Daryll-Ann - Again (box-set)

Het is december en december is als vanouds de maand van de reissues, bij voorkeur verpakt in lijvige en volop glanzende box-sets. Ook dit jaar ben ik al weer een paar hele mooie box-sets tegen gekomen en de meeste van deze box-sets nemen me onmiddellijk mee terug naar vervlogen tijden. Er is er echter ook een die me direct meeneemt naar de lente van 2014 (en vooruit, naar een paar hele mooie lentes uit de jaren 90 en 00). Ik heb het natuurlijk over Again van Daryll-Ann. De Nederlandse band staat volgend jaar, precies 10 jaar na haar laatste wapenfeit, weer op de podia en om alvast in de stemming te komen is er nu een prachtige box met alles wat de band in het verleden heeft uitgebracht en meer. Again bevat maar liefst 10 cd’s (of 12 lp’s; de lp-versie verschijnt overigens in  een zeer beperkte oplage, dus wacht niet te lang). De eerste zeven cd’s bevatten de studioplaten die de band uitbracht (DA Live had wat mij betreft ook een plekje verdient in de box), terwijl de laatste drie schijven zijn gereserveerd voor bonusmateriaal. Het bonusmateriaal is een schatkist met veel moois, maar het hoofdgerecht blijft toch het stapeltje bijzonder memorabele platen dat de band tussen 1995 en 2004 uitbracht. De eerste platen van Daryll-Ann stonden vooral in het teken van de belofte, maar met Seaborne West uit 1995 maakt de band de belofte voor het eerst waar. Met Seaborne West haalt Daryll-Ann de Amerikaanse West-Coast pop naar de Nederlandse polder. De muziek van de band bevat flarden van The Byrds en Big Star, maar heeft ook een herkenbaar eigen karakter, dat voor een groot deel wordt bepaald door voormannen Jelle Paulusma en Anne Soldaat (onlangs nog van grote waarde op de nieuwe plaat van Tim Knol), die verrassen met fraaie harmonieën en aanstekelijke maar eigenzinnige songs. Seaborne West is inmiddels 18 jaar oud, maar de plaat heeft nog niets van zijn glans verloren. Dat geldt ook voor Weeps dat in 1996 verscheen op het Excelsior label en moet worden gerekend tot de inmiddels legendarische Excelsior lenteplaten. Op Weeps pakt Daryll-Ann met lekker stevige gitaren en dat blijkt verrassend goed te passen bij het polder Westcoast geluid van de band. Dat geluid wordt weer verder verrijkt op Happy Traum uit 1999. Happy Traum is mijn favoriete Daryll-Ann plaat, mede dankzij de Beatlesque invloeden die zijn toegevoegd aan het al zo rijke geluid van de band. Deze zijn ook van de partij op Trailer Tales uit 2002, dat een wat meer ingetogen geluid laat horen (al kan het onder de oppervlakte aardig broeien). Daryll-Ann maakt vervolgens in 2004 haar vijfde bescheiden meesterwerk, Don’t Stop. Het zal de zwanenzang van de band blijken, maar het is ook een hele goede plaat, die het geluid van de band verder uitbouwt met behoorlijk donkere klanken. De vijf briljante platen van Daryll-Ann behoren wat mij betreft tot de kroonjuwelen van de Nederlandse popmuziek, maar vreemd genoeg waren de platen niet meer verkrijgbaar. Dankzij Again ligt alles weer in de winkel en dat is goed nieuws. De vijf meesterwerken van de band steken er natuurlijk met kop en schouders bovenuit, maar ook het bonusmateriaal is zeker de moeite waard. Niet lang over nadenken dus, want de platen van één van de beste bands uit de Nederlandse muziekgeschiedenis mogen in geen enkele platenkast ontbreken. Volgend jaar weer op het podium, voorlopig uit de eigen speakers. Heerlijk. Erwin Zijleman