Ultimate Painting wordt nog altijd het ‘hobbyproject’ van de gitaristen van Mazes en Veronica Falls genoemd. Nu Jack Cooper en James Hoar al weer hun derde plaat hebben uitgebracht (de eerder dit jaar verschenen live plaat tel ik niet eens mee) en van hun voormalige bands niet al te veel meer wordt vernomen, moeten we Ultimate Painting zo langzamerhand echter maar eens gaan zien als een echte band.
En wat is het een leuke band. Aangevuld met drummer Melissa Rigby betoveren Jack Cooper en James Hoar ook op hun derde plaat met oorstrelende gitaarpop.
Ook de derde plaat van Ultimate Painting werd weer opgenomen in het appartement van James Hoare, waarbij ook dit keer vintage apparatuur werd gebruikt. Er mocht kennelijk niet al teveel lawaai worden gemaakt tijdens het opnemen van Dusk gedurende de afgelopen winter, want Ultimate Painting klonk nog niet eerder zo ingetogen als op haar derde plaat. Dusk rammelt ook wat minder dan we van de band gewend zijn en staat vol met mooi verzorgde gitaarpop.
Het zijn heerlijk lome popliedjes, die dit keer minder associaties oproepen met The Velvet Underground, al zijn invloeden van de legendarische band nog steeds hoorbaar. Dusk is vooral beïnvloed door Westcoast pop en psychedelica uit een ver verleden, maar sluit ook vrijwel naadloos aan op de muziek van het Schotse Teenage Fanclub of de muziek van Amerikaanse bands als Yo La Tengo (die ik bij de vorige plaat ook al noemde als prominent vergelijkingsmateriaal) en The American Analog Set (die aan het eind van de jaren 90 in topvorm verkeerden).
Dusk overtuigt makkelijk met prachtige, licht zweverige gitaarloopjes, dromerige en vaak fluisterzachte vocalen, eenvoudig tikkende drums en hier en daar een heerlijke orgeltje of keyboard. Het is muziek vol echo's uit het verleden, maar Dusk klinkt ook zeker eigentijds.
Het is een plaat die koude winteravonden gaat voorzien van warmte, maar ook nu de regen met bakken naar beneden komt tijdens het schrijven van deze recensie, heeft de muziek van Ultimate Painting een helende werking.
Jack Cooper en James Hoar zijn de afgelopen twee jaar extreem productief geweest, maar ten koste van de kwaliteit van hun muziek gaat het niet. Integendeel zelfs, want ook Dusk is weer een plaat om te koesteren en wat mij betreft de mooiste van het tot dusver verschenen drietal. Erwin Zijleman
