Annie Clarke heeft zich de afgelopen vijftien jaar ontwikkeld tot een muzikale kameleon die vaker en indrukwekkender van kleur verschiet dan haar soortgenoten. Het is dus altijd weer even afwachten waarmee ze op de proppen komt en ik denk niet dat velen op voorhand een album als All Born Screaming zouden hebben voorspeld. Het is een album dat in alle opzichten een St. Vincent album is, maar toch klinkt het weer flink anders dan op bijvoorbeeld MASSEDUCTION of Daddy’s Home. Het kan op All Born Screaming alle kanten op, want St. Vincent beperkt zich zeker niet tot één genre en kan haar songs net zo makkelijk verrijken met invloeden uit de industrial als met invloeden uit de funk. Fascinerend album weer.
De Amerikaanse muzikante Annie Clark maakt inmiddels ruim vijftien jaar buitengewoon fascinerende muziek als St. Vincent. Met Marry Me (2007), Actor (2009), Strange Mercy (2011), het samen met David Byrne gemaakte Love This Giant (2012) en St. Vincent (2014) leverde ze een handvol behoorlijk ongrijpbare albums af, die steeds weer net wat anders klonken.
Met het met heel veel synths opgetuigde MASSEDUCTION trok Annie Clark in 2017 zowaar de aandacht van een groot publiek, dat massaal viel voor de grootse podium act van de Amerikaanse muzikante. De songs van MASSEDUCTION werden in uitgeklede vorm vertolkt op het prachtige MassEducation uit 2018, dat goed liet horen hoe knap de songs van St. Vincent zijn. In 2021 ging de muziek van St. Vincent vervolgens weer een hele andere kant op, want samen met producer Jack Antonoff nam de Amerikaanse muzikante de luisteraar op Daddy’s Home mee terug naar de jaren 70.
St. Vincent keert deze week terug met haar nieuwe album All Born Screaming en het zal niemand verbazen dat de muziek van St. Vincent weer anders klinkt dan in het verleden. Direct vanaf de eerste noten van het album is duidelijk dat Annie Clark na twee wat organischer klinkende albums de synths weer van stal heeft gehaald. De Amerikaanse muzikante produceerde haar nieuwe album grotendeels zelf, al schoof Cate Le Bon voor een aantal tracks aan.
De muziek van St. Vincent is vaak ongrijpbaar, maar All Born Screaming is, zeker voor St. Vincent begrippen, een behoorlijk toegankelijk album. Het is een album met een serie aansprekende songs, die op fraaie wijze zijn ingekleurd. Veel songs zijn rijkelijk versierd met synths, maar het geluid van St. Vincent blijft eigenzinnig.
Zeker de door piano en synths gedomineerde tracks op het album doen me in muzikaal opzicht wel wat denken aan de latere albums van Kate Bush, maar de stem van Annie Clarke zorgt er voor dat de songs in vocaal opzicht totaal anders klinken. De Amerikaanse muzikante zingt zoals altijd zeer expressief, maar ik vind de zang op het album erg mooi.
De instrumentatie is in een aantal songs zeer sfeervol, maar All Born Screaming is ook een album vol dynamiek, met een aantal bijna industriële uitbarstingen met een hoop lawaai en zwaar aangezette drums, maar ook volop ruimte voor experiment en wat soulvolle en funky uitstapjes, waarvoor Prince zich niet zou hebben geschaamd. Ook de muziek van David Bowie heeft absoluut invloed gehad op het nieuwe album van St. Vincent, dat ook stevig kan rocken, maar Annie Clark drukt zelf het meest nadrukkelijk haar stempel op het album dat hier en daar teruggrijpt op de muziek die ze in het verleden heeft gemaakt, maar ook weer nieuwe stappen vooruit zet.
Ik heb persoonlijk het meest met de toegankelijke, wat ingehouden en melodieuze songs op het album, al ontleent ook All Born Screaming een deel van zijn kracht aan de onvoorspelbaarheid, gekte en dynamiek in de songs. Er gebeurt van alles op het album, waardoor je All Born Screaming meerdere keren moet horen voor alles op zijn plek valt, maar sinds ik het album de afgelopen twee weken meerdere keren heb beluisterd ben ik absoluut onder de indruk van het nieuwe album van St. Vincent, die in het verleden vaak veel meer tijd nodig had om me te overtuigen. Erwin Zijleman
All Born Screaming van St. Vincent is verkrijgbaar via de Mania webshop: