Peggy Sue - Fossils And Other Phantoms
Bij de naam Peggy Sue denk ik in eerste instantie aan de gelijknamige song van Buddy Holly en hierna aan de countryzangeres die nooit uit de schaduw van haar beroemde zussen Loretta Lynn en Crystal Gayle wist te stappen. Peggy Sue is echter ook de band rond de uit het Britse Brighton afkomstige Rosa Rex en Katy Klaw; een band die via MySpace al een tijdje aan de weg timmert, maar voor het afdwingen van de definitieve doorbraak toch is uitgeweken naar een min of meer conventionele platenmaatschappij (het gelukkig wel lekker eigenwijze Wichita Recordings). Dankzij het de afgelopen jaren in eigen beheer uitgebrachte materiaal waren de verwachtingen met betrekking tot het debuut van Peggy Sue hooggespannen, maar het deze week verschenen Fossils And Other Phantoms maakt deze hoge verwachtingen meer dan waar. Om niets aan het toeval over te laten heeft Peggy Sue voor de productie van haar debuut hulp gezocht bij een aantal momenteel stevig aan de weg timmerende en bevriende muzikanten (Steven Ansell van Blood Red Shoes, Ben Lovett van Mumford & Sons, Alex Newport van Two Gallants en John Askew van The Dodos), maar het zijn uiteindelijk toch Rosa Rex en Katy Klaw zelf die de kar trekken, al mag ook het bijzonder energieke slagwerk van Olly Joyce niet onvermeld blijven. Fossils And Other Phantoms is een plaat die wat te makkelijk het etiket folk opgeplakt zal krijgen, maar dit is een vlag die de lading maar ten dele dekt. Een aantal songs op het debuut van Peggy Sue sluiten goed aan bij die van bevriende folky Laura Marling, maar in een aantal andere tracks put Peggy Sue juist heel nadrukkelijk uit de archieven van de lo-fi of kiest het voor rauwere en veel stevigere songs die ook door P.J. Harvey gemaakt hadden kunnen zijn. Fossils And Other Phantoms blijkt direct bij eerste beluistering een charmante, frisse en avontuurlijke plaat en blijft dit ook. Peggy Sue kiest maar zelden voor de makkelijkste weg en schuwt de emotie niet. Hier en daar rammelt het flink, maar dit maakt de songs van de band eigenlijk alleen maar leuker. In vrijwel alle songs bezingen Rosa Rex en Katy Klaw op gepassioneerde en vaak bijzonder soulvolle wijze ongelukkige liefdes; een terrein waarop beide dames naar verluid zeer ervaren zijn. Hier en daar raakt het zoals gezegd aan Laura Marling, hier en daar aan P.J. Harvey, maar ook de vergelijking met Cat Power en Kate Nash snijdt hout en zo kan ik er nog wel wat verzinnen. Peggy Sue opereert in een bijzonder drukbevolkt genre, maar weet zich dankzij haar onbevangenheid, eigenwijsheid en passie te onderscheiden van de moordende concurrentie. Absoluut een band om in de gaten te houden dus. Dit sprankelende en originele debuut neemt in ieder geval niemand ze meer af en verdient ieder's aandacht. Erwin Zijleman
Bij de naam Peggy Sue denk ik in eerste instantie aan de gelijknamige song van Buddy Holly en hierna aan de countryzangeres die nooit uit de schaduw van haar beroemde zussen Loretta Lynn en Crystal Gayle wist te stappen. Peggy Sue is echter ook de band rond de uit het Britse Brighton afkomstige Rosa Rex en Katy Klaw; een band die via MySpace al een tijdje aan de weg timmert, maar voor het afdwingen van de definitieve doorbraak toch is uitgeweken naar een min of meer conventionele platenmaatschappij (het gelukkig wel lekker eigenwijze Wichita Recordings). Dankzij het de afgelopen jaren in eigen beheer uitgebrachte materiaal waren de verwachtingen met betrekking tot het debuut van Peggy Sue hooggespannen, maar het deze week verschenen Fossils And Other Phantoms maakt deze hoge verwachtingen meer dan waar. Om niets aan het toeval over te laten heeft Peggy Sue voor de productie van haar debuut hulp gezocht bij een aantal momenteel stevig aan de weg timmerende en bevriende muzikanten (Steven Ansell van Blood Red Shoes, Ben Lovett van Mumford & Sons, Alex Newport van Two Gallants en John Askew van The Dodos), maar het zijn uiteindelijk toch Rosa Rex en Katy Klaw zelf die de kar trekken, al mag ook het bijzonder energieke slagwerk van Olly Joyce niet onvermeld blijven. Fossils And Other Phantoms is een plaat die wat te makkelijk het etiket folk opgeplakt zal krijgen, maar dit is een vlag die de lading maar ten dele dekt. Een aantal songs op het debuut van Peggy Sue sluiten goed aan bij die van bevriende folky Laura Marling, maar in een aantal andere tracks put Peggy Sue juist heel nadrukkelijk uit de archieven van de lo-fi of kiest het voor rauwere en veel stevigere songs die ook door P.J. Harvey gemaakt hadden kunnen zijn. Fossils And Other Phantoms blijkt direct bij eerste beluistering een charmante, frisse en avontuurlijke plaat en blijft dit ook. Peggy Sue kiest maar zelden voor de makkelijkste weg en schuwt de emotie niet. Hier en daar rammelt het flink, maar dit maakt de songs van de band eigenlijk alleen maar leuker. In vrijwel alle songs bezingen Rosa Rex en Katy Klaw op gepassioneerde en vaak bijzonder soulvolle wijze ongelukkige liefdes; een terrein waarop beide dames naar verluid zeer ervaren zijn. Hier en daar raakt het zoals gezegd aan Laura Marling, hier en daar aan P.J. Harvey, maar ook de vergelijking met Cat Power en Kate Nash snijdt hout en zo kan ik er nog wel wat verzinnen. Peggy Sue opereert in een bijzonder drukbevolkt genre, maar weet zich dankzij haar onbevangenheid, eigenwijsheid en passie te onderscheiden van de moordende concurrentie. Absoluut een band om in de gaten te houden dus. Dit sprankelende en originele debuut neemt in ieder geval niemand ze meer af en verdient ieder's aandacht. Erwin Zijleman