Jadea Kelly schakelt op haar albums tot dusver makkelijk tussen Amerikaanse rootsmuziek en pop-noir. Op het deze week verschenen Weather Girl staan de eerstgenoemde invloeden weer eens centraal. Het is een verstandige keuze, want de stem van de Canadese muzikante komt het best tot zijn recht wanneer er flink wat country in haar muziek zit. Jadea Kelly heeft voor haar nieuwe album een serie aansprekende songs geschreven en met name in de wat meer ingetogen songs laat ze wat mij betreft horen wat ze in huis heeft als zangeres en als songwriter. Jadea Kelly is nog behoorlijk onbekend helaas, maar verdient ook met Weather Girl weer alle aandacht.
Ik heb tot dusver wel wat met de muziek van de Canadese muzikante Jadea Kelly, al duurde het even voor ik haar muziek ontdekte. Jadea Kelly debuteerde in 2008 met het album Second Spring, dat niet wordt genoemd op de website van de Canadese muzikante en in Nederland ook niet meer te beluisteren is op de streaming media diensten.
Het in 2010 verschenen Eastbound Platform is dat wel en als ik het album destijds had opgepikt had ik de Canadese muzikante op basis van de wat traditionele Amerikaanse rootsmuziek en de geweldige zang op het album waarschijnlijk een grote belofte voor de toekomst genoemd. Die belofte werd in Canada overigens beloond met een aantal country awards.
Mijn eerste kennismaking met de muziek van Jadea Kelly stamt echter uit 2013 toen Clover verscheen. Op dit album schoof de muziek van Jadea Kelly op richting wat stemmige en melancholische popmuziek, ook wel bestempeld als pop-noir, met flink wat invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek. Met name de zang op Clover was prachtig, maar ook de songs op het album etaleerden het talent van Jadea Kelly.
De Canadese singer-songwriter heeft haar tijd sindsdien verdeeld tussen het Canadese platteland, Nashville en Los Angeles. Het zijn drie plekken die allemaal invloed hebben op het geluid van Jadea Kelly. Op het in 2016 verschenen Love & Lust wonnen de countryinvloeden uit Nashville aan terrein, terwijl op het aan het begin van 2022 verschenen Roses weer wat meer invloeden uit de popmuziek uit Los Angeles boven kwamen drijven.
Op het deze week verschenen Weather Girl komen alle invloeden samen al domineren Canada en Nashville op het album. Het nieuwe album van Jadea Kelly werd voor een belangrijk deel geproduceerd door de Canadese muzikante en producer Jim Bryson, maar in Los Angeles werkte ze ook met andere producers.
Weather Girl bevat vooral songs die laten horen dat Jadea Kelly uitstekend uit de voeten kan met betrekkelijk sober ingekleurde Amerikaanse rootsmuziek. In een aantal wat spaarzaam ingekleurde songs komt haar stem echt fantastisch tot zijn recht, met vocale bijdragen van een aantal bevriende gastmuzikanten als kers op de taart. Ik vond de stem van Jadea Kelly elf jaar geleden al bijzonder mooi, maar de zang op Weather Girl is nog veel mooier.
Invloeden uit de pop hebben wat aan terrein verloren op het nieuwe album van de Canadese muzikante, maar als ze opduiken laat Jadea Kelly horen dat ze ook hiermee uit de voeten kan met haar stem. Wat mij betreft beperkt ze zich in de toekomst echter volledig tot de Amerikaanse rootsmuziek, want in dit genre vind ik zowel de stem van Jadea Kelly als haar songs het meest onderscheidend.
Met haar stem had Jadea Kelly inmiddels al veel bekender moeten zijn dan ze is, maar ook als songwriter maakt ze ook op Weather Girl, waarvoor ze overigens een crowdfunding campagne nodig had, weer makkelijk indruk. Jadea Kelly heeft tot dusver geen gelukkige hand bij het laten ontwerpen van haar cover art, want ook de cover van haar nieuwe album is weer spuuglelijk, maar verder heb ik echt niets aan te merken op Weather Girl, dat elf bijzonder aangenaam klinkende en makkelijk in het gehoor liggende songs bevat, die allemaal flink worden opgetild door de uitstekende zang van Jadea Kelly. Ga dat vooral horen. Erwin Zijleman
