Josh Rouse - El Turista
De Amerikaanse singer-songwriter Josh Rouse bracht zijn jeugd vanwege de militaire carrière van zijn vader op vele, nogal uiteenlopende plekken door. Zelf blijkt hij ook niet al te honkvast, want gedurende de 12 jaar dat Josh Rouse inmiddels platen maakt, opereerde hij vanuit Nebraska, California, Nashville en sinds een jaar of zes uit het Spaanse Valencia, waar de liefde hem heen voerde. Een verhuizing naar een andere plaats hoeft geen invloed te hebben op de creativiteit van een muzikant, maar in het geval van Josh Rouse is deze invloed groot. De muziek van Josh Rouse begon als sobere folk zoals die in afgelegen staten als Nebraska wordt gemaakt, maar werd de afgelopen 12 jaar aangevuld met invloeden uit de (alt-)country en folk, LA Canyon singer-songwriter muziek, Amerikaanse radiorock en invloeden uit de Spaanse muziek. Waar veel muzikanten de schepen achter zich verbranden bij de keuze voor een duidelijk ander geluid, sleept Josh Rouse zijn complete verleden met zich mee, waardoor inmiddels een oeuvre is ontstaan dat divers, maar wel degelijk consistent is. Het leverde tot dusver een zevental platen op waartussen ik maar moeilijk kan kiezen. Nummer 8, het onlangs verschenen El Turista, past uitstekend in dit rijtje en is weer een typische Josh Rouse plaat. El Turista is sterk beïnvloedt door zijn verblijf in Spanje, maar op deze in Nashville (!) opgenomen plaat is Josh Rouse wederom zijn Amerikaanse wortels niet vergeten. Het levert wederom een plaat op met aangename popliedjes, die uitblinken door veelzijdigheid en veel knapper in elkaar zitten dan je op het eerste gehoor zult vermoeden. Ook op El Turista combineert Josh Rouse op fraaie wijze invloeden uit de melancholische Amerikaanse rootsmuziek met een vleugje Spaanse zonneschijn. Hiernaast heeft Rouse zich dit keer laten inspireren door jazz en Braziliaanse muziek, waardoor El Turista toch weer net wat anders klinkt dan zijn voorgangers. Hier en daar doet het wel wat denken aan Paul Simon, maar tegelijkertijd heeft de muziek van Josh Rouse iets unieks. Op één of andere manier slaagt Josh Rouse er immers steeds weer in om kwalitatief hoogstaande muziek te schrijven die heerlijk lichtvoetig en onbevangen klinkt. El Turista is een plaat waarmee je de lente en zomer probleemloos kunt omarmen, maar onder alle zonnestralen zit wederom het vakmanschap verstopt dat de muziek van Josh Rouse inmiddels al zo’n twaalf jaar kenmerkt. Met name zijn “Spaanse” platen roepen tot dusver wat gemengde reacties op, maar ik vind ze persoonlijk allemaal prachtig. Ook El Turista zal ik daarom weer met open armen ontvangen; iets dat wat mij betreft absoluut navolging verdient. Erwin Zijleman
De Amerikaanse singer-songwriter Josh Rouse bracht zijn jeugd vanwege de militaire carrière van zijn vader op vele, nogal uiteenlopende plekken door. Zelf blijkt hij ook niet al te honkvast, want gedurende de 12 jaar dat Josh Rouse inmiddels platen maakt, opereerde hij vanuit Nebraska, California, Nashville en sinds een jaar of zes uit het Spaanse Valencia, waar de liefde hem heen voerde. Een verhuizing naar een andere plaats hoeft geen invloed te hebben op de creativiteit van een muzikant, maar in het geval van Josh Rouse is deze invloed groot. De muziek van Josh Rouse begon als sobere folk zoals die in afgelegen staten als Nebraska wordt gemaakt, maar werd de afgelopen 12 jaar aangevuld met invloeden uit de (alt-)country en folk, LA Canyon singer-songwriter muziek, Amerikaanse radiorock en invloeden uit de Spaanse muziek. Waar veel muzikanten de schepen achter zich verbranden bij de keuze voor een duidelijk ander geluid, sleept Josh Rouse zijn complete verleden met zich mee, waardoor inmiddels een oeuvre is ontstaan dat divers, maar wel degelijk consistent is. Het leverde tot dusver een zevental platen op waartussen ik maar moeilijk kan kiezen. Nummer 8, het onlangs verschenen El Turista, past uitstekend in dit rijtje en is weer een typische Josh Rouse plaat. El Turista is sterk beïnvloedt door zijn verblijf in Spanje, maar op deze in Nashville (!) opgenomen plaat is Josh Rouse wederom zijn Amerikaanse wortels niet vergeten. Het levert wederom een plaat op met aangename popliedjes, die uitblinken door veelzijdigheid en veel knapper in elkaar zitten dan je op het eerste gehoor zult vermoeden. Ook op El Turista combineert Josh Rouse op fraaie wijze invloeden uit de melancholische Amerikaanse rootsmuziek met een vleugje Spaanse zonneschijn. Hiernaast heeft Rouse zich dit keer laten inspireren door jazz en Braziliaanse muziek, waardoor El Turista toch weer net wat anders klinkt dan zijn voorgangers. Hier en daar doet het wel wat denken aan Paul Simon, maar tegelijkertijd heeft de muziek van Josh Rouse iets unieks. Op één of andere manier slaagt Josh Rouse er immers steeds weer in om kwalitatief hoogstaande muziek te schrijven die heerlijk lichtvoetig en onbevangen klinkt. El Turista is een plaat waarmee je de lente en zomer probleemloos kunt omarmen, maar onder alle zonnestralen zit wederom het vakmanschap verstopt dat de muziek van Josh Rouse inmiddels al zo’n twaalf jaar kenmerkt. Met name zijn “Spaanse” platen roepen tot dusver wat gemengde reacties op, maar ik vind ze persoonlijk allemaal prachtig. Ook El Turista zal ik daarom weer met open armen ontvangen; iets dat wat mij betreft absoluut navolging verdient. Erwin Zijleman