Po' Girl - Deer In The Night
Het Canadese trio Po’ Girl maakte de afgelopen jaren een drietal buitengewoon veelzijdige en hiernaast ook nog eens hele knappe platen. Platen waarop een mix van vooral country, folk, blues, jazz en rock was te horen, waarmee Po’ Girl aansluiting vond bij het werk van onder andere The Be Good Tanyas en Jolie Holland. Zo bekend als The Be Good Tanyas en Jolie Holland werd Po’ Girl helaas niet met haar muziek, wat misschien verklaart waarom de vierde plaat van de band, Deer In The Night, de afgelopen maand vrijwel geruisloos is verschenen. Op Deer In The Night is de samenstelling van Po’ Girl wederom iets veranderd (de ook van The Be Good Tanyas bekende Trish Klein heeft de band inmiddels verlaten), maar consequenties voor de muziek van Po’ Girl heeft dit niet of nauwelijks gehad. Ook op Deer In The Night horen we weer knap in elkaar stekende popsongs, waarin invloeden uit vele stijlen zijn verwerkt, met een hoofdrol voor invloeden uit de country, folk en blues. Aangename popliedjes die traditioneel aandoen, maar ook lekker eigenwijs uit de hoek kunnen komen. Ook Deer In The Night maakt weer indruk met onweerstaanbare harmonieën, een stemmige en smaakvolle instrumentatie en tijdloze popliedjes die lekker blijven hangen. Een recept dat drie platen lang uitstekend heeft gewerkt en ook op plaat nummer vier nog altijd uitstekend in de smaak valt. Sterker nog, op Deer In The Night klinkt Po’ Girl wat mij betreft beter dan het tot dusver heeft gedaan. Ondanks de veelheid aan stijlen die is verwerkt in de muziek van Po’ Girl en de grote diversiteit aan instrumenten die wordt gebruikt op deze plaat, vormen de kwalitatief hoogstaande songs op Deer In The Night meer dan in het verleden één geheel. Deer In The Night is het voorlopige meesterwerk van een bijzonder Canadees trio en verdient daarom veel en veel meer aandacht dan deze geweldige plaat tot dusver krijgt. Erwin Zijleman
Het Canadese trio Po’ Girl maakte de afgelopen jaren een drietal buitengewoon veelzijdige en hiernaast ook nog eens hele knappe platen. Platen waarop een mix van vooral country, folk, blues, jazz en rock was te horen, waarmee Po’ Girl aansluiting vond bij het werk van onder andere The Be Good Tanyas en Jolie Holland. Zo bekend als The Be Good Tanyas en Jolie Holland werd Po’ Girl helaas niet met haar muziek, wat misschien verklaart waarom de vierde plaat van de band, Deer In The Night, de afgelopen maand vrijwel geruisloos is verschenen. Op Deer In The Night is de samenstelling van Po’ Girl wederom iets veranderd (de ook van The Be Good Tanyas bekende Trish Klein heeft de band inmiddels verlaten), maar consequenties voor de muziek van Po’ Girl heeft dit niet of nauwelijks gehad. Ook op Deer In The Night horen we weer knap in elkaar stekende popsongs, waarin invloeden uit vele stijlen zijn verwerkt, met een hoofdrol voor invloeden uit de country, folk en blues. Aangename popliedjes die traditioneel aandoen, maar ook lekker eigenwijs uit de hoek kunnen komen. Ook Deer In The Night maakt weer indruk met onweerstaanbare harmonieën, een stemmige en smaakvolle instrumentatie en tijdloze popliedjes die lekker blijven hangen. Een recept dat drie platen lang uitstekend heeft gewerkt en ook op plaat nummer vier nog altijd uitstekend in de smaak valt. Sterker nog, op Deer In The Night klinkt Po’ Girl wat mij betreft beter dan het tot dusver heeft gedaan. Ondanks de veelheid aan stijlen die is verwerkt in de muziek van Po’ Girl en de grote diversiteit aan instrumenten die wordt gebruikt op deze plaat, vormen de kwalitatief hoogstaande songs op Deer In The Night meer dan in het verleden één geheel. Deer In The Night is het voorlopige meesterwerk van een bijzonder Canadees trio en verdient daarom veel en veel meer aandacht dan deze geweldige plaat tot dusver krijgt. Erwin Zijleman