Alle reden dus om zeer nieuwsgierig te zijn naar een nieuwe plaat van Wussy. Deze plaat verscheen afgelopen week en ontdekte ik, net als zijn voorganger, via de release lijst van het Amerikaanse AllMusic.com.
In Nederland trekt de band uit Cincinnati, Ohio, vooralsnog helaas heel weinig aandacht en daar ga ik met mijn BLOG waarschijnlijk niet heel veel aan veranderen, al is iedere muziekliefhebber die wordt gewonnen er een. Het zou zeer terecht zijn als Wussy ook in Nederland aandacht trekt, want ook de zevende plaat van de band is weer een hele goede plaat geworden.
Ook What Heaven Is Like is weer een echte gitaarplaat en het is er een vol invloeden. De muziek van Wussy is inmiddels met van alles en nog wat vergeleken, maar het lukt vooralsnog niet om de muziek van de band uit Ohio in een hokje te duwen en als het al lukt gaat het meestal maar een of twee tracks goed.
Forever Sounds omschreef ik twee jaar geleden als “een bijzondere cocktail die bestaat uit gelijke delen 60s psychedelica, 90s noiserock en 90s indierock en op smaak wordt gebracht met een vleugje Americana, een beetje My Bloody Valentine en een snufje Arcade Fire.” Het is een wat generieke omschrijving die in grote lijnen ook op gaat voor What Heaven Is Like, al legt Wussy iedere keer weer net wat andere accenten. Hiernaast hoor ik iedere keer weer andere dingen in de muziek van de band uit Cincinnati.
Ook What Heaven Is Like laat weer flink wat invloeden van Sonic Youth horen, maar bij de eerste beluisteringen van de plaat hoorde ik ook veel van The Velvet Underground, R.E.M. en vooral van Neil Young en zijn Crazy Horse. Het zijn slechts een paar namen van de vele namen die op kwamen bij beluistering van de plaat, wat het noemen van namen zinloos maakt.
Het knappe van de muziek van Wussy is dat de band een voorliefde heeft voor wat gruizige en ontsporende gitaarsongs, maar dat het ook nergens de perfecte popsong of rocksong uit het oog verliest. Het zorgt ervoor dat What Heaven Is Like vermaakt met tijdloze rockmuziek en melodieën die je na één keer horen niet meer wilt vergeten, maar dat de band ook verrast met een rauw en eigenzinnig geluid, waarin ook flink wat invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek zijn verborgen.
Het is een geluid dat meerdere kanten op schiet, mede omdat voorman Chuck Cleaver de zang meerdere keren over laat aan frontvrouw Lisa Walker, maar ook op What Heaven Is Like is iedere kant van Wussy zeer de moeite waard en prikkelt de band optimaal de fantasie.
Het is inmiddels een prachtig rijtje in de platenkast, maar het is helaas ook een rijtje dat ik in maar weinig andere platenkasten terug zie. Hoogste tijd dat dit gaat veranderen, want Wussy is een wereldband, die met What Heaven Is Like al weer haar zevende prachtplaat heeft afgeleverd. Ga dat horen. Erwin Zijleman
Ook de nieuwe plaat van Wussy is (voor een relatief zacht prijsje) beschikbaar via de bandcamp pagina van de band: https://wussy.bandcamp.com/album/what-heaven-is-like.