De Limburgse band maakt platen die niet hadden misstaan tussen de platen die mijn jeugdhelden maakten en dat is een prestatie van formaat.
Er zijn veel meer bands die teruggrijpen op de rijke historie van de rockmuziek en in de voetsporen treden van bands als Led Zeppelin, Deep Purple, The Allman Brothers Band, Cream en noem ze maar op, maar waar ik bij beluistering van de platen van de meeste van deze bands direct verlang naar de platen van mijn jeugdhelden, beluister ik de platen van DeWolff van de eerste tot de laatste noot.
De Limburgse band heeft inmiddels acht platen op haar naam staan (de debuut EP en een live album meegeteld) en het zijn allemaal platen die voortborduren op de muziek van enkele decennia geleden.
De piepjonge honden van tien jaar geleden zijn inmiddels volwassen en hebben in de tien jaar dat DeWolff bestaat veel bijgeleerd. De band beschikt inmiddels over een eigen studio waarin lekker kan worden gesleuteld aan de rockmuziek van de band en de leden van de band zijn in muzikaal opzicht flink gegroeid. Thrust klinkt daarom weer beter dan de vorige platen van de band en citeert weer op onweerstaanbare wijze uit de bluesrock en hardrock van de jaren 70, waarbij een snufje of een flinke wolk psychedelica nooit wordt vergeten.
Voor de liefhebbers van deze genres klopt op Thrust alles. De ritmesectie speelt bijzonder trefzeker, het orgeltje stuwt de muziek van DeWolff naar steeds grotere hoogten en het gitaarwerk is zoals altijd fantastisch, net als de zang, die de grote rockbands uit de jaren 70 met terugwerkende kracht jaloers zal maken.
DeWolff maakt geen moment een geheim van haar inspiratiebronnen, maar is er weer in geslaagd om een plaat te maken die je er in de jaren 70 bij zou hebben gehad, al is het maar omdat de band niet alleen prachtig voluit kan spelen, maar ook subtiel gas kan terugnemen.
De band tekende dit keer zelf voor de productie en ook dit kunstje beheerst de Limburgse band inmiddels perfect, want wat knalt Thrust heerlijk uit de speakers. In muzikaal opzicht laat de band nog altijd groei horen en die groei hoor je ook in de teksten, die dit keer uithalen naar de nieuwe Amerikaanse president en naar populisten in ons eigen land, maar die ook een inkijkje geven in het niet altijd makkelijke leven ‘on the road’.
Het geeft Thrust meer diepgang, maar gelukkig is het ook nog altijd een plaat die uitnodigt tot het bespelen van de luchtgitaar en die de huidige tijd weer even verruilt voor de jaren 70, waarin de magie niet uit de computer of telefoon kwam, maar direct uit de groeven van de platenspeler. Alle reden dus om Thrust op vinyl aan te schaffen, de telefoon uit te schakelen en intens te genieten van de rockmuziek van Limburgs en Nederlands trots. Erwin Zijleman
Thrust van DeWolff is ook (en onder andere in een gelimiteerde editie op gekleurd vinyl) verkrijgbaar via de officiele webshop van de band: https://www.mascotlabelgroup.com/dewolff.