Laura Gibson & Ethan Rose - Bridge Carols
De uit Portland, Oregon, afkomstige Laura Gibson maakte vorig jaar met Beasts Of Seasons een prachtige, uiterst sobere, folkplaat, die uiteindelijk door een relatief grote groep muziekliefhebbers op de juiste waarde werd geschat. De eveneens uit Portland afkomstige Ethan Rose maakte de afgelopen jaren een aantal behoorlijk experimentele platen, waarop hij vooral door elektronica vormgegeven en over het algemeen beeldende muziek maakte (die onder andere werd gebruik voor de soundtrack van Gus van Zant’s Paranoid Park). Op Bridge Carols hebben Laura Gibson en Ethan Rose de krachten gebundeld en dit pakt uitstekend uit. Bridge Carols combineert de bijna pastorale songs en vocalen van Laura Gibson aan de avontuurlijke klanken van Ethan Rose. Het levert muziek op die al snel zal worden getypeerd als folktronica, maar dat is een vlag die de lading maar ten dele denkt, al is het maar omdat het opvallende klankenpalet van Ethan Rose zowel uit elektronische als uit organische klanken bestaat. Op Bridge Carols weten Laura Gibson en Ethan Rose elkaar perfect aan te vullen, maar doen ze geen van beiden al teveel concessies. Het samenwerkingsverband van de twee muzikanten uit Portland laat zich beluisteren als een Laura Gibson plaat met een wat minder sobere en wat avontuurlijkere instrumentatie, maar klinkt net zo goed als een Ethan Rose plaat met vocalen. Het zal voor liefhebbers van beide muzikanten wel even wennen zijn. De muziek van Laura Gibson ontleent wat mij betreft een groot deel van zijn kracht aan de eenvoud, terwijl de muziek van Ethan Rose het juist moet hebben van het avontuur en de ongrijpbaarheid. Na enige gewenning weet Bridge Carols me echter steeds meer te overtuigen, zeker wanneer je de plaat ziet als een tijdelijk samenwerkingsverband dat los staat van de muzikale ontwikkeling van beide individuen. Bridge Carols is een typisch voorbeeld van een samenwerkingsverband waarbij het eindresultaat in eerste instantie gelijk lijkt aan de som der delen, maar wanneer je de plaat wat dieper in laat werken blijkt 1+1 uiteindelijk toch gelijk aan 2.5 of zelfs 3. Laura Gibson en Ethan Rose hebben met Bridge Carols een intrigerende plaat gemaakt die recht doet aan hun niet misselijke kwaliteiten. Het is een plaat die even wat energie zal vragen van de liefhebbers van de muziek van beiden, maar hiervoor wordt je uiteindelijk rijkelijk beloond. Erwin Zijleman
De uit Portland, Oregon, afkomstige Laura Gibson maakte vorig jaar met Beasts Of Seasons een prachtige, uiterst sobere, folkplaat, die uiteindelijk door een relatief grote groep muziekliefhebbers op de juiste waarde werd geschat. De eveneens uit Portland afkomstige Ethan Rose maakte de afgelopen jaren een aantal behoorlijk experimentele platen, waarop hij vooral door elektronica vormgegeven en over het algemeen beeldende muziek maakte (die onder andere werd gebruik voor de soundtrack van Gus van Zant’s Paranoid Park). Op Bridge Carols hebben Laura Gibson en Ethan Rose de krachten gebundeld en dit pakt uitstekend uit. Bridge Carols combineert de bijna pastorale songs en vocalen van Laura Gibson aan de avontuurlijke klanken van Ethan Rose. Het levert muziek op die al snel zal worden getypeerd als folktronica, maar dat is een vlag die de lading maar ten dele denkt, al is het maar omdat het opvallende klankenpalet van Ethan Rose zowel uit elektronische als uit organische klanken bestaat. Op Bridge Carols weten Laura Gibson en Ethan Rose elkaar perfect aan te vullen, maar doen ze geen van beiden al teveel concessies. Het samenwerkingsverband van de twee muzikanten uit Portland laat zich beluisteren als een Laura Gibson plaat met een wat minder sobere en wat avontuurlijkere instrumentatie, maar klinkt net zo goed als een Ethan Rose plaat met vocalen. Het zal voor liefhebbers van beide muzikanten wel even wennen zijn. De muziek van Laura Gibson ontleent wat mij betreft een groot deel van zijn kracht aan de eenvoud, terwijl de muziek van Ethan Rose het juist moet hebben van het avontuur en de ongrijpbaarheid. Na enige gewenning weet Bridge Carols me echter steeds meer te overtuigen, zeker wanneer je de plaat ziet als een tijdelijk samenwerkingsverband dat los staat van de muzikale ontwikkeling van beide individuen. Bridge Carols is een typisch voorbeeld van een samenwerkingsverband waarbij het eindresultaat in eerste instantie gelijk lijkt aan de som der delen, maar wanneer je de plaat wat dieper in laat werken blijkt 1+1 uiteindelijk toch gelijk aan 2.5 of zelfs 3. Laura Gibson en Ethan Rose hebben met Bridge Carols een intrigerende plaat gemaakt die recht doet aan hun niet misselijke kwaliteiten. Het is een plaat die even wat energie zal vragen van de liefhebbers van de muziek van beiden, maar hiervoor wordt je uiteindelijk rijkelijk beloond. Erwin Zijleman