De naam Dia (Frampton) deed bij mij niet direct een belletje rinkelen, maar toen ik op zoek ging naar meer informatie over haar nieuwe plaat, bleek ik haar toch al een tijdje te kennen.
Een jaar of tien geleden maakte Dia Frampton immers samen met haar zus Meg Frampton een aantal bijzondere platen als Meg & Dia.
De platen van de zusjes uit Utah deden helaas niet heel veel, maar smaakten zeker naar meer. Op dat meer hebben we een tijdje moeten wachten, maar het is nu eindelijk beschikbaar.
Dia Frampton besloot een paar jaar geleden om het zonder haar zus te proberen en bracht een soloplaat uit die niet veel aandacht wist te trekken. Het onlangs verschenen Bruises moet dat wel gaan doen, want het is een buitengewoon ambitieuze plaat, die zowel bij een breed publiek als bij een selecte groep muziekliefhebbers in de smaak moet kunnen vallen.
Dia heeft een hele mooie heldere stem met een aangenaam rauw randje. Het is een stem die uitstekend gedijt in een aantal van de wat zweverigere popsongs op Bruises, maar het is ook een stem die kan schitteren in de rijk geproduceerde songs op de plaat.
Bruises werd geproduceerd door Dan Heath, die eerder werkte met onder andere Lana Del Rey. Heath heeft Bruises voorzien van een smaakvolle maar tegelijkertijd ook radiovriendelijke productie. Het is een productie waarin enerzijds wordt gekozen voor buitengewoon stemmige klanken, maar Bruises kan ook flink uitpakken.
In de instrumentatie staan de strijkers van het Hungarian Studio Orchestra centraal. Deze strijkers ondersteunen de bijzonder mooie stem van Dia met subtiele klanken, maar de strijkers kunnen ook flink aanzwellen of samen met flink wat elektronica zorgen voor het zwaar aangezette popgeluid dat het momenteel zo goed doet.
Zeker wanneer Dia kiest voor flink wat pop in haar muziek en ze haar meest soulvolle strot open trekt, kan de singer-songwriter uit Salt Lake City moeiteloos concurreren met de succesvolste popprinsessen van het moment, maar Dia Frampton is op hetzelfde moment ook veel en veel beter dan deze popprinsessen en komt op de proppen met songs die makkelijk verleiden, maar ook de fantasie continu prikkelen.
Bruises zal zeker niet bij iedereen in de smaak vallen, maar ik vind het een bijzonder sterke plaat. Bruises valt op door hele mooie vocalen, een blinkende productie en lekker in het gehoor liggende songs, maar het is ook een plaat vol verleiding, avontuur en toverkracht. Het is bovendien een zeer dynamische plaat waarop een zacht briesje binnen een paar noten om kan slaan in een orkaan.
Zeker wanneer je lekker wegdroomt bij de klanken van Bruises wint de plaat heel snel aan kracht en voor mij is Bruises inmiddels zelfs al wat verslavend en nog veel beter dan ik op basis van de platen van Meg & Dia had verwacht. Erwin Zijleman