06 augustus 2025

Review: Reneé Rapp - BITE ME

Het is dringen tussen de grote popsterren van het moment, die Reneé Rapp nog wel even achter zich kunnen houden, maar de Amerikaanse zangeres laat op haar tweede album BITE ME wel horen dat ze er aan komt
Door platforms als TikTok bestaat er momenteel een muzikaal universum waar ik geen deel van uit maak, maar van waaruit af en toe een nieuwe popster opduikt. Reneé Rapp is zo’n popster, want ze is al behoorlijk populair, verkoopt grote zalen uit en heeft een vet platencontract getekend. Op haar tweede album BITE ME laat ze horen dat ze niet vies is van invloeden uit de jaren 90, maar ze verwerkt veel meer invloeden op het album. Het klinkt allemaal lekker en het is goed gemaakt, maar Reneé Rapp raakt me nog niet met al haar songs. Dat kan nog gaan komen met een volgend album, want de beste tracks op BITE ME zijn van een prima niveau en smaken absoluut naar meer. In de gaten houden deze Reneé Rapp.



Deze week verscheen het tweede album van de Amerikaanse popster Reneé Rapp die bovendien in een vloek en een zucht de AFAS Live uitverkocht. Het is de volgende popzangeres die buiten mijn bubbel en vermoedelijk via het platform TikTok groot is geworden. 

Ik heb twee jaar geleden wel geluisterd naar haar debuutalbum Snow Angel, maar was destijds niet erg onder de indruk. Reneé Rapp maakte op haar debuutalbum wat mij betreft weinig onderscheidende popmuziek, waardoor ik het album toen niet heb besproken. 

Ik heb deze week toch nog een keer naar Snow Angel geluisterd en hoewel het geen album is dat kan concurreren met de grote albums in het genre, hoor ik toch wel iets van belofte op het debuutalbum van Reneé Rapp. Het is wel een album dat echt alle kanten op schiet en het hele spectrum tussen 90s indierock en R&B bestrijkt. 

Ik heb persoonlijk een voorkeur voor albums met iets meer focus en consistentie, maar dat is kennelijk niet het ding van Renée Rapp. Ook op het deze week verschenen BITE ME laat de Amerikaanse muzikante zich niet beperken en schakelt ze makkelijk tussen genres. 

Net als haar debuutalbum opent BITE ME stevig, maar hierna neemt Reneé Rapp snel de afslag richting pop. Het is pop waarin de jaren 90 hun sporen hebben nagelaten, maar het album sluit ook zeker aan bij de popmuziek van dit moment. Als ik luister naar BITE ME begrijp ik wel dat de populariteit van Reneé Rapp flink is gegroeid. BITE ME is een album met een serie aansprekende popsongs en het zijn popsongs die meerdere kanten van Reneé Rapp laten zien. 

Het nieuwe album van de Amerikaanse muzikante is naar eigen zeggen geïnspireerd door Jagged Little Pill, het album waarmee Alanis Morissette precies 30 jaar geleden doorbrak. Met deze vergelijking trekt Reneé Rapp misschien een net wat te grote broek aan, al is ook BITE ME een persoonlijk ‘coming of age’ album, waarop onder andere wordt geworsteld met de seksuele identiteit. 

Als ik luister naar BITE ME hoor ik in de gevarieerde songs zo ongeveer alle grote popsterren van het moment voorbij komen. Van deze popsterren hoor ik het meest van Olivia Rodrigo, al flirt Reneé Rapp wat opzichtiger met de dansvloer. De wat eendimensionale danspop spreekt me persoonlijk minder aan dan de door 90s pop en rock beïnvloede songs, maar ik kan me wel voorstellen dat ze het goed doen bij een pop minnend publiek. 

Ik heb BITE ME inmiddels meerdere keren beluisterd en het is geen popalbum dat op mij een onuitwisbare indruk maakt, zoals bijvoorbeeld de recente albums van Chappell Roan, Taylor Swift, Gracie Abrams, Billie Eilish en Olivia Rodrigo dat wel deden, maar BITE ME is wel een lekker album. Het is een album dat voor mij prima voldoet als ‘guilty pleasure’ voor bij het stofzuigen, maar het is ook een album dat beter wordt wanneer je het vaker hoort. 

Het is knap geproduceerd door de mij onbekende Alexander 23, het is in muzikaal opzicht lekker veelzijdig en met enige regelmaat zeer smaakvol en de songs zijn stuk voor stuk goed. De stem van Reneé Rapp viel me op haar debuutalbum niet erg op, maar ze is beter gaan zingen. Ook qua zang doet BITE ME me meer dan eens aan Olivia Rodrigo denken, maar Reneé Rapp is niet alleen in muzikaal opzicht veelzijdig en kan ook met haar stem meerdere kanten op. Ik schaar de Amerikaanse muzikante nog niet onder de onbetwiste toppers in het genre, maar de beste songs op BITE ME laten horen dat de rek er bij Reneé Rapp nog lang niet uit is. Erwin Zijleman


BITE ME van Reneé Rapp is verkrijgbaar via de Mania webshop: