Review: Alexa Rose - Atmosphere

Alexa Rose is, in ieder geval in Nederland, nog niet heel bekend, maar de muzikante uit North Carolina verdient ook hier absoluut de aandacht met haar nieuwe album waarop alleen de zang al wonderschoon is
Ik was vier jaar geleden gecharmeerd van het vorige album van de uit North Carolina afkomstige muzikante Alexa Rose en ik ben deze week zeer gecharmeerd van haar nieuwe album. Beide albums hebben gemeen dat de Amerikaanse muzikante beschikt over een prachtige stem en dat er veel aandacht is besteed aan de muziek, die zeer verzorgd klinkt. Qua invloeden klinkt het nieuwe album van Alexa Rose net wat traditioneler dan zijn voorganger, maar ze verwerkt ook op Atmosphere absoluut eigentijdsere invloeden. Ik ben echt behoorlijk onder indruk van de stem van Alexa Rose, maar ook verder doet ze alles goed op haar uitstekende nieuwe album.

Vier jaar geleden besprak ik al eens een album van de Amerikaanse muzikante Alexa Rose, maar ik was haar naam eerlijk gezegd alweer vergeten. Ik heb mijn recensie van haar album Headwaters er daarom nog maar eens bij gepakt. Headwaters volgde in 2021 op twee in eigen beheer uitgebrachte albums en het officiële debuutalbum Medicine For Living uit 2019. 

Het is een album dat opviel door de mooie heldere stem van Alexa Rose, door een met behulp van een aantal topmuzikanten gecreëerd geluid en vooral door de bijzondere wijze waarop Alexa Rose invloeden uit de stokoude Appalachen folk wist te combineren met invloeden uit de hedendaagse rootsmuziek en zelfs met een vleugje pop. Deze week verscheen de opvolger van Headwaters en ook Atmosphere is een mooi album geworden en bovendien een album dat opvalt binnen het grote aantal nieuwe albums binnen de Amerikaanse rootsmuziek van het moment. 

Alexa Rose nam haar vorige album met een aantal grote muzikanten op in Memphis, Tennessee, maar voor haar nieuwe album bleef de muzikante uit Asheville, North Carolina, in haar eigen staat. Ook dit keer verzamelde de Amerikaanse singer-songwriter een aantal prima muzikanten om zich heen, die eveneens hun sporen in de muziek verdiend hebben. 

Ze tekenen op Atmosphere voor fraaie bijdragen van onder andere cello, banjo, pedal steel, bas en drums, terwijl Ryan Gustafson niet alleen zorgt voor het gitaarwerk op het album, maar ook de productie voor zijn rekening nam. Alexa Rose is uiteraard zelf verantwoordelijk voor de zang en ze schreef bovendien alle songs op het album. Vlak na de eerste opnamen trok de orkaan Helene overigens over North Carolina, waardoor een aantal songs op het album in een ander licht kwamen te staan. 

De stem van de Amerikaanse muzikante viel me vier jaar geleden direct op en ook op Atmosphere springt de stem van Alexa Rose direct in het oor. Het is een mooie, gevoelige en heldere stem die het goed doet in wat traditionelere folkmuziek en dat is de muziek die domineert op het nieuwe album van de muzikante uit North Carolina. Het is een stem die af en toe wel wat doet denken aan de stem van Alison Krauss, maar ik vind de stem van Alexa Rose wel net wat doorleefder klinken en hierdoor mooier. 

Ik was zelf zeer gecharmeerd van de uitstapjes richting net wat minder traditionele muziek op het vorige album van Alexa Rose, maar ook het geluid op Atmosphere bevalt me zeer. Het is ook zeker niet zo dat Alexa Rose op haar nieuwe album heel traditioneel klinkende muziek maakt, want Atmosphere blijft ver verwijderd van de authentiek klinkende Appalachen folk of traditionele bluegrass. 

De songs op Atmosphere liggen lekker in het gehoor en worden zowel in muzikaal als vocaal opzicht echt prachtig uitgevoerd. Ik liet het album in eerste instantie even liggen, maar toen ik het nog een keer probeerde werd ik eigenlijk direct geraakt door de songs op het album en vooral door de prachtige stem van Alexa Rose, die vooral bij beluistering met de koptelefoon wonderen verricht.

De Amerikaanse muzikante krijgt in Nederland nog niet heel veel aandacht, maar dit is een zangeres waarvoor ook Nederlandse liefhebbers van Amerikaanse rootsmuziek als een blok gaan vallen. En als je Atmosphere net wat te traditioneel vindt klinken is er ook altijd nog het album Headwaters, dat in 2021 meer aandacht had verdiend. Erwin Zijleman

De muziek van Alexa Rose is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante: https://alexarosenc.bandcamp.com/album/atmosphere.

Review: néomí - Another Year Will Pass

néomí maakte vorig jaar indruk met haar debuutalbum, dat terecht ook in het buitenland werd opgepikt, maar zet nu een reuzenstap met haar EP (of mini-album) Another Year Will Pass, dat zes wonderschone nieuwe songs bevat
Na twee bijzonder mooie EP’s kwam het ijzersterke debuutalbum van néomí vorig jaar niet uit de lucht vallen. Ik was na somebody’s daughter erg benieuwd welke kant de Nederlands-Surinaamse muzikante op zou gaan en die vraag wordt deze week beantwoord met de zes songs op de nieuwe EP (ik vind het zelf meer een mini-album) van néomí. De vooruitgang die de muzikante uit Den Haag in haar nieuwe songs heeft geboekt zijn wat mij betreft een reuzenstap. néomí doet op Another Year Will Pass echt alles beter dan op al haar zo goede debuutalbum en levert songs af van een niveau waarvan ook de buitenlandse concurrentie alleen maar kan dromen. Wat een mooie verrassing.

De Nederlands-Surinaamse muzikante Neomi Speelman, inmiddels beter bekend als néomí, leverde vorig jaar met somebody’s daughter een uitstekend debuutalbum af. Dat was op zich geen verrassing, want met de EP’s Before en After maakte ze ook al behoorlijk wat indruk. Ik noemde néomí in mijn recensie van somebody’s daughter niet alleen een van de grootste talenten binnen de Nederlandse popmuziek van het moment, maar noemde haar debuutalbum ook een album vol internationale allure. 

In het buitenland dachten ze er kennelijk net zo over, want néomí tekende eerder dit jaar een platencontract bij het prestigieuze platenlabel Nettwerk. Volgende week staat de muzikante uit Den Haag samen met een strijkersensemble in het Amsterdamse Concertgebouw en deze week is een nieuwe EP verschenen. Ik laat EP’s normaal gesproken links liggen, want er zijn al meer dan genoeg albums waar ik uit moet kiezen, maar ik maak graag een uitzondering voor Another Year Will Pass van néomí. 

Het is een EP met zes songs en 22 minuten muziek, waardoor het wat mij betreft ook best een mini-album mag worden genoemd, maar dat is niet de belangrijkste reden om stil te staan bij het nieuwe werk van néomí. De belangrijkste reden om stil te staan bij het nieuwe werk van de Nederlands-Surinaamse muzikante is het enorm hoge niveau van Another Year Will Pass . Haar debuutalbum somebody’s daughter is pas anderhalf jaar oud, maar het verschil met de songs op de EP is wat mij betreft groot. Another Year Will Pass laat eigenlijk in alle opzichten substantiële groei horen en dat is knap. 

Ik vond de zang van néomí al erg mooi op haar eerdere EP’s en op haar debuutalbum, maar in haar nieuwe songs vind ik haar stem nog wat mooier. néomí zingt op haar nieuwe mini-album met veel rust en ontspanning, maar ook met veel precisie en met veel gevoel. De zang op Another Year Will Pass is echt heel erg mooi, maar néomí weet me ook te raken met haar stem. De songs op Another Year Will Pass zijn geïnspireerd door een aantal ingrijpende gebeurtenissen in néomí ’s leven en dat hoor je in de intieme en emotionele zang op het album. 

Another Year Will Pass maakt ook in muzikaal opzicht makkelijk indruk. De songs op het mini-album zijn subtiel en keer op keer bijzonder mooi ingekleurd. Er wordt flink gevarieerd in de songs op Another Year Will Pass, maar de aangename, subtiele en zeer smaakvolle muziek staat altijd in dienst van de zang van néomí. 

Another Year Will Pass vind ik niet alleen in muzikaal en in vocaal opzicht nog wat interessanter dan het vorige werk van de muzikante uit Den Haag, want ook de songs zijn wat mij betreft aansprekender en interessanter. Het zijn ook nog eens songs die zich in meerdere richtingen kunnen bewegen. 

Soms is het net wat meer indiepop en vaak net wat meer indiefolk, maar néomí heeft zich ook laten beïnvloeden door singer-songwriter muziek uit het verleden en heeft met het prachtige Sit Back Baby ook nog eens een song geschreven die niet had misstaan op Rumours van Fleetwood Mac, een groter compliment kan ik een singer-songwriter niet maken. Ik voorspelde néomí vorig jaar al een mooie toekomst, maar na beluistering van Another Year Will Pass is dat wat mij betreft een gegeven. Erwin Zijleman

De muziek van néomí is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Nederlands-Surinaamse muzikante: https://neomimusic.bandcamp.com/album/another-year-will-pass.