Koop bij BOL.com
De nagenoeg perfecte popmuziek van ABBA is voor mijn gevoel immers nauw verbonden met het eindeloos sleutelen in de studio en niet met de weerbarstigheid van het podium. Dat had de band zelf ook wel door, want live-optredens zijn in de geschiedenis van ABBA redelijk schaars.
Waarom heb ik dan toch naar Live At Wembley Arena geluisterd? Pure nieuwsgierigheid.
In eerste instantie leken mijn lage verwachtingen uit te komen. ABBA begint op 10 november 1979 na een pompeus en wat kitscherig intro rommelig aan haar set in de Londense Wembley Arena. Wanneer de band eenmaal warm is gedraaid valt er echter veel te genieten op deze oude live-opnamen. Opvallend veel te genieten zelfs.
ABBA laat in 1979 niets aan het toeval over. Agnetha Fältskog, Björn Ulvaeus, Benny Andersson en Anni-Frid Lyngstad hebben zich in de fameuze Wembley Arena omringd met een grote band en een flink aantal backing vocalisten.
In de bijna twee uur durende set komen uiteraard een groot aantal hits voorbij, maar ook de nodige album-tracks die de gemiddelde muziekliefhebber waarschijnlijk niet eens zal kennen.
In de hoogtijdagen van de disco speelt de band lekker funky en dat past prima bij de live verrassend goed uit de verf komende vocalen van Agnetha en Frida. Hoewel de muziek van ABBA een groot deel van haar kracht ontleend aan de prachtige wijze waarop de muziek van ABBA in meerdere lagen werd opgenomen, blijven de songs van de Zweedse band ook overeind in de soms wat rommelige live setting, waarbij de twee drummers van de band zorgen voor een solide basis.
Het klinkt allemaal een stuk minder perfect dan ik van ABBA gewend was en op een gegeven moment begon dit me te bevallen. ABBA klinkt op deze live-plaat warmer en menselijker dan we van de band gewend zijn. Voor het eerst hoor je de kleine foutjes van de muzikanten en hier en daar een net wat minder zuivere noot van de twee zangeressen.
In de rug gesteund door flink wat backing vocalisten zetten Agnetha en Frida overigens een topprestatie neer, want het feit dat ze de vocalen van de platen (die vaak uit heel veel lagen bestaan) weten te benaderen is een prestatie van formaat, zeker wanneer het de meerstemmige vocalen betreft. Die zorgen ook hier voor kippenvel en dat is knap.
ABBA moet zoals gezegd even warm draaien op de winteravond in 1979, maar wanneer dat eenmaal gebeurd is groeit het niveau van het optreden snel. Natuurlijk hoor je dat er sinds 1979 heel veel is veranderd in de popmuziek, maar wat wordt er met veel plezier muziek gemaakt en wat speelt het op dat moment al onder enorme druk opererende ABBA lekker losjes. Niet iedereen zal er voor uit durven komen, maar ik maak er geen geheim van: ABBA Live At Wembley Arena is een verrassend sterke live-plaat die de live prestaties van de mega popsterren van het moment (en dan bedoel ik de Miley Cyrussen en de Lady Gaga's) reduceert tot gepruts in de marge. Erwin Zijleman
