Morgan Wade verpletterde me een paar jaar geleden met het fantastische Reckless, waarop de jonge Amerikaanse muzikante indruk maakte met een heerlijk rauwe stem en met een serie uitstekende songs. Morgan Wade is inmiddels uitgegroeid tot een ster, wat het mogelijk maakt om een tussendoortje op te nemen, want zo zal The Party Is Over (recovered) vooral worden bestempeld. Ten onrechte trouwens, want het album klinkt geen moment als een tussendoortje. Morgan Wade heeft op haar nieuwe album een serie demo’s uit haar verleden verwerkt tot geweldige songs. Het zijn songs die vaak lekker stevig klinken en dat zijn songs waarin de geweldige stem van Morgen Wade nog wat beter tot zijn recht komt.
Het opnemen van nieuwe versies van oude songs is wat mij betreft maar zelden een goed idee, maar er zijn uitzonderingen zoals het deze week verschenen The Party Is Over (recovered) van Morgan Wade. De Amerikaanse muzikante vierde eind vorig jaar haar dertigste verjaardag en kon terugkijken op een heftig en wild leven. Het is een leven waarin drank vaak een belangrijke rol speelde, maar Morgan Wade groeide de afgelopen jaren ook uit tot een countryster.
Dat begon in 2018 met het debuutalbum van Morgan Wade & The Stepbrothers, maar ze brak pas echt door met het in 2021 verschenen en alleen onder haar eigen naam verschenen Reckless. Het album liet een lekker ruw geluid horen, maar wist met prima songs en een aansprekend stemgeluid ook een breed countrypubliek aan te spreken. Met Psychopath uit 2023 en het vorig jaar verschenen en wat meer ingetogen Obsessed bevestigde Morgan Wade haar status als een van de sterren van de country(pop) van het moment.
En nu is er dus The Party Is Over (recovered) met nieuwe versies van songs uit het verleden. Het is gelukkig geen album waarop Morgan Wade het werk van haar laatste albums opfrist, want dat is echt maar zelden een goed idee. The Party Is Over (recovered) bevat vooral songs die stammen uit de tijd dat Morgan Wade ver verwijderd was van het sterrendom in Nashville.
Morgan Wade groeide op in Floyd, Virginia, in de Appalachen, waar ze de traditionele Amerikaanse rootsmuziek met de paplepel kreeg ingegoten. Dat hoor je in een aantal songs op The Party Is Over (recovered), maar de meeste songs van Morgan Wade laten een moderner country(pop) geluid en vooral een steviger rockgeluid horen. De Amerikaanse muzikante werkte op haar geweldige debuutalbum samen met Sadler Vaden, vooral bekend als gitarist van Jason Isbell's band The 400 Unit. Sindsdien werkt ze vooral met haar bandlid Clint Wells, die ook The Party Is Over (recovered) produceerde.
Het is een album dat door het opnieuw vertolken van oude songs waarschijnlijk vooral gezien zal worden als een tussendoortje, maar zo klinkt The Party Is Over (recovered) wat mij betreft niet. De ruwe demo’s uit een ver verleden zijn omgetoverd tot mooi geproduceerde songs die nogmaals bevestigen dat Morgan Wade bulkt van het talent. Dat hoor je uiteraard in haar lekker ruwe stem, die stiekem profiteert van haar verleden met de fles, maar ook in muzikaal en productioneel opzicht is The Party Is Over (recovered) meer dan een tussendoortje.
Clint Wells heeft het album voorzien van een gloedvol geluid waarin invloeden uit de country, pop en rock centraal staan. Op een Amerikaanse website die vooral traditionelere countrymuziek bespreekt worden een aantal songs op The Party Is Over (recovered) omschreven als punk. Dat is zwaar overdreven, maar Morgan Wade kiest wel flink wat keren voor een lekker stevig rockgeluid. De wat stevigere songs worden gecombineerd met meer ingetogen songs en songs met wat meer invloeden uit de countrypop, maar alles klinkt wat mij betreft even smaakvol en worden opgetild door de krachtige stem van Morgan Wade, die ook in de meer ingetogen songs prachtig klinkt.
Morgan Wade ziet The Party Is Over (recovered) zelf als een ‘coming of age’ album, dat de moeizame weg naar volwassenheid beschrijft. Ik ben nu al heel benieuwd wat voor muziek de Amerikaanse muzikante in haar volwassen leven gaat maken, want The Party Is Over (recovered) is niet alleen bijna drie kwartier heel goed, maar smaakt bovendien naar veel meer. Erwin Zijleman
