Iedereen die de afgelopen maanden heeft opgelet hoorde al een aantal leuke singles van Audrey Hobert. De Amerikaanse muzikante heeft deze week haar debuutalbum uitgebracht en Who’s The Clown? maakt de belofte van de singles wat mij betreft waar. Audrey Hobert schreef mee aan een aantal songs van een zeer beroemde jeugdvriendin, maar heeft ook voor zichzelf een aantal uitstekende songs geschreven. Het zijn songs die passen binnen het brede palet van de hedendaagse popmuziek, maar de muzikante uit Los Angeles is ook voldoende eigenzinnig in haar songs en in haar teksten. Al met al vind ik Audrey Hobert zeker een aanwinst voor de popmuziek van het moment.
Audrey Hobert schreef toen ze een jaar of tien was samen met haar beste vriendin op de basisschool haar eerste song. Het leek er vervolgens lange tijd op dat ze zich zou ontwikkelen tot schrijver en ze zette ook een aantal serieuze stappen op dit terrein, maar vorig jaar schreef ze met dezelfde schoolvriendin wederom een aantal songs.
Op zich misschien een weinig aansprekend verhaal, maar deze schoolvriendin is niemand minder dan Gracie Abrams en de betreffende songs kwamen terecht op het album The Secret Of Us, waarmee Gracie Abrams definitief en volkomen terecht een wereldster werd. Gracie Abrams hielp haar oude schoolvriendin vervolgens aan een platencontract, wat deze week het debuutalbum van Audrey Hobert oplevert.
De Amerikaanse muzikante begon na het opzeggen van haar baan als tekstschrijver voor comedy series direct aan het schrijven van songs en dat ging haar makkelijk af. Aan Who’s The Clown? ging een drietal hele leuke singles vooraf, waardoor ik zeker nieuwsgierig was naar het debuutalbum van Audrey Hobert.
Aan de andere kant vroeg ik me ook af of we nog wel behoefte hebben aan een volgende jonge vrouwelijke popster in een inmiddels overvol genre met heel veel zangeressen die de grauwe middelmaat niet ontstijgen en een inmiddels ook behoorlijk breed bezette top. Na beluistering van Who’s The Clown? kan ik concluderen dat Audrey Hobert de grauwe middelmaat verrassend makkelijk ontstijgt, maar ik durf nog niet te voorspellen of ze zich uiteindelijk kan scharen onder de groten in het genre en naast haar schoolvriendin Gracie Abrams.
Hiervoor is naast talent immers een hoop geluk en toeval nodig en dat laat zich moeilijk voorspellen. Over talent heeft Audrey Hobert echter niet te klagen. Op Who’s The Clown? laat de muzikante uit Los Angeles horen dat ze een prima songwriter is. Het debuutalbum van Audrey Hobert bevat een flink aantal aansprekende songs en het zijn bovendien songs die een aangename variatie laten horen.
Ze schrijft bovendien geestige teksten, die laten horen dat ze geschoold is als tekstschrijver. Ook in de songs van Audrey Hobert hoor ik de originaliteit die ik vaak mis bij de popsterren van het moment. Het zorgt er voor dat de songs van de muzikante uit Los Angeles direct opvallen en in de meeste gevallen in zeer positieve zin.
Who’s The Clown? klinkt ook in muzikaal opzicht fris en is knap geproduceerd door Ricky Gourmet, die in het zadel is geholpen door niemand minder Finneas, in wiens band hij speelt, en op het debuutalbum van Audrey Hobert laat horen dat hem een mooie toekomst als producer wacht.
De songs, de muziek en de productie maken van het debuutalbum van Audrey Hobert al een opvallend en interessant album, maar ze beschikt ook nog eens over een prima stem, die het eigenzinnige karakter van haar songs nog wat verder versterkt. Al met al ben ik zeer te spreken over Who’s The Clown? van Audrey Hobert.
Er zijn de afgelopen jaren misschien wat teveel albums van jonge vrouwelijke muzikanten verschenen, zeker in het genre waarin Audrey Hobert opereert, maar ondanks het feit dat haar debuutalbum flarden van zo ongeveer alle grote popsterren van het moment laat horen, voegt Who’s The Clown? wat mij betreft zeker wat toe aan alles dat er al is. Dat je ook nog eens een hoop plezier kunt hebben aan de teksten van de Amerikaanse muzikanten is de kers op de taart. Zeker niet laten liggen dit album, wanneer je van pop houdt tenminste. Erwin Zijleman