15 juli 2009

Kim Hoorweg - My Recipe For A Happy Life

Twee jaar geleden debuteerde de op dat moment pas 14 jaar oude Kim Hoorweg met Kim Is Back. Een opvallende plaat waarop louter vertolkingen van songs van jazzlegende Ella Fitzgerald te vinden waren. Een opvallende combinatie, want bij het interpreteren van het bijzonder doorleefde werk van Ella Fitzgerald denk je waarschijnlijk niet direct aan een zangeres die de brugklas nog maar net is ontgroeid. Iedereen die onbevooroordeeld luisterde naar Kim Is Back, kon echter alleen maar concluderen dat er weinig viel aan te merken op de gloedvolle vertolkingen van Kim Hoorweg. Er viel daarom ook niets af te dingen op het internationale succes dat haar ten deel viel. Kim Hoorweg is inmiddels 16 en kijkt op de cover van My Recipe For A Happy Life een stuk zelfverzekerder in de camera dan het schuchtere meisje dat de cover van Kim Is Back sierde. Ook in muzikaal opzicht is Kim Hoorweg flink gegroeid. My Recipe For A Happy Life bevat alleen eigen songs en het zijn songs die stuk voor stuk zeer aansprekend zijn. Ook op My Recipe For A Happy Life profiteert Kim Hoorweg natuurlijk weer nadrukkelijk van de contacten van haar vader, die als getalenteerd jazzpianist muzikanten van naam en faam wist te strikken voor de tweede plaat van zijn dochter. Het is de slagroom op de taart die voor het belangrijkste deel echter toch door Kim Hoorweg zelf is gebakken. Waar Kim Hoorweg ons op haar debuut nog voornamelijk jazz voorschotelde, biedt My Recipe For A Happy Life een veel breder muzikaal palet. Naast invloeden uit de jazz horen we dit keer ook invloeden uit de soul, funk, latin, pop en zelfs een incidenteel vleugje country of hiphop, wat van My Recipe For A Happy Life een licht verteerbare en vrijwel zonder uitzondering zonnig klinkende plaat maakt. Een misschien nog wel belangrijker verschil met het debuut is dat Kim Hoorweg nog veel beter is gaan zingen en nu bovendien nadrukkelijk haar eigen ding doet. Kim’s recept voor een gelukkig leven is zo een recept dat in brede kring de gewenste uitwerking zal hebben en buiten het feit dat het af en toe allemaal wel erg gepolijst klinkt vooralsnog geen vervelende bijwerkingen heeft. Erwin Zijleman