Sandy Denny werd slechts 31 jaar oud en was maar zo’n tien jaar actief in de muziek, maar in die tien jaar haalde ze de geschiedenisboeken met een van de mooiste stemmen uit de Britse (folk)rock. Ze is misschien wel het meest bekend als de zangeres van de Britse band The Fairport Convention, maar ook haar soloalbums mogen er zijn. Van deze soloalbums vind ik Sandy uit 1972 het meest indrukwekkend. Het is een album waarop de Britse zangeres meerdere genres verkent en zich heeft omringd met geweldige muzikanten. In alle songs zingt Sandy Denny de sterren van de hemel en laat ze nog maar eens horen dat ze niet voor niets wordt gerekend tot de mooiste stemmen uit de muziekgeschiedenis.
Ik noem Sandy Denny vaak als vergelijkingsmateriaal bij het bespreken van albums van jonge Britse folkies. Het is een oneerlijke vergelijking, want de stem van Sandy Denny moet worden gerekend tot de allermooiste stemmen uit de geschiedenis van de Britse folk en misschien is het zelfs wel de mooiste.
Het is een stem die ik overigens vooral ken van de albums van de Britse folkband The Fairport Convention en met name van het prachtige Liege And Lief uit 1969. Met haar soloalbums, die ze maakte na haar vertrek uit The Fairport Convention, was ik tot voor kort eigenlijk niet bekend. De Britse zangeres maakte uiteindelijk niet eens een handvol soloalbums, voordat ze in 1978 op slechts 31-jarige leeftijd overleed na een val van de trap.
Dat ik me nog niet eerder had verdiept in het oeuvre van Sandy Denny heeft alles te maken met het feit dat ik geen heel groot liefhebber ben van hele traditionele Britse folk en dat is het hokje waarin ik Sandy Denny op voorhand stopte. Dat dit niet helemaal terecht is, is te horen op het uit 1972 stammende Sandy, dat ik vooralsnog het beste soloalbum vind van de Britse muzikante.
Sandy, geproduceerd door haar latere echtgenoot Trevor Lucas, is een verrassend veelzijdig album, waarop Britse folk absoluut een rol van betekenis speelt, maar zeker niet de hoofdrol heeft gekregen. Het album werd opgenomen in Londen, maar Sandy klinkt in veel tracks verrassend Amerikaans.
Dat klinkt het album zeker wanneer invloeden uit de country een prominente rol spelen in de songs van Sandy Denny en dat is meer dan eens het geval. Ook wanneer de Britse muzikante opschuift richting folkrock klinkt haar muziek niet per se Brits en dat is ook niet het geval wanneer soulvolle blazers opduiken.
Sandy werd gemaakt met een aantal muzikanten van naam en faam, onder wie Richard en Linda Thompson, Sneaky Pete Kleinow en Allen Toussaint, maar er is maar één echte ster op het album en dat is Sandy Denny zelf. De stem van de Britse zangeres is op haar tweede soloalbum niet alleen verrassend veelzijdig maar vooral betoverend mooi.
Luister maar eens naar het grotendeels a capella gezongen Quiet Joys Of Brotherhood en je begrijpt wat ik bedoel. In een traditionele folksong klinkt de stem van Sandy Denny het meest bekend, want ze blijft toch in het geheugen gegrift als een Britse folkie, maar ook wanneer ze andere genres verkent vind ik de zang op Sandy van een bijzondere schoonheid.
Sandy is een album dat overduidelijk stamt uit de vroege jaren 70, want albums als dit album worden tegenwoordig niet meer gemaakt. Het is een album dat flink wordt opgetild door de fantastische stem van Sandy Denny, maar ook in muzikaal opzicht vind ik het vooral door het gitaarspel van Richard Thompson en de pedal steel van Sneaky Pete Kleinow een interessant album en het is bovendien een album met zeer aansprekende songs.
Sandy Denny wordt nog altijd in één adem genoemd met Fairport Convention, maar ook haar solowerk verdient alle lof. In lijstjes met de beste vrouwelijke singer-songwriter albums uit de jaren 70 kom ik Sandy van Sandy Denny over het algemeen niet tegen, maar wat mij betreft hoort het album wel thuis in deze lijstjes. Het blijft doodzonde dat Sandy Denny slechts 31 jaar oud is geworden, maar haar muzikale erfenis is prachtig. Erwin Zijleman
