog regelmatig waren verstopt achter een uit meerdere lagen opgebouwde muur van gitaren, heeft de band op Hush gekozen voor een compleet ander geluid. Een geluid waarin het draait om de nuance en waarin invloeden uit de ambient en de dreampop domineren. De songs van Asobi Seksu zijn op Hush complexer en experimenteler geworden dan we van de band gewend zijn, maar het blijft gelukkig heerlijk wegdromen bij de bijna serene vocalen van zangeres Yuki Chikudate, die ook op Hush weer meerdere malen aan Elizabeth Frazer van The Cocteau Twins doet denken. Hush is een plaat die je wat vaker zult moeten beluisteren dan zijn voorganger, maar die na enige gewenning minstens net zo mooi blijkt te zijn. Wederom een hele mooie plaat van deze fascinerende band. Erwin Zijleman