Bibio - Ambivalence Avenue
Hoewel 2009 er pas voor de helft op zit, is Bibio al weer toe aan de tweede cd van het jaar. Het alter ego van Stephen Wilkinson bracht eerder dit jaar het opvallende Vignetting The Compost uit, een plaat die ik overigens pas een week of twee geleden ontdekte, maar duikt nu al weer op met Ambivalence Avenue. Ambivalence Avenue is de eerste Bibio plaat die wordt uitgebracht op het eigenzinnige Warp label. Warp is het afgelopen decennium uitgegroeid tot de hofleverancier van avontuurlijke en genre overstijgende elektronische muziek en heeft ook met Bibio weer een sterke troef in huis gehaald. Bibio schakelde op Vignetting The Compost op fraaie en eigenzinnige wijze tussen authentieke Britse folk en moderne elektronica en doet er op Ambivalence Avenue nog een schepje bovenop. Vergeleken met zijn voorganger is Ambivalence Avenue een stuk veelzijdiger en hierdoor nog aansprekender. Stephen Wilkinson heeft op zijn nieuwe plaat gekozen voor een wat poppier geluid en verwerkt hiernaast meer invloeden uit de hip hop. Dit levert gecombineerd met folky popsongs, avontuurlijke elektronica, rustgevende ambient en een zeer creatief gebruik van samples, muziek op die aangenaam voortkabbelt, maar de fantasie tegelijkertijd continu prikkelt. Waar Vignetting The Compost na verloop van tijd wat eenvormig begon te klinken (wat gezien de kwaliteit van de songs overigens geen probleem was), slaat Bibio op Ambivalence Avenue bij iedere track weer nieuwe wegen in. De ene keer is het wat meer folk, dan funk, hiphop, pop, folk, ambient, elektronica en ga zo maar door. Ambivalence Avenue schakelt niet alleen fraai tussen stijlen, maar reist ook op fascinerende wijze door de tijd. Het ene moment waan je je in de vroege jaren 60 of 70; niet veel later reis je door de toekomst van de elektronische popmuziek. Steeds weer verlegt Bibio de grenzen; steeds weer levert het oorstrelende popmuziek op. Ik was een week of twee geleden zeer aangenaam verrast door Bibio’s Vignetting The Compost, maar de nieuwe plaat van Stephen Wilkinson is nog veel beter. Ambivalence Avenue is niet alleen een muzikaal hoogstandje, maar ook een buitengewoon aangename plaat die de huidige broeierige zomeravonden nog een stuk mooier maakt dan ze al zijn. Erwin Zijleman
Hoewel 2009 er pas voor de helft op zit, is Bibio al weer toe aan de tweede cd van het jaar. Het alter ego van Stephen Wilkinson bracht eerder dit jaar het opvallende Vignetting The Compost uit, een plaat die ik overigens pas een week of twee geleden ontdekte, maar duikt nu al weer op met Ambivalence Avenue. Ambivalence Avenue is de eerste Bibio plaat die wordt uitgebracht op het eigenzinnige Warp label. Warp is het afgelopen decennium uitgegroeid tot de hofleverancier van avontuurlijke en genre overstijgende elektronische muziek en heeft ook met Bibio weer een sterke troef in huis gehaald. Bibio schakelde op Vignetting The Compost op fraaie en eigenzinnige wijze tussen authentieke Britse folk en moderne elektronica en doet er op Ambivalence Avenue nog een schepje bovenop. Vergeleken met zijn voorganger is Ambivalence Avenue een stuk veelzijdiger en hierdoor nog aansprekender. Stephen Wilkinson heeft op zijn nieuwe plaat gekozen voor een wat poppier geluid en verwerkt hiernaast meer invloeden uit de hip hop. Dit levert gecombineerd met folky popsongs, avontuurlijke elektronica, rustgevende ambient en een zeer creatief gebruik van samples, muziek op die aangenaam voortkabbelt, maar de fantasie tegelijkertijd continu prikkelt. Waar Vignetting The Compost na verloop van tijd wat eenvormig begon te klinken (wat gezien de kwaliteit van de songs overigens geen probleem was), slaat Bibio op Ambivalence Avenue bij iedere track weer nieuwe wegen in. De ene keer is het wat meer folk, dan funk, hiphop, pop, folk, ambient, elektronica en ga zo maar door. Ambivalence Avenue schakelt niet alleen fraai tussen stijlen, maar reist ook op fascinerende wijze door de tijd. Het ene moment waan je je in de vroege jaren 60 of 70; niet veel later reis je door de toekomst van de elektronische popmuziek. Steeds weer verlegt Bibio de grenzen; steeds weer levert het oorstrelende popmuziek op. Ik was een week of twee geleden zeer aangenaam verrast door Bibio’s Vignetting The Compost, maar de nieuwe plaat van Stephen Wilkinson is nog veel beter. Ambivalence Avenue is niet alleen een muzikaal hoogstandje, maar ook een buitengewoon aangename plaat die de huidige broeierige zomeravonden nog een stuk mooier maakt dan ze al zijn. Erwin Zijleman