Peter Wolf was van 1967 tot 1983 zanger van de J. Geils Band. In Nederland kennen we deze band vooral van de uit het begin van de jaren 80 stammende hits Love Stinks, Freeze Frame en Centerfold, maar voor het in muzikaal opzicht veel interessantere werk van de J. Geils Band moeten we terug naar de jaren 70, toen de band met haar bluesy rockmuziek menig Amerikaans podium in vuur en vlam zette; iets wat de muziekliefhebbers in Europa overigens grotendeels ontging. Na zijn vertrek uit de J. Geils Band begon Peter Wolf aan een solocarrière., welke in 27 jaar een zevental platen heeft opgeleverd. Het is in kwantitatief opzicht geen opzienbarende productie, maar waar de J. Geils Band op haar platen altijd wat wisselvallig was, zijn de platen van Peter Wolf in kwalitatief opzicht van een constant en opvallend hoog niveau. Op zijn eerste soloplaten bleef Peter Wolf nog betrekkelijk dicht bij het werk van zijn voormalige werkgever, maar dit evolueerde langzaam maar zeker in een eigen geluid. Het resulteerde in 2002 in Peter Wolf’s beste soloplaat tot dat moment: Sleepless. Sleepless is wat mij betreft een zwaar onderschatte plaat. Bijgestaan door onder andere voormalig J. Geils Band maatje Magic Dick en vriend Keith Richards (die de J. Geils Band meerdere malen liet openen voor The Stones) imponeert Peter Wolf op Sleepless met rauwe en doorleefde muziek vol invloeden uit de blues, folk, country, rock en soul. Sleepless had Peter Wolf definitief op de kaart moeten zetten als muzikale grootheid, maar helaas kreeg de plaat niet de waardering die hij zo verdiende. Bijna 8 jaar na Sleepless is Peter Wolf eindelijk terug met een nieuwe plaat, Midnight Souvenirs. Ondanks de vele jaren die zijn verstreken klinkt Midnight Souvenirs als een logisch vervolg op Sleepless. Ook op zijn nieuwe plaat blijkt Peter Wolf thuis in vele genres, variërend van folk, country en blues tot soul, rhythm & blues en (roots)rock, en toont hij zich wederom een geweldig zanger. Wolf schreef, net als op Sleepless, de meeste songs samen met componist Will Jennings en het zijn songs waaraan helemaal niets mankeert. Bijgestaan door een aantal ouwe rotten uit het vak worden de veelzijdige songs op Midnight Souvenirs op gloedvolle wijze uitgevoerd. Peter Wolf is uitstekend bij stem en is gedurende de jaren eigenlijk alleen maar beter gaan zingen. Zowel in zijn uppie als in een drietal buitengewoon fraaie duetten (met Neko Case, Merle Haggard en Shelby Lynne) staat de stem van Peter Wolf garant voor kippenvel. Het maakt hierbij niet zoveel uit of hij een stevige rocksong, doorleefde blues of broeierige soul vertolkt; de rauwe strot van Peter Wolf doet iets met je of je dat nu wilt of niet. Midnight Souvenirs is een buitengewoon knappe plaat die getuigt van heel veel vakmanschap. Ondanks alle ervaring die voor deze plaat werd ingeschakeld klinkt Midnight Souvenirs nergens routineus. Peter Wolf heeft een plaat afgeleverd die van de eerste tot de laatste seconde urgent en gepassioneerd klinkt. Wolf mag de pensioengerechtigde leeftijd inmiddels vrijwel bereikt hebben, maart levert met Midnight Souvenirs zijn beste plaat tot dusver af en wat mij betreft een klassieker. Het is een plaat die in geen enkele platenkast mag ontbreken. Punt. Erwin Zijleman