Aan het eind van 1991 brak Nirvana door met de band’s tweede plaat Nevermind. De band steeg razendsnel tot grote hoogten, maar begon iets meer dan een jaar later al aan een vrije val die uiteindelijk zou leiden tot de definitieve ondergang van de band en de dood van zanger Kurt Cobain. Tussen deze twee uitersten in was Nirvana heel even de beste rockband ter wereld. Het is allemaal prachtig te zien en vooral te horen op Live At Reading; de uit een cd en een DVD (optioneel) bestaande live-registratie van het optreden dat Nirvana gaf op het Reading festival in de zomer van 1993. Kurt Cobain was net vader geworden en was de depressies die hem uiteindelijk zouden slopen nog even de baas met flinke hoeveelheden verdovende middelen. Geruchten over de band’s op handen zijnde ondergang deden al volop de ronde, maar op Reading 1993 blijkt Nirvana nog in absolute topvorm te verkeren. Het materiaal van Nevermind en de voorproefjes op opvolger In Utero worden gespeeld met een overdosis passie en energie. Cobain trekt uiteraard de meeste aandacht naar zich toe met zijn getergde zang en zijn doeltreffenbde gitaarspel, maar ook de ritmesectie verdient meer respect dan deze tot dusver heeft gekregen. Het rammelt natuurlijk aan alle kanten, maar op één of andere manier klopt het allemaal. Live At Reading is geen plaat om heel veel woorden aan vuil te maken. Het is een plaat die je moet ondergaan. Nirvana brengt rock ’n roll op Live At Reading terug tot de essentie en doet dit op een wijze die respect en bewondering afdwingt. Er zijn niet veel live-platen waarop rauwe rock ’n roll op zo doeltreffende wijze wordt gevangen. Live At Leeds van The Who is er absoluut één en Get Yer Ya-Ya’s Out van de Stones is misschien wel het beste voorbeeld, maar ook Live At Reading van Nirvana verdient wat mij betreft een plekje tussen de memorabele live-platen in het genre. De hoogtijdagen van Nirvana duurden uiteindelijk maar heel even, maar wat was de band toen goed. Erwin Zijleman