Het was lang geleden dat ik naar de muziek van Françoiz Breut had geluisterd. Ik had de Franse muzikante hoog zitten toen ze rond het begin van dit millennium een aantal mooie en interessante albums uitbracht, maar uiteindelijk verloor ik haar uit het oog. Met Vif! laat de Franse muzikante horen dat ze nog steeds interessante muziek maakt. Vif! neemt je mee terug naar het Parijs van de jaren 60 en 70, maar ook de psychedelica van de Amerikaanse westkust uit deze periode heeft een plekje gekregen op het album dat continu bezweert, maar ook continu de fantasie prikkelt met verrassende wendingen en invloeden. Vif! krijgt niet veel aandacht, maar ik zou dit album zeker niet laten liggen.
Guuz Hoogaerts, ook bekend als Guuzbourg, van de website Filles Sourires adviseerde me een paar dagen geleden om eens te luisteren naar het nieuwe album van Françoiz Breut. Het is een naam die bij mij direct herinneringen opriep, al moest ik er wel een stuk voor terug in de tijd. De Franse muzikante debuteerde in 1998 met een titelloos en buitengewoon stemmig album, waarop invloeden uit het Franse chanson werden gecombineerd met invloeden uit de Britse en Amerikaanse folk en wat exotische invloeden.
Op het prachtige Vingt A Trente Mille Jours uit 2001, voor mij destijds een jaarlijstjesalbum, verwerkte de Franse muzikante nog veel meer invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek en vermengde ze spaghetti westerns met Franse cultfilms. Une Saison Volée klonk in 2005 als een album dat Serge Gainsbourg graag zou hebben geproduceerd en dat gold ook voor het prachtige À l'Aveuglette uit 2008, dat ook goed scoorde in mijn jaarlijstje. Françoiz Breut behoorde destijds absoluut bij het beste dat de Franse popmuziek te bieden had, maar haar albums waren wat te eigenzinnig om mee te kunnen liften op het succes van de Franse zuchtmeisjes.
Françoiz Breut kreeg helaas steeds minder aandacht, waardoor ik het in 2012 uitgebrachte La Chirurgie Des Sentiments, het in 2016 verschenen Zoo, het uit 2021 stammende Flux Flou De La Foule, het in 2022 uitgebrachte Grand Déménagement en het vorig jaar samen met Don Niño gemaakte covers album Cover Songs In Inferno helemaal heb gemist. Dat was zonder de tip van Guuz Hoogaerts ook zeker gebeurd met het vorige week verschenen Vif!, want ook het tiende album van Françoiz Breut kwam ik vorige week in geen enkele releaselijst tegen.
Ik ga de schade van de afgelopen vijftien jaar nog inhalen, maar voorlopig concentreer ik me op Vif! dat niet alleen een typisch Françoiz Breut album is, maar bovendien een album dat echt meer aandacht verdient dan het album tot dusver krijgt. Het is een typisch Françoiz Breut album omdat de Franse muzikante ook dit keer uiteenlopende invloeden verwerkt in haar muziek.
Het is ook dit keer muziek waarvoor Serge Gainsbourg zich niet zou hebben geschaamd. Vif! heeft meer dan eens de sfeer van de Franse alternatieve popmuziek en filmmuziek uit de jaren 60 en 70, maar Françoiz Breut vindt haar inspiratie ook buiten de Franse landsgrenzen. Zeker de tracks waarin orgels en synths het geluid bepalen storten een flinke dosis Amerikaanse Westcoast psychedelica over je uit. Het zijn tracks met wat monotone baslijnen, fraai drumwerk en flink wat elektronica, wat wordt gecombineerd met de bezwerende zang van Françoiz Breut.
Wanneer de analoge synths de overhand hebben hoor ik zelfs een vleugje prog op het album, waarna er ook nog een subtiel snufje dub voorbij komt. Het combineert allemaal fraai met de invloeden uit het Franse chanson, want ook die invloeden eert Françoiz Breut op fraaie wijze in haar songs die in niets lijken op de songs van andere Franse singer-songwriters van het moment.
Het is knap hoe ze inmiddels ruim 25 jaar aan de weg timmert met albums die buiten de lijntjes van de Franse popmuziek kleuren en op de albums die ik ken is het niveau opvallend hoog. Ik ben dan ook heel blij met het prachtige Vif! dat de muziek van Françoiz Breut weer onder mijn aandacht heeft gebracht. Jammer dat ik haar de afgelopen vijftien jaar over het hoofd heb gezien, maar dat levert wel een stapeltje waarschijnlijk ook zeer interessante albums op. Erwin Zijleman
Vif! van Françoiz Breut is verkrijgbaar via de Mania webshop:
