Jenny Wilson - Hardships!
Je hebt platen die je na één keer horen in het hart sluit en je hebt platen waarvan je al na een paar minuten weet dat je het nooit wat gaat vinden. Er zijn echter ook platen die zich minder makkelijk laten doorgronden. Het zijn platen die je de ene keer lief hebt en de andere keer verafschuwt. Platen waar je op het ene moment een meesterwerk in hoort, maar die niet veel later is gedegradeerd tot een draak van een plaat. Hardships! van de Zweedse singer-songwriter Jenny Wilson is zo’n plaat. Het is niet moeilijk om uit te leggen wat er zo bijzonder is aan de muziek van Jenny Wilson. De Zweedse muzikante laat zich niet in een hokje duwen, doet steeds dingen die je niet verwacht, beschikt over een uniek stemgeluid en schrijft popliedjes die je niet onberoerd laten. De uitwerking van deze ingrediënten is echter steeds anders. De bijzondere en behoorlijk hoge stem van Jenny Wilson is een stem die net zo makkelijk respect als afgrijzen opwekt en haar ongewone songs kunnen net zo makkelijk betoveren als irriteren. Hardships! is een bijzondere plaat, dat zal niemand ontkennen, maar is het ook een goede plaat? Ik behoorde de afgelopen weken eerlijk gezegd voornamelijk tot het kamp der nee-stemmers, maar langzaam maar zeker heeft Jenny Wilson me weten te overtuigen. Aan de stem van Jenny Wilson ben ik nog steeds niet helemaal gewend en een aantal songs op Hardships! kan ik maar moeilijk verdragen, maar Jenny Wilson heeft ook een plaat gemaakt die duidelijk anders is dan de platen die door andere vrouwelijke singer-songwriters zijn uitgebracht en hiermee dwingt de Zweedse respect af. De muziek van Jenny Wilson is voornamelijk akoestisch, valt op door een niet alledaagse instrumentatie en is gegoten in songs die putten uit allerlei genres, maar niet in een hokje zijn te duwen. Het zijn tegendraadse popliedjes die op één of andere manier toegankelijk klinken. Popliedjes die je net een keer te vaak op het verkeerde been zetten, maar ook popliedjes die na verloop van tijd in je hoofd zijn achtergebleven en niet meer zijn te verjagen. Jenny Wilson maakt eigenwijze popmuziek die heftige reacties op zal roepen, maar die ook gewoon tijd nodig heeft. Hardships! verscheen een jaar geleden, maar toen was de wereld nog niet klaar voor de muziek van de eigenzinnige Zweedse. Of dat nu anders is betwijfel ik, al zal iedereen die tijd wil investeren in deze bijzondere plaat Jenny Wilson uiteindelijk toch omarmen als een groot talent, waarmee Jenny Wilson zich in dezelfde categorie schaart als even ongrijpbare landgenoten als Frida Hyvönen en Stina Nordenstam. Warm aanbevolen dus, maar voor de liefhebber. Erwin Zijleman
Je hebt platen die je na één keer horen in het hart sluit en je hebt platen waarvan je al na een paar minuten weet dat je het nooit wat gaat vinden. Er zijn echter ook platen die zich minder makkelijk laten doorgronden. Het zijn platen die je de ene keer lief hebt en de andere keer verafschuwt. Platen waar je op het ene moment een meesterwerk in hoort, maar die niet veel later is gedegradeerd tot een draak van een plaat. Hardships! van de Zweedse singer-songwriter Jenny Wilson is zo’n plaat. Het is niet moeilijk om uit te leggen wat er zo bijzonder is aan de muziek van Jenny Wilson. De Zweedse muzikante laat zich niet in een hokje duwen, doet steeds dingen die je niet verwacht, beschikt over een uniek stemgeluid en schrijft popliedjes die je niet onberoerd laten. De uitwerking van deze ingrediënten is echter steeds anders. De bijzondere en behoorlijk hoge stem van Jenny Wilson is een stem die net zo makkelijk respect als afgrijzen opwekt en haar ongewone songs kunnen net zo makkelijk betoveren als irriteren. Hardships! is een bijzondere plaat, dat zal niemand ontkennen, maar is het ook een goede plaat? Ik behoorde de afgelopen weken eerlijk gezegd voornamelijk tot het kamp der nee-stemmers, maar langzaam maar zeker heeft Jenny Wilson me weten te overtuigen. Aan de stem van Jenny Wilson ben ik nog steeds niet helemaal gewend en een aantal songs op Hardships! kan ik maar moeilijk verdragen, maar Jenny Wilson heeft ook een plaat gemaakt die duidelijk anders is dan de platen die door andere vrouwelijke singer-songwriters zijn uitgebracht en hiermee dwingt de Zweedse respect af. De muziek van Jenny Wilson is voornamelijk akoestisch, valt op door een niet alledaagse instrumentatie en is gegoten in songs die putten uit allerlei genres, maar niet in een hokje zijn te duwen. Het zijn tegendraadse popliedjes die op één of andere manier toegankelijk klinken. Popliedjes die je net een keer te vaak op het verkeerde been zetten, maar ook popliedjes die na verloop van tijd in je hoofd zijn achtergebleven en niet meer zijn te verjagen. Jenny Wilson maakt eigenwijze popmuziek die heftige reacties op zal roepen, maar die ook gewoon tijd nodig heeft. Hardships! verscheen een jaar geleden, maar toen was de wereld nog niet klaar voor de muziek van de eigenzinnige Zweedse. Of dat nu anders is betwijfel ik, al zal iedereen die tijd wil investeren in deze bijzondere plaat Jenny Wilson uiteindelijk toch omarmen als een groot talent, waarmee Jenny Wilson zich in dezelfde categorie schaart als even ongrijpbare landgenoten als Frida Hyvönen en Stina Nordenstam. Warm aanbevolen dus, maar voor de liefhebber. Erwin Zijleman