Dear Reader - Rivonia / We Followed Every Sound
De afgelopen week verscheen niet alleen een mooie live plaat van de Zuid Afrikaanse singer-songwriter Dear Reader, maar ontdekte ik ook dat ik haar eerder jaar verschenen plaat compleet heb gemist. Daarom nu twee vliegen in één klap. Dear Reader is het alter ego van de Zuid-Afrikaanse Cherilyn MacNeil, die een jaar of twee geleden indruk maakte met het fraaie Idealistic Animals, waarop de op dat moment naar Berlijn uitgeweken singer-songwriter op bijzondere wijze tijdloze singer-songwriter pop combineerde met een speels elektronisch randje en spannende ritmes. Dear Reader opereert nog steeds vanuit de Duitse hoofdstad en bracht in het voorjaar Rivonia uit. Rivonia (de wijk in Johannesburg waarin Cherilyn MacNeil opgroeide) is een hele spannende plaat waarop Dear Reader de roerige geschiedenis van haar vaderland induikt. Vergeleken met Idealistic Animals heeft Cherilyn MacNeil dit keer gekozen voor een voller en eigenzinniger geluid. Ook dit keer worden spannende ritmes en een mix van akoestische instrumenten en elektronica gecombineerd met vocalen, die dit keer in meerdere lagen zijn toegevoegd en worden gecombineerd met mannenvocalen en samples. Rivonia sluit minder goed aan op de tijdloze singer-songwriter pop dan zijn voorganger en combineert op bijzonder opvallende wijze Westerse en Zuid-Afrikaanse popmuziek. De speelse instrumentatie krijgt nog wat extra kleur en glans door het bijzondere trompetspel van de trompettist van Calexico, die meerdere keren mag schitteren, en het hele mooie pianospel. Rivonia klinkt vaak overvol, maar bevat ook uiterst ingetogen momenten, wat de plaat een bijzondere dynamiek geeft. Het heeft heel af en toe wat van de muziek van Björk, al is Dear Reader gelukkig een stuk minder zweverig, maar ook de vergelijking met Kate Bush dringt zich meerdere malen op. Door de zware orkestratie en het Afrikaanse tintje is Rivonia echter vooral een unieke plaat, die veel te mooi is om over het hoofd te worden gezien (wat tot dusver helaas wel is gebeurd). Wel meerdere keren beluisteren voordat je een oordeel velt.
Naast Rivonia verscheen afgelopen week ook nog eens de live plaat We Followed Every Sound. Hierop wordt Dear Reader bijgestaan door de German Film Orchestra uit Balebsberg. Nu had ik op voorhand verwacht dat het bijna onmogelijk zou zijn om een knap in elkaar geknutselde en stevig geproduceerde plaat als Rivonia live te vertolken, maar We Followed Every Sound laat horen dat Dear Reader haar muziek alleen maar meer heeft verrijkt. Live klinken de bijzondere songs van Dear Reader eigenlijk alleen maar mooier en indrukwekkender, waarbij het Duitse orkest een glansrol speelt. Ik ben normaal gesproken niet zo gek op live platen, maar bij beluistering van We Followed Every Sound zit ik steeds weer op het puntje van mijn stoel en iedere keer baal ik er meer van dat ik dit niet met eigen ogen heb kunnen zien. We Followerd Every Sound is er in geslaagd om Rivonia (voor mij) op de kaart te zetten, maar stiekem voegt het ook een prachtig uitgevoerd alternatief voor deze plaat toe. Ik kan echt niet kiezen en bejubel ze daarom allebei. Erwin Zijleman
De afgelopen week verscheen niet alleen een mooie live plaat van de Zuid Afrikaanse singer-songwriter Dear Reader, maar ontdekte ik ook dat ik haar eerder jaar verschenen plaat compleet heb gemist. Daarom nu twee vliegen in één klap. Dear Reader is het alter ego van de Zuid-Afrikaanse Cherilyn MacNeil, die een jaar of twee geleden indruk maakte met het fraaie Idealistic Animals, waarop de op dat moment naar Berlijn uitgeweken singer-songwriter op bijzondere wijze tijdloze singer-songwriter pop combineerde met een speels elektronisch randje en spannende ritmes. Dear Reader opereert nog steeds vanuit de Duitse hoofdstad en bracht in het voorjaar Rivonia uit. Rivonia (de wijk in Johannesburg waarin Cherilyn MacNeil opgroeide) is een hele spannende plaat waarop Dear Reader de roerige geschiedenis van haar vaderland induikt. Vergeleken met Idealistic Animals heeft Cherilyn MacNeil dit keer gekozen voor een voller en eigenzinniger geluid. Ook dit keer worden spannende ritmes en een mix van akoestische instrumenten en elektronica gecombineerd met vocalen, die dit keer in meerdere lagen zijn toegevoegd en worden gecombineerd met mannenvocalen en samples. Rivonia sluit minder goed aan op de tijdloze singer-songwriter pop dan zijn voorganger en combineert op bijzonder opvallende wijze Westerse en Zuid-Afrikaanse popmuziek. De speelse instrumentatie krijgt nog wat extra kleur en glans door het bijzondere trompetspel van de trompettist van Calexico, die meerdere keren mag schitteren, en het hele mooie pianospel. Rivonia klinkt vaak overvol, maar bevat ook uiterst ingetogen momenten, wat de plaat een bijzondere dynamiek geeft. Het heeft heel af en toe wat van de muziek van Björk, al is Dear Reader gelukkig een stuk minder zweverig, maar ook de vergelijking met Kate Bush dringt zich meerdere malen op. Door de zware orkestratie en het Afrikaanse tintje is Rivonia echter vooral een unieke plaat, die veel te mooi is om over het hoofd te worden gezien (wat tot dusver helaas wel is gebeurd). Wel meerdere keren beluisteren voordat je een oordeel velt. 