Elbow - Build A Rocket Boys!
De Britse band Elbow maakte precies drie jaar geleden met The Seldom Seen Kid als je het mij vraagt met afstand de mooiste plaat van 2008. Wat met de eerste drie prachtige platen van de band uit Manchester helaas en om onbegrijpelijke redenen niet lukte, lukte met The Seldom Seen Kid opeens wel. Elbow werd van de ene op de andere dag overladen met positieve recensies, grossierde in awards en werd omarmd door een breed publiek. Daar viel wat mij betreft niets op af te dingen, want The Seldom Seen Kid was en is een plaat van een ongekend hoog niveau, die ook drie jaar na dato nog niets van zijn kracht heeft verloren. Voor het werken aan de opvolger van de band’s voorlopige meesterwerk heeft Elbow terecht de tijd genomen. Daarom krijgen we pas na drie jaar eindelijk antwoord op de vraag of Elbow nog een keer zo’n goede plaat kan afleveren en of het hierbij nieuwe wegen in slaat of voortborduurt op het succes van The Seldom Seen Kid. Build A Rocket Boys! zit inmiddels een kleine week in mijn cd-speler, maar eigenlijk kon ik na één keer luisteren al antwoord geven op beide vragen. Build A Rocket Boys! borduurt als je het mij vraagt grotendeels voort op The Seldom Seen Kid en is van een niveau dat op zijn minst vergelijkbaar is. De 8 minuten durende opener The Birds bevat meteen alles dat Elbow te bieden heeft. De track opent ingetogen en sfeervol en verwarmt door de wederom heerlijke vocalen van Guy Garvey, maar zit ook vol verassende wendingen, wat uiteindelijk resulteert in een bombastisch slot vol invloeden uit de progrock. In de tien tracks die volgen kiest Elbow afwisselend voor een uiterst ingetogen geluid of voller klinkende en soms zelf licht bombastische klanken. Het resultaat is zonder uitzondering prachtig. Zowel de ingetogen als de vol klinkende tracks zitten vol verrassende wendingen en fraaie accenten. De ene keer gaat het om atmosferische keyboards, de andere keer om prachtige gitaaruithalen, blazers en strijkers, hypnotiserende percussie of zelf een compleet gospelkoor. Door alle onverwachte wendingen zit je van de eerste tot de laatste noot op het puntje van je stoel, maar wat de muziek van Elbow zo goed, mooi en bijzonder maakt is dat alle wendingen en accenten functioneel zijn. Build A Rocket Boys! bevat 11 tracks met een kop en een staart. Het zijn songs die binnen de speelduur alle kanten op schieten, maar geen moment de structuur van de song uit het oog verliezen; iets waar geen van de soortgenoten van Elbow in slaagt. Wanneer ik luister naar Elbow komt flink wat vergelijkingsmateriaal boven drijven, maar persoonlijk vind ik de muziek van Elbow toch het meest lijken op de fascinerende titelloze platen die Peter Gabriel aan het begin van de jaren 80 maakte en met name op de platen uit 1980 (de derde) en 1982 (de vierde). Build A Rocket Boys! is net als The Seldom Seen Kid een plaat die vreselijk veel te bieden heeft en je maar blijft verbazen, maar het is ook een heerlijke plaat die je bij voorkeur beluistert terwijl je in een aangenaam lentezonnetje zit of ligt. Ik had eerlijk gezegd verwacht dat Elbow The Seldom Seen Kid alleen zou kunnen benaderen of overtreffen wanneer de band zou kiezen voor een rigoureuze koerswijziging. Build A Rocket Boys! gaat gewoon verder waar The Seldom Seen Kid drie jaar geleden ophield, maar is minstens net zo mooi. Betekent dit dat de mooiste plaat van het jaar al is gemaakt op een moment dat we nog een maand of negen te gaan hebben? Ik durf het nog niet hardop te zeggen, maar het zou me niet verbazen. Build A Rocket Boys! is in ieder geval een plaat die de lat weer ontiegelijk hoog legt. Erwin Zijleman
De Britse band Elbow maakte precies drie jaar geleden met The Seldom Seen Kid als je het mij vraagt met afstand de mooiste plaat van 2008. Wat met de eerste drie prachtige platen van de band uit Manchester helaas en om onbegrijpelijke redenen niet lukte, lukte met The Seldom Seen Kid opeens wel. Elbow werd van de ene op de andere dag overladen met positieve recensies, grossierde in awards en werd omarmd door een breed publiek. Daar viel wat mij betreft niets op af te dingen, want The Seldom Seen Kid was en is een plaat van een ongekend hoog niveau, die ook drie jaar na dato nog niets van zijn kracht heeft verloren. Voor het werken aan de opvolger van de band’s voorlopige meesterwerk heeft Elbow terecht de tijd genomen. Daarom krijgen we pas na drie jaar eindelijk antwoord op de vraag of Elbow nog een keer zo’n goede plaat kan afleveren en of het hierbij nieuwe wegen in slaat of voortborduurt op het succes van The Seldom Seen Kid. Build A Rocket Boys! zit inmiddels een kleine week in mijn cd-speler, maar eigenlijk kon ik na één keer luisteren al antwoord geven op beide vragen. Build A Rocket Boys! borduurt als je het mij vraagt grotendeels voort op The Seldom Seen Kid en is van een niveau dat op zijn minst vergelijkbaar is. De 8 minuten durende opener The Birds bevat meteen alles dat Elbow te bieden heeft. De track opent ingetogen en sfeervol en verwarmt door de wederom heerlijke vocalen van Guy Garvey, maar zit ook vol verassende wendingen, wat uiteindelijk resulteert in een bombastisch slot vol invloeden uit de progrock. In de tien tracks die volgen kiest Elbow afwisselend voor een uiterst ingetogen geluid of voller klinkende en soms zelf licht bombastische klanken. Het resultaat is zonder uitzondering prachtig. Zowel de ingetogen als de vol klinkende tracks zitten vol verrassende wendingen en fraaie accenten. De ene keer gaat het om atmosferische keyboards, de andere keer om prachtige gitaaruithalen, blazers en strijkers, hypnotiserende percussie of zelf een compleet gospelkoor. Door alle onverwachte wendingen zit je van de eerste tot de laatste noot op het puntje van je stoel, maar wat de muziek van Elbow zo goed, mooi en bijzonder maakt is dat alle wendingen en accenten functioneel zijn. Build A Rocket Boys! bevat 11 tracks met een kop en een staart. Het zijn songs die binnen de speelduur alle kanten op schieten, maar geen moment de structuur van de song uit het oog verliezen; iets waar geen van de soortgenoten van Elbow in slaagt. Wanneer ik luister naar Elbow komt flink wat vergelijkingsmateriaal boven drijven, maar persoonlijk vind ik de muziek van Elbow toch het meest lijken op de fascinerende titelloze platen die Peter Gabriel aan het begin van de jaren 80 maakte en met name op de platen uit 1980 (de derde) en 1982 (de vierde). Build A Rocket Boys! is net als The Seldom Seen Kid een plaat die vreselijk veel te bieden heeft en je maar blijft verbazen, maar het is ook een heerlijke plaat die je bij voorkeur beluistert terwijl je in een aangenaam lentezonnetje zit of ligt. Ik had eerlijk gezegd verwacht dat Elbow The Seldom Seen Kid alleen zou kunnen benaderen of overtreffen wanneer de band zou kiezen voor een rigoureuze koerswijziging. Build A Rocket Boys! gaat gewoon verder waar The Seldom Seen Kid drie jaar geleden ophield, maar is minstens net zo mooi. Betekent dit dat de mooiste plaat van het jaar al is gemaakt op een moment dat we nog een maand of negen te gaan hebben? Ik durf het nog niet hardop te zeggen, maar het zou me niet verbazen. Build A Rocket Boys! is in ieder geval een plaat die de lat weer ontiegelijk hoog legt. Erwin Zijleman