Het uit het Canadese Montreal afkomstige man-vrouw duo The Besnard Lakes verraste drie jaar geleden met het fraaie en bij vlagen imponerende The Besnard Lakes Are The Dark Horse. Bijgestaan door vele muzikale vrienden schotelden Jace Lasek en Olga Goreas ons lang uitgesponnen, rijk georkestreerde en psychedelisch aandoende muziek voor. Het was muziek die vanwege de overeenkomstige thuisbasis vooral werd vergeleken met die van The Arcade Fire, maar persoonlijk hoorde ik er meer van The Beach Boys, Broken Social Scene, Low en My Morning Jacket in. Hoewel The Besnard Lakes Are The Dark Horse enthousiast werd onthaald door de critici, was er ook wel wat kritiek. De muziek van The Besnard Lakes lag velen toch net wat te zwaar op de maag of ging na verloop van tijd wat vervelen. Twee ervaringen die ik na een aantal luisterbeurten kon onderschrijven. Inmiddels zijn we drie jaar verder en ligt er een nieuwe plaat van het Canadese echtpaar in de winkel. The Besnard Lakes Are The Roaring Light blijkt een stuk beter dan de ook al niet onaardige voorganger. The Besnard Lakes maakt nog grotendeels hetzelfde soort muziek. Ook The Besnard Lakes Are The Roaring Light bevat lang uitgesponnen tracks die opvallen door de rijke orkestratie en het psychedelische tintje. Vergeleken met de vorige plaat zijn de songs van The Besnard Lakes echter beter uitgewerkt en worden ze ook nog eens beter uitgevoerd. Op The Besnard Lakes Are The Roaring Light tekenen Jace Lasek en Olga Goreas voor songs die je niet snel zult vergeten. Het merendeel van deze songs begint voorzichtig, maar werkt vervolgens op fraaie en indrukwekkende wijze naar een climax toe. The Besnard Lakes Are The Roaring Light rockt net wat meer dan zijn voorganger, maar neemt ook vaker gas terug. The Besnard Lakes is niet alleen in muzikaal opzicht gegroeid; ook in vocaal opzicht is The Besnard Lakes Are The Roaring Light een indrukwekkende en bij vlagen huiveringwekkend mooie plaat. De muziek van The Besnard Lakes heeft nog altijd raakvlakken met de muziek van alle hierboven genoemde bands, al lijken met name de invloeden van Low aan terrein te hebben gewonnen en zijn de Beach Boys achtige harmonieën grotendeels verdwenen. Het levert muziek op die je op je in moet laten werken, maar die vervolgens mooier en mooier wordt. De kans dat The Besnard Lakes Are The Roaring Light net als zijn voorganger te zwaar op de maag ligt of snel gaat vervelen lijkt me uiterst klein. De kans dat aan het eind van het jaar blijkt dat The Besnard Lakes een bescheiden meesterwerk hebben afgeleverd lijkt me daarentegen aanzienlijk. Een enorme verrassing! Erwin Zijleman