Oasis - Time Flies... 1994-2009
Je kunt over Oasis zeggen wat je wilt, maar dat de band een aantal memorabele songs op haar naam heeft staan valt nauwelijks te ontkennen. Na beluistering van de verzamelaar Time Flies... 1994-2009, moet ik bekennen dat het er een stuk meer zijn dan ik had gedacht. Time Flies... 1994-2009 is aan de ene kant een feest van herkenning, maar is ook veel meer dan dat. Waar mijn mening over Oasis gedurende de jaren 90 fors werd gekleurd c.q. bijgesteld door het vervelende gedrag van de broertjes Gallagher, kan ik nu objectiever luisteren naar de songs van Oasis en hoor ik dat de arrogantie van de band nooit helemaal misplaatst was. Op Time Flies... 1994-2009 staan de in Engeland uitgebrachte singles centraal. Het is daarom op de twee schijven tevergeefs zoeken naar misschien wel de mooiste Oasis trek, Champagne Supernova, maar ook met de songs die er wel op staan is heel weinig mis. Live Forever, Wonderwall, Don’t Look Back In Anger en Whatever horen wat mij betreft thuis tussen de beste popsongs ooit, maar ook de andere tracks zijn van een torenhoog niveau. De beste tracks komen natuurlijk van Definitely Maybe (1994) en (What’s The Story?) Morning Glory (1995), maar ook de latere platen van de band hadden hun prijsnummers. Time Flies... 1994-2009 is 27 tracks lang goed. Heel goed. Oasis is lange tijd afgedaan als een Beatles kloon, maar hiermee doe je de band toch wat tekort. Invloeden van de Beatles zijn inderdaad zeer prominent aanwezig in de muziek van de band uit Manchester, maar een net wat kritischer oor hoort minstens evenveel invloeden van The Kinks, The Who, The Rolling Stones, The Small Faces, The Jam, The Smiths en The Stone Roses. Op basis van het gebodene op Time Flies... 1994-2009, kan ik alleen maar concluderen dat Oasis in dit rijtje van namen thuis hoort. Naast een serie geweldige singles bevat Time Flies... 1994-2009 indien gewenst een bonus-cd met live-tracks (plus een DVDtje met clips). Deze is (vooral dankzij de aanwezigheid van Champagne Supernova) een aardige bonus, maar ook niet meer dan dat. Natuurlijk is Time Flies... 1994-2009 niet meer dan een opgewarmde prak, maar dit is er zo een die opgewarmd misschien nog wel lekker smaakt dan de eerste keer. Ik heb mezelf nooit een Oasis fan durven noemen, maar na herhaalde beluistering van de fantastische serie songs op Time Flies... 1994-2009 voeg ik de band alsnog toe aan het lijstje bands die de popmuziek wat mij betreft hebben voorzien van een gouden randje. De broertjes Gallagher blijven arrogante klootzakken, maar muziek maken konden ze. Erwin Zijleman
Je kunt over Oasis zeggen wat je wilt, maar dat de band een aantal memorabele songs op haar naam heeft staan valt nauwelijks te ontkennen. Na beluistering van de verzamelaar Time Flies... 1994-2009, moet ik bekennen dat het er een stuk meer zijn dan ik had gedacht. Time Flies... 1994-2009 is aan de ene kant een feest van herkenning, maar is ook veel meer dan dat. Waar mijn mening over Oasis gedurende de jaren 90 fors werd gekleurd c.q. bijgesteld door het vervelende gedrag van de broertjes Gallagher, kan ik nu objectiever luisteren naar de songs van Oasis en hoor ik dat de arrogantie van de band nooit helemaal misplaatst was. Op Time Flies... 1994-2009 staan de in Engeland uitgebrachte singles centraal. Het is daarom op de twee schijven tevergeefs zoeken naar misschien wel de mooiste Oasis trek, Champagne Supernova, maar ook met de songs die er wel op staan is heel weinig mis. Live Forever, Wonderwall, Don’t Look Back In Anger en Whatever horen wat mij betreft thuis tussen de beste popsongs ooit, maar ook de andere tracks zijn van een torenhoog niveau. De beste tracks komen natuurlijk van Definitely Maybe (1994) en (What’s The Story?) Morning Glory (1995), maar ook de latere platen van de band hadden hun prijsnummers. Time Flies... 1994-2009 is 27 tracks lang goed. Heel goed. Oasis is lange tijd afgedaan als een Beatles kloon, maar hiermee doe je de band toch wat tekort. Invloeden van de Beatles zijn inderdaad zeer prominent aanwezig in de muziek van de band uit Manchester, maar een net wat kritischer oor hoort minstens evenveel invloeden van The Kinks, The Who, The Rolling Stones, The Small Faces, The Jam, The Smiths en The Stone Roses. Op basis van het gebodene op Time Flies... 1994-2009, kan ik alleen maar concluderen dat Oasis in dit rijtje van namen thuis hoort. Naast een serie geweldige singles bevat Time Flies... 1994-2009 indien gewenst een bonus-cd met live-tracks (plus een DVDtje met clips). Deze is (vooral dankzij de aanwezigheid van Champagne Supernova) een aardige bonus, maar ook niet meer dan dat. Natuurlijk is Time Flies... 1994-2009 niet meer dan een opgewarmde prak, maar dit is er zo een die opgewarmd misschien nog wel lekker smaakt dan de eerste keer. Ik heb mezelf nooit een Oasis fan durven noemen, maar na herhaalde beluistering van de fantastische serie songs op Time Flies... 1994-2009 voeg ik de band alsnog toe aan het lijstje bands die de popmuziek wat mij betreft hebben voorzien van een gouden randje. De broertjes Gallagher blijven arrogante klootzakken, maar muziek maken konden ze. Erwin Zijleman