Vier jaar geleden maakte ik kennis met de muziek van Alexandra Alden en het was liefde op het eerste gehoor. De Maltese maar destijds in Nederland woonachtige muzikante verraste met tijdloos klinkende songs met vooral invloeden uit de folk en imponeerde met haar bijzonder mooie stem. Het zijn ingrediënten die terugkeren op haar nieuwe album when is it too late?, dat minstens net zo mooi is als voorganger Leads To Love. De songs van Alexandra Alden klinken nog altijd tijdloos, maar ook absoluut eigentijds. De songs zijn sterk, de muziek prachtig, maar zodra Alexandra gaat zingen ben je definitief verkocht. Het is een nog wat anonieme release helaas, maar ach wat is het weer mooi.
Alexandra Alden werd geboren op Malta, maar studeerde een paar jaar geleden in Rotterdam aan het prestigieuze CODARTS. Ze debuteerde in 2018 met het album Wild Honey, maar ik maakte kennis met haar muziek toen ze in 2021 het met Nederlandse muzikanten gemaakte Leads To Love uitbracht. Het is een album dat volgens mij niet heel veel deed, maar het blijft een fantastisch album vol tijdloze popsongs.
Het zijn popsongs die zich absoluut hebben laten beïnvloeden door de grote vrouwelijke singer-songwriters uit de jaren 70, maar Leads To Love bevat ook invloeden uit de jaren 80, zeker wanneer de songs op het album wat steviger klinken. Met de uitstekende songs en de fraaie inkleuring heeft Leads To Love al veel om van te houden, maar de meeste indruk maakt de waanzinnig mooie en zeer karakteristieke stem van de Maltese muzikante.
Leads To Love dook eind 2021 dan ook volkomen terecht op in mijn jaarlijstje en sindsdien heb ik nog vaak genoten van een album dat niet alleen zorgt voor totale ontspanning, maar ook voor heel veel muzikaal genot. Ik weet eigenlijk niet of Alexandra Alden nog steeds in Rotterdam woont en heb ook niet heel veel informatie over haar vorige week verschenen nieuwe album, maar gelukkig spreekt de muziek ook dit keer voor zich.
Het derde album van Alexandra Alden luistert naar de titel when is it too late? en het is net als zijn voorganger een album dat veel te bieden heeft. Misschien niet in kwantitatief opzicht, want het album bevat helaas slechts acht tracks en net iets meer dan een half uur muziek, maar in kwalitatief opzicht blinkt Alexandra opnieuw uit.
Openingstrack stone fruit (de Maltese muzikante houdt kennelijk niet van hoofdletters) is direct van een betoverende schoonheid. Het is in eerste instantie een betrekkelijk sober maar zeer smaakvol ingekleurde song met vooral invloeden uit de folk, maar de muziek klinkt naarmate de track vordert steeds wat voller.
Alexandra Alden slaagt er direct in om de aandacht te trekken met haar muziek, maar natuurlijk is er ook de stem die vier jaar geleden zoveel indruk maakte. Ook de zang op when is it too late? is weer bijzonder mooi en wist mij in ieder geval onmiddellijk te verleiden. Alexandra Alden zingt zacht, maar ook met veel expressie. Haar zuivere stem klinkt geschoold en is dat ook, maar de zang op het derde album van Alexandra Alden klinkt ook puur en oprecht.
De Maltese muzikante beschikt over een stem die er uit springt, maar ook haar songs zijn van hoog niveau. Het zijn, net als op het vorige album, songs die vaak herinneren aan singer-songwriter muziek uit de jaren 70, maar Alexandra geeft ook een eigen draai aan haar songs. Het zijn songs die mij heel makkelijk wisten te veroveren, want wat klinkt when is it too late? lekker, maar de songs van Alexandra Alden zijn ook knap in elkaar zittende pareltjes, die prachtig zijn ingekleurd door getalenteerde muzikanten.
Het album duurt misschien maar iets meer dan een half uur, maar blijft maar verrassen met prachtige muziek, fraaie vondsten en de wonderschone stem van de Maltese muzikante. Ik was meteen zeer gesteld op de nieuwe songs van Alexandra Alden, maar haar songs zijn ook songs die alleen maar beter worden wanneer je ze vaker hoort. Ze is eind januari te zien op een drietal kleine Nederlandse podia, maar een prachtalbum als when is it too late? verdient echt een veel groter podium. Erwin Zijleman