Review: The Apartments - That's What the Music Is For

De Australische band The Apartments gaat al een aantal decennia mee, maar met name sinds de terugkeer van de band in 2015 zijn de albums van de band rond Peter Milton Walsh van een ontzettend hoog niveau en bijzondere schoonheid
De afgelopen drie jaar moesten we het doen zonder een herfstalbum van de Australische band The Apartments, maar deze week keert de band rond de eigenzinnige Peter Milton Walsh terug met een nieuw album. Aan de muziek van The Apartments is gelukkig niets veranderd, wat betekent dat ook That's What the Music Is For weer een album is dat de nodige herfst- en winteravonden gaat verwarmen met stemmige klanken en een aangename dosis melancholie. Peter Milton Walsh gaat al vele decennia mee, maar hij schrijft nog altijd prachtige songs, die That's What the Music Is For nog wat verder optillen. Ga dat horen en doe er je voordeel mee de komende herfst en winter.

Peter Milton Walsh is al sinds het eind van de jaren 70 actief in de Australische muziekscene en heeft een wonderlijke carrière achter de rug. Zijn band The Apartments werd al in 1978 geformeerd, maar toen Peter Milton Walsh aan het begin van de jaren 80 de kans kreeg om toe te treden tot de roemruchte Australische band The Go-Betweens, liet hij deze kans niet lopen. Hij bleek echter al snel te botsen met Robert Forster en Grant McLennan, de Lennon en McCartney van de Australische popmuziek die geen behoefte hadden aan een George Harrison, en keerde al snel terug naar The Apartments. 

De band maakte een aantal prima albums, maar wist de cultstatus nooit echt te ontstijgen. De band raakte in de vergetelheid, tot een Frans label wel wat zag in The Apartments, waarna in 2015 het echt prachtige No Song, No Spell, No Madrigal verscheen. Het album kreeg terecht behoorlijk wat aandacht en werd overladen met zeer positieve recensies. 

Ik pak het album er zelf ook nog regelmatig bij, zeker wanneer de herfst zijn intrede doet. Dat geldt overigens ook voor het in de herfst van 2021 verschenen In And Out Of The Light, dat niet onder deed voor zijn voorganger. De onlangs begonnen herfst wakkerde het verlangen naar een nieuw album van The Apartments weer aan en dit jaar worden we gelukkig niet teleurgesteld. 

Het wederom in een zeer sfeervolle hoes gestoken That's What The Music Is For is een album dat direct aanvoelt als een warm bad, want Peter Milton Walsh heeft niets veranderd aan het geluid van zijn band. That's What the Music Is For ligt in het verlengde van voorgangers No Song, No Spell, No Madrigal en In And Out Of The Light en doet uitzien naar een gure herfst en een lange en koude winter. 

De Australische band maakt nog altijd muziek die perfect past bij het huidige seizoen en het seizoen dat er aan komt en verwarmt de ruimte vanaf de eerste noten met fraaie en zeer sfeervolle klanken. De muziek van The Apartments is mooi maar ook wat weemoedig en het melancholische karakter van de muziek van de band wordt ook dit keer versterkt door de stem van Peter Milton Walsh, die zich twee keer laat bijstaan door een vrouwenstem. Het is een mooie en warme stem, maar ook een stem die de melancholie in bakken over je heen schept. 

Het wordt op de Britse muziekwebsite Louder Than War fraai beschreven als: “The Apartments play mood music for moody people. Tunes for all the dive bars in all the heartbreak hotels of the world. Songs for those nights when you know you’re going to have the mother of all hangovers in the morning”, maar ook als je het leven wel door een roze bril bekijkt en ’s ochtends weer fris aan de slag gaat, is het nieuwe album van The Apartments weer een prachtalbum. 

Het doet me af en toe wel wat denken aan de muziek van de Schotse band The Blue Nile, maar ook That's What the Music Is For klinkt weer vooral als The Apartments. Het budget zal ook dit keer karig zijn geweest, maar wordt er met veel zorg en smaak gemusiceerd en wat heeft Peter Milton Walsh weer mooie songs geschreven. Ik wist zelf bij voorbaat al dat dit album de soundtrack van mijn herfst en winter gaat worden en ik hoop dat dat dit keer in veel bredere kring navolging krijgt. Ook het derde album sinds de wederopstanding van The Apartments is immers weer wonderschoon. Erwin Zijleman

De muziek van The Apartments is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Australische band: https://theapartments.bandcamp.com/album/thats-what-the-music-is-for.

That's What the Music Is For van The Apartments is verkrijgbaar via de Mania webshop:

LP, 19,99 euro

CD, 14,99 euro

Review: Skullcrusher - And Your Song Is Like A Circle

De Amerikaanse muzikante Helen Ballentine leverde drie jaar geleden een fluisterzacht en betoverend mooi album onder de naam Skullcrusher af en herhaalt dit kunstje op het nog wat mooiere And Your Song Is Like A Circle
Direct vanaf de eerste noten van And Your Song Is Like A Circle neemt Helen Ballentine, de muzikante achter Skullcrusher, je mee naar andere werelden. De wat zweverige klanken op het tweede album van Skullcrusher zorgen voor onmiddellijke ontspanning en hoe dieper je het album in duikt hoe mooier het wordt. De bijzonder mooie muziek op het album wordt gecombineerd met de zachte en dromerige zang van Helen Ballentine, die nog wat mooier zingt dan op het debuutalbum van Skullcrusher. Droom echter niet te ver weg, want de Amerikaanse muzikante heeft de songs op haar nieuwe album volgestopt met prachtige accenten. And Your Song Is Like A Circle is een droom van een album.

Toen bijna drie jaar geleden een album van Skullcrusher opdook in de lijst met nieuwe albums had ik niet direct het idee dat het een album voor mij zou zijn. De naam Skullcrusher past op het eerste gehoor immers prima bij de namen van de obscure metalbands die ik iedere week zie opduiken in de releaselijsten en dat is niet het soort muziek waar ik van hou.

De betekenis van Skullcrusher is echter niet zo duister als de letterlijke vertaling suggereert en de muziek op Quiet The Room bleek heel ver verwijderd van de klanken van de gemiddelde metalband. Skullcrusher is een project van de Amerikaanse muzikante Helen Ballentine, die op haar debuutalbum vooral zachte en intieme popsongs liet horen. 

De popsongs van de muzikante, die destijds Los Angeles als thuisbasis had, vielen op door zachte maar bijzonder mooie zang en door relatief ingetogen maar op hetzelfde moment wonderschone klanken, die prachtig waren geproduceerd door Big Thief producer Andrew Sarlo. Quiet The Room kon absoluut een folkalbum worden genoemd, maar het was ook een sprookjesachtig, beeldend en af en toe vervreemdend album met hier en daar een vleugje Twin Peaks. 

Toen de naam Skullcrusher de afgelopen week opdook in de lijst met nieuwe albums was ik daarom direct bij de les. Helen Ballentine heeft Los Angeles inmiddels verruild voor upstate New York en heeft de tijd genomen voor haar nieuwe album dat in meerdere sessies werd opgenomen gedurende een aantal jaren. 

In de openingstrack March valt direct op dat het geluid van Skullcrusher wel iets is veranderd. De songs van de Amerikaanse muzikante zijn nog steeds zacht en intiem, maar klinken ook donkerder en bezwerender. In de openingstrack kruipt Helen Ballentine dicht tegen de onheilspellende muziek van Grouper of Ethel Cain aan, maar ik hoor ook flarden van de muziek van Cocteau Twins uit de jaren 80. 

Het zijn invloeden die op And Your Song Is Like A Circle veel vaker terugkeren en het album voorzien van een wat zweverige sfeer. Het betekent overigens niet dat de folky elementen zijn verdwenen uit de muziek van Skullcrusher, want een groot deel van de songs op And Your Song Is Like A Circle heeft een folky basis. 

Ik begon vrij laat op de avond aan de eerste beluistering van het tweede album van Skullcrusher en bovendien op een avond met stevige regenbuien en dat bleek een prachtig decor voor de stemmige maar ook zeer sfeervolle muziek van de Amerikaanse muzikante. 

And Your Song Is Like A Circle werd met een beperkt aantal muzikanten en op verschillende plekken opgenomen en dat hoor je in de songs, die steeds subtiel van kleur verschieten. De fluisterzachte maar echt bijzonder mooie stem van Helen Ballentine staat centraal op het album en de muziek op het album draait hier fraai omheen. Het is muziek die in de basis genoeg heeft aan akoestische gitaar of piano, maar vervolgens verder is ingekleurd met benevelende klankentapijten en hier en daar met bijzondere ritmes. 

Het levert een album op dat het oor onmiddellijk streelt, maar het is ook een album dat beter en fascinerender wordt wanneer je het vaker hoort en wanneer je steeds dieper het muzikale universum van Skullcrusher in wordt gesleurd. De naam Skullcrusher blijft bij mij wat gewelddadige associaties oproepen, maar de bijzonder mooie klanken en zowel lieflijke als wat onderkoelde zang nemen je mee naar sprookjesachtige werelden waar alles prachtig en vreedzaam is. Erwin Zijleman

De muziek van Skullcrusher is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante: https://imskullcrusher.bandcamp.com/album/and-your-song-is-like-a-circle.

And Your Song Is Like A Circle van Skullcrusher is verkrijgbaar via de Mania webshop:
LP, 26,99 euro
CD, 17,99 euro