We hebben inmiddels flink wat seizoenen van The Voice Of Holland gehad, maar hoeveel blijvertjes heeft dit opgeleverd en hoeveel van deze blijvertjes hebben echt talent als zelfstandig muzikant (en niet als marionet van de muziekindustrie)?
De talentenjacht De beste singer-songwriter van Nederland doet het wat dat betreft een stuk beter. Ik heb ook hier eigenlijk nooit naar gekeken, maar als je na een aantal seizoenen onder andere Douwe Bob, Maaike Ouboter, Judy Blank, Michael Prins en Lucas Hamming hebt opgeleverd als nieuwe talenten, heb je het meer dan goed gedaan.
Het wat mij betreft grootste talent dat het programma heeft voortgebracht heb ik nog niet eens genoemd, want dat is voor mij Rogier Pelgrim. Zijn vorige plaat, Roll The Dice, bejubelde ik iets meer dan drie jaar geleden en vergeleek ik met de platen van onder andere Damien Rice, Patrick Watson en Jeff Buckley.
Het zijn namen die af en toe ook nog wel opduiken bij beluistering van de nieuwe plaat van Rogier Pelgrim, al is Birds And Busy People een andere plaat dan zijn voorganger. Birds And Busy People bevat een aantal meer ingetogen songs, zoals die ook op Roll The Dice waren te horen, maar Rogier Pelgrim laat op zijn nieuwe plaat toch vooral een wat voller en soms ook net wat lichtvoetiger geluid horen.
Dat levert een aantal bijzonder lekker in het gehoor liggende popliedjes op, maar het zijn ook popliedjes die kwaliteit ademen. Ook wanneer de instrumentatie voller en lichtvoetiger is, blijven de songs van Rogier Pelgrim eigenzinnig en ook intiem.
De Nederlandse singer-songwriter heeft wat te vertellen en dat geeft zijn songs urgentie. Waar een vollere instrumentatie de kracht van de boodschap vaak in de weg zit, geeft het de songs op Birds And Busy People extra kracht.
Dat ligt voor een belangrijk deel aan de bijzondere accenten die Rogier Pelgrim aan de instrumentatie heeft toegevoegd. Het zijn accenten die de muziek iets ongrijpbaars geven en het kleurt ook nog eens prachtig bij zijn bijzondere stem.
Van het eerder genoemde vergelijkingsmateriaal hoor ik vooral Jeff Buckley nog meer dan eens terug, maar Birds And Busy People sluit net zo makkelijk aan bij de muziek van Radiohead of juist bij al die folkies die met wat elektronica intieme folksongs omtoveren in radiovriendelijke popliedjes.
Die laatste heeft Rogier Pelgrim ook op zijn nieuwe plaat staan, maar over het algemeen graaft Birds And Busy People toch net wat dieper dan de concurrentie. Het levert een plaat op die nog veel meer overtuigt dan het al zo goede debuut en echt geen seconde onder doet voor hetgeen dat buiten Nederland wordt gemaakt. En Birds And Busy People wordt bij herhaalde beluistering ook nog eens steeds beter. Ga dat horen dus. Erwin Zijleman