De inmiddels tien jaar oude film O Brother, Where Art Thou? van de Coen Brothers heeft misschien wel enige invloed gehad op de ontwikkeling van de Amerikaanse film, maar de invloed die de soundtrack bij de film heeft gehad op de acceptatie van de traditionele Amerikaanse rootsmuziek is vele malen groter. Zonder de O Brother, Where Art Thou? soundtrack zou Made The Harbor van het Amerikaanse trio Mountain Man niet zijn begrepen en al helemaal niet in Nederland zijn uitgebracht. Op Made The Harbor maken Molly Erin Sarle, Alexandra Sauser-Monnig en Amelia Randall Meath traditioneel aandoende muziek die je meenemen naar de Appalachen uit het begin van de vorige eeuw. Het merendeel van de songs op Made The Harbor wordt vrijwel a capella uitgevoerd. Buiten wat eenvoudig getokkel op een akoestische gitaar moet je het doen met de prachtige stemmen van de drie dames die samen Mountain Man vormen. Made The Harbor is door het sobere instrumentarium, de matige kwaliteit van de opnamen en het traditionele karakter van de songs niet direct geschikt voor een breed publiek, maar iedereen die al jaren wacht op een nieuwe cd van Gillian Welch of zich schaart onder de fans van onder andere The Be Good Tanyas of Alela Diane, doet zichzelf met beluistering van Made The Harbor waarschijnlijk een groot plezier. Het in een verlaten loods opgenomen Made The Harbor is aan de ene kant een plaat die galmt en rammelt, maar het is aan de andere kant een plaat die een bijna serene rust brengt. Hiervoor verantwoordelijk zijn de prachtige stemmen die alle tracks op Made The Harbor naar een behoorlijk hoog niveau tillen. Het zijn bijna engelachtige stemmen die zingen over thema’s waar het gemiddelde engeltje maar mondjesmaat mee te maken krijgt. Molly Erin Sarle, Alexandra Sauser-Monnig en Amelia Randall Meath bezingen op Made The Harbor de liefde in al haar vormen en schuwen hierbij de donkere kant van de liefde niet. Met name wanneer de songs geheel a capella worden uitgevoerd heeft Made The Harbor een bijna sereen karakter, maar wanneer je je eenmaal hebt overgeleverd aan de bezwerende klanken van Mountain Man, sleept deze plaat je mee in de aardedonkere plattelandsnacht. Direct na het succes van de O Brother, Where Art Thou? soundtrack werden wel meer platen gemaakt als deze, maar in 2010 is Made The Harbor van Mountain Man toch wel een wat vreemde eend in de bijt. Het is eend die niet alleen respect afdwingt, maar die ook steeds meer weet te betoveren. Mountain Man brengt op haar debuut stokoude muziek op fascinerende wijze tot leven en heeft een plaat gemaakt die gehoord moet worden door een ieder die de traditionele Amerikaanse folkmuziek een warm hart toedraagt. Erwin Zijleman
Natalie McIntyre debuteerde precies elf jaar geleden als Macy Gray met On How Life Is. Het is zo’n debuut dat eigenlijk nauwelijks te overtreffen is. Op On How Life Is verraste de Amerikaanse immers niet alleen met doorleefd klinkende neo-soul, maar baarde ze vooral opzien met haar buitengewoon rauw klinkende stem. Juist deze stem maakte On How Life is tot de unieke plaat die het elf jaar later nog altijd is. Omdat de grootste verrassing van On How Life Is op alle platen die volgden een gegeven was, waren zowel de critici als de fans steeds minder te spreken over de platen van Macy Gray, al liet ze op de meeste platen die volgden wel degelijk de nodige muzikale en compositorische groei horen. Ook het na een periode van drie jaar stilte verschenen The Sellout kan de critici tot dusver maar matig bekoren en krijgt zeker niet de aandacht die On How Life Is destijds ten deel viel. Heel onlogisch is dat niet. Ook op haar nieuwe plaat doet Macy Gray immers weer wat ze inmiddels al elf jaar doet. Zodra de eerste vocalen uit de speakers komen weet je dat je met Macy Gray te doen hebt en denk je bewust of onbewust terug aan de dag dat je On How Life Is voor het eerst hoorde. The Sellout is echter zeker geen slechte plaat. In muzikaal opzicht is Macy Gray door de loop der jaren net wat veelzijdiger geworden en in vocaal opzicht heeft de Amerikaanse zich zelfs flink verbeterd, zonder dat dit ten koste is gegaan van haar unieke stemgeluid. The Sellout weet nauwelijks echt te verrassen (hooguit de song met stevig gitaarwerk van Slash valt enigszins uit de toon), maar hoe erg is dat? Net als zijn voorgangers is dit een plaat met lekkere broeierige en bijna angstig doorleefd klinkende neo-soul van een niveau waarvan de meeste van Macy Gray’s soortgenoten alleen maar kunnen dromen. The Sellout is een plaat die uitstekend gedijt in de bijna tropische temperaturen van het moment en zich niet makkelijk meer laat verdringen door een andere neo-soul plaat van recente datum. The Sellout is misschien geen plaat om heel lang bij stil te staan of om heel druk over te doen, maar het is wel een plaat die recht doet aan de status van Macy Gray. Macy Gray blijft een volkomen uniek zangeres; The Sellout is haar zoveelste prima plaat. Van mij mag het nog wel even tropisch warm blijven. Erwin Zijleman
De inmiddels tien jaar oude film O Brother, Where Art Thou? van de Coen Brothers heeft misschien wel enige invloed gehad op de ontwikkeling van de Amerikaanse film, maar de invloed die de soundtrack bij de film heeft gehad op de acceptatie van de traditionele Amerikaanse rootsmuziek is vele malen groter. Zonder de O Brother, Where Art Thou? soundtrack zou Made The Harbor van het Amerikaanse trio Mountain Man niet zijn begrepen en al helemaal niet in Nederland zijn uitgebracht. Op Made The Harbor maken Molly Erin Sarle, Alexandra Sauser-Monnig en Amelia Randall Meath traditioneel aandoende muziek die je meenemen naar de Appalachen uit het begin van de vorige eeuw. Het merendeel van de songs op Made The Harbor wordt vrijwel a capella uitgevoerd. Buiten wat eenvoudig getokkel op een akoestische gitaar moet je het doen met de prachtige stemmen van de drie dames die samen Mountain Man vormen. Made The Harbor is door het sobere instrumentarium, de matige kwaliteit van de opnamen en het traditionele karakter van de songs niet direct geschikt voor een breed publiek, maar iedereen die al jaren wacht op een nieuwe cd van Gillian Welch of zich schaart onder de fans van onder andere The Be Good Tanyas of Alela Diane, doet zichzelf met beluistering van Made The Harbor waarschijnlijk een groot plezier. Het in een verlaten loods opgenomen Made The Harbor is aan de ene kant een plaat die galmt en rammelt, maar het is aan de andere kant een plaat die een bijna serene rust brengt. Hiervoor verantwoordelijk zijn de prachtige stemmen die alle tracks op Made The Harbor naar een behoorlijk hoog niveau tillen. Het zijn bijna engelachtige stemmen die zingen over thema’s waar het gemiddelde engeltje maar mondjesmaat mee te maken krijgt. Molly Erin Sarle, Alexandra Sauser-Monnig en Amelia Randall Meath bezingen op Made The Harbor de liefde in al haar vormen en schuwen hierbij de donkere kant van de liefde niet. Met name wanneer de songs geheel a capella worden uitgevoerd heeft Made The Harbor een bijna sereen karakter, maar wanneer je je eenmaal hebt overgeleverd aan de bezwerende klanken van Mountain Man, sleept deze plaat je mee in de aardedonkere plattelandsnacht. Direct na het succes van de O Brother, Where Art Thou? soundtrack werden wel meer platen gemaakt als deze, maar in 2010 is Made The Harbor van Mountain Man toch wel een wat vreemde eend in de bijt. Het is eend die niet alleen respect afdwingt, maar die ook steeds meer weet te betoveren. Mountain Man brengt op haar debuut stokoude muziek op fascinerende wijze tot leven en heeft een plaat gemaakt die gehoord moet worden door een ieder die de traditionele Amerikaanse folkmuziek een warm hart toedraagt. Erwin Zijleman