Iedereen die in de jaren 90 het genre shoegaze omarmde heeft waarschijnlijk al een flinke stapel favoriete albums in het genre. Een nieuwe generatie maakt op TikTok kennis met het genre via het debuutalbum van Wisp. De Californische muzikante Natalie Lu kent haar klassiekers in het genre en doet eigenlijk alles goed. De gitaarmuren zijn hoog en gruizig, de gitaarakkoorden prachtig, de wolken synths dik en dreigend en de bas en drums loodzwaar. Wisp combineert het muzikale geweld met meisjesachtige zang die zorgt voor het dromerige sfeertje dat hoort bij shoegaze en dreampop. If Not Winter komt misschien beter tot zijn recht wanneer we de zomer achter ons hebben gelaten, maar alle lof voor het debuutalbum van Wisp is volkomen terecht.
Midden in de zomer verschijnen over het algemeen albums met een zomers tintje, maar de Amerikaanse muzikante Wisp wil hier niets van weten. Wanneer de eerste noten van If Not Winter uit de speakers komen wordt de zomer van het moment onmiddellijk verruild voor de winter. De zon maakt plaats voor donkere wolken en de temperatuur daalt tot onder het vriespunt. Het is in augustus misschien even wennen, maar het debuutalbum van Wisp is ook wonderschoon.
Wisp is het alter ego van de in San Francisco geboren en getogen muzikante Natalie Lu, die op jonge leeftijd viool speelde, maar toen in aanraking kwam met muziek die haar leven zou veranderen. Toen Natalie Lu voor het eerst naar een shoegaze album had geluisterd wist ze wat ze wilde en begon ze met het maken van haar eigen muziek in het genre.
Met haar alter ego Wisp was de Amerikaanse muzikante met Thaise en Taiwanese roots vrijwel direct succesvol. Haar eerste songs werden omarmd op TikTok, waar een jonge generatie waarschijnlijk voor het eerst kennis maakte met het genre dat in de jaren 80 ontstond en in de jaren 90 werd geperfectioneerd en op de kaart gezet door bands als My Bloody Valentine.
Voor iedereen die opgroeide met de shoegaze albums uit de jaren 90 klinkt de muziek van Wisp grotendeels bekend. Ook op If Not Winter worden gruizige gitaarmuren gecombineerd met betoverend mooie gitaarakkoorden en een dik wolkendek van ijle synths. Wanneer de ritmesectie opduikt speelt deze over het algemeen loodzwaar, maar bas en drums kunnen ook achterwege blijven op het debuutalbum van Wisp.
Het klinkt allemaal bekend, maar het klinkt ook bijzonder mooi. Door de populariteit op TikTok kon Natalie Lu voor het opnemen van haar debuutalbum beschikken over een flink budget. Ze schakelde meerdere producers in voor haar debuutalbum, waardoor If Not Winter mooier klinkt dan de shoegaze albums uit de jaren 90. De Amerikaanse muzikante noemt haar muziek zelf shoegaze, maar ook invloeden uit de dreampop spelen een voorname rol in het geluid op If Not Winter.
In muzikaal opzicht klinkt het allemaal fantastisch, zeker als alle instrumenten voluit mogen gaan, al zijn ook de meer ingetogen passages op het album bijzonder mooi. Bij al het gitaargeweld, de dikke lagen synths en de stevig aangezette ritmesectie hoort in de shoegaze wat dromerige en onderkoelde zang en hiervoor ben je ook bij Wisp aan het juiste adres. Natalie Lu doet er vergeleken met de shoegaze en dreampop helden uit de jaren 90 nog een flinke schep bovenop, want haar lome en meisjesachtige zang contrasteert nog wat heftiger met de zwaar aangezette muziek.
Zeker bij beluistering met de koptelefoon of bij een wat hoger volume komt If Not Winter heerlijk binnen, maar je hoort dan ook hoe knap het allemaal in elkaar zit. Het debuutalbum van Wisp klinkt bij oppervlakkige beluistering als een heerlijke shoegaze luistertrip die over je heen walst, maar Natalie Lu heeft ook wel degelijk subtielere details toegevoegd aan haar songs.
Het is voor shoegaze fans van het eerste uur misschien even wennen aan de zang van Natalie Lu, die klinkt als een piepjonge versie van Mazzy Star’s Hope Sandoval met een trekje helium, maar ik vind de zang zelf inmiddels prachtig. Het is grappig dat een platform als TikTok ook de shoegaze weer op de kaart zet, maar Wisp heeft absoluut veel te bieden en levert een van de betere shoegaze albums van de laatste jaren af. Erwin Zijleman