Dankzij de honingzoete vocalen van Stephanie Min en de veelkleurige gitaarmuren van Jerome Watson bleek het debuut van The History Of Apple Pie al heel snel een vrijwel onweerstaanbare plaat vol geweldige popsongs, maar het bleek uiteindelijk ook een plaat die wel degelijk iets toe wist te voegen aan de shoegaze en dreampop klassiekers uit het verleden, waardoor het debuut van The History Of Apple Pie uiteindelijk net wat meer indruk maakte dan de platen van de meeste van haar soortgenoten uit het recente verleden.
Wat vorig jaar voor Out Of View gold, geldt nu ook weer voor Feel Something. De belangrijkste inspiratiebronnen van The History Of Apple Pie komen nog altijd uit de hoogtijdagen van de shoegaze en dreampop. Stephanie Min verleidt nog altijd met honingzoete zang en het gitaarwerk van Jerome Watson is nog altijd opvallend veelzijdig en veelkleurig. Ook Feel Something is hierdoor een plaat die driftig strooit met op hetzelfde moment zoete en gruizige popliedjes en ook Feel Something blijkt uiteindelijk maar heel moeilijk te weerstaan.
Belangrijkste vragen zijn dan of The History Of Apple Pie zich ook dit keer buiten de gebaande paden van de shoegaze en dreampop durft te begeven en of de band iets toe weet te voegen aan haar debuut van een jaar geleden. Het zijn vragen die ik allebei met ja kan beantwoorden.
Op haar debuut schoof The History Of Apple Pie nog met enige regelmaat op richting noiserock en lo-fi, terwijl dit keer invloeden uit de indie-rock een belangrijkere rol spelen en hier en daar ruimte is gereserveerd voor invloeden uit de postpunk of zelfs psychedelica en West Coast pop. The History Of Apple Pie klinkt hierdoor niet alleen als Lush, My Bloody Valentine en Ride, maar bij vlagen ook als Sonic Youth, New Order, The Primal Scream, Garbage of een enkele keer zelfs als The Bangles (al moet je daar wel wat fantasie voor hebben). Het zijn zoveel namen dat The History Of Apple Pie uiteindelijk vooral klinkt als zichzelf en dat is in dit genre van de shoegaze en dreampop revival best bijzonder.
Wat vorig jaar pas na een paar keer voor Out Of View bleek te gelden, geldt nu ook weer voor Feel Something. Het lijkt in eerste instantie vooral een zoete traktatie die The History Of Apple Pie biedt, maar het blijkt er uiteindelijk een die ook wel degelijk wat culinaire hoogstandjes bevat. Hoogstandjes die met name de liefhebbers van shoegaze en dreampop goed zullen smaken, want iedereen die het in de jaren 90 niks vond vindt het waarschijnlijk nog steeds niks. Erwin Zijleman
Koop bij BOL.com
