Er zijn popzangeressen die me met iedere nieuwe song moeiteloos inpakken, maar er zijn er ook waarvoor ik veel meer tijd nodig heb. Hatchie valt in de laatste categorie. De Australische muzikante maakte twee prima albums die me op een of andere manier maar niet wisten te overtuigen en met Liquorice leek hetzelfde te gebeuren. Gelukkig draaide het op het juiste moment om, want het derde album van de Australische muzikante is echt een uitstekend album. Het is een album met een mix van invloeden uit de jaren 80 en 90 en invloeden uit het heden en het is een album vol aansprekende songs. Het duurde even voor ik het door had, maar Hatchie kan absoluut wat.
Het was de afgelopen vier weken steeds hetzelfde album dat als allerlaatste afviel voor een plekje op de krenten uit de pop. Het gaat om Liquorice van de Australische popster Hatchie, dat deze week dan alsnog mijn selectie haalde en zeker niet met de hakken over de sloot. Het was niet de eerste keer dat ik lang twijfelde over de muziek van de Australische muzikante, want ruim drie jaar geleden twijfelde ik ook al weken over Giving The World Away, het tweede album van Hatchie.
Op dat album twijfelde Hatchie misschien net wat teveel tussen pop en dreampop met een vleugje shoegaze, al was er niet veel aan te merken op de productie van de van Olivia Rodrigo en Chappell Roan bekende Daniel Nigro en Jorge Elbrecht, die onder andere werkte met Caroline Polachek, Japanese Breakfast en Sky Ferreira. Ook de songs en de zang van Hatchie waren op Giving The World Away overigens dik in orde.
Ik begrijp wel nog steeds waarom ik twijfelde over het vorige album van Hatchie, overigens het alter ego van Harriette Pilbeam, maar ik begrijp niet zo goed waarom haar nieuwe album de afgelopen weken steeds buiten de boot viel. Ook op Liquorice verwerkt de muzikante uit Melbourne invloeden uit de pop en invloeden uit de dreampop en shoegaze, maar het nieuwe album van Hatchie hinkt wat mij betreft niet op twee gedachten en is in muzikaal opzicht een stuk interessanter dan het vorige album.
De Australische muzikante koos dit keer voor Melina Duterte, beter bekend onder de naam Jay Som, als producer. Het zorgt er voor dat invloeden uit de pop wat aan terrein hebben verloren, maar Liquorice klinkt ook zeker niet als een doorsnee dreampop album.
Het overigens door Alex Farrar (Wednesday) gemixte album sluit hier en daar aan bij de indiepop en indierock van het moment, maar ik hoor ook flarden uit de indierock zoals die in de jaren 90 werd gemaakt en het album heeft af en toe ook een bijzondere jaren 80 vibe, waarin onder andere invloeden van Cocteau Twins zijn te horen.
Hatchie probeerde met haar vorige album nog aansluiting te vinden bij de grote popsterren van dat moment, maar kiest op Liquorice voor een andere en wat eigenzinnigere weg. Op hetzelfde moment maakt Hatchie ook op haar nieuwe album lekker in het gehoor liggende popsongs, die een breed publiek moeten kunnen aanspreken.
Ik probeer nog steeds te achterhalen waarom ik in eerste instantie toch wat twijfelde over het album, maar kom daar niet goed achter. Het heerlijk volle geluid op het album spreekt me absoluut aan, zeker wanneer het lekker galmt, en ook de invloeden die Hatchie verwerkt passen goed in mijn muzikale straatje. De muzikante uit Melbourne is bovendien een prima zangeres en heeft in Jay Som een interessante muzikale metgezel gevonden.
Het album slaat ook nog eens op fraaie wijze een brug tussen enerzijds muziek uit de jaren 80 en 90 en anderzijds muziek uit het heden. Het is hierdoor misschien wat minder makkelijk om de muziek van Hatchie te plaatsen, maar voor liefhebbers van alle genoemde genres is Liquorice een aangename en interessante cocktail, die maar moeilijk is te weerstaan. En het is ook nog eens een album dat steeds beter wordt, waardoor mijn oorspronkelijke twijfel echt als sneeuw voor de zon is verdwenen. Erwin Zijleman
Liquorice van Hatchie is verkrijgbaar via de Mania webshop:
De muziek van Hatchie is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Australische muzikante: https://hatchie.bandcamp.com/album/liquorice.