Fionn Regan - 100 Acres Of Sycamore

Toen de Ierse singer-songwriter Fionn Regan begin 2010 zijn aan Nick Drake herinnerende en uiterst sobere folksongs verruilde voor behoorlijk stevige rocksongs, reageerden zowel de fans als de critici verrassend of misschien zelfs wel verbijsterend heftig. De parallel met Bob Dylan die halverwege de jaren 60 zijn akoestische gitaar verruilde voor een elektrische werd veelvuldig getrokken en in nogal wat recensies werd The Shadow Of An Empire tot de grond toe afgebroken. Nu was de tweede plaat van Fionn Regan inderdaad een totaal anders klinkende plaat dan zijn uit 2006 stammende debuut The End Of History, maar na enige gewenning hoorde ik toch vooral overeenkomsten. Fionn Regan’s nieuwe plaat, het deze week verschenen 100 Acres Of Sycamore, klinkt weer heel anders dan zijn twee voorgangers, maar toch vind ik het wederom een typische Fionn Regan plaat. Een ieder die allergische reacties kreeg van Regan’s stevige rocksongs kan opgelucht adem halen. Op 100 Acres Of Sycamore kiest Fionn Regan weer voor uiterst ingetogen songs, al klinken ze totaal anders dan die op The End Of History. Dat ligt vooral aan de instrumentatie die verre van sober is. 100 Acres Of Sycamore biedt pniet alleen ruimte aan de akoestische gitaar, maar bevat ook opvallende bedragen van piano en een flinke bak strijkers. Deze strijkers pakken af en toe flink uit, waardoor de muziek van Fionn Regan me meer dan eens doet denken aan de platen die Rufus Wainwright maakte voordat hij een jurk van Judy Garland aantrok en zich compleet verloor in bombast. Ook Jeff Buckley’s Grace is zo nu en dan relevant vergelijkingsmateriaal, al blijft de muziek van Fionn Regan ondanks de af en toe opvallend volle instrumentatie veelkleurig maar uiterst sober. Vergeleken met zijn vorige twee platen heeft Fionn Regan een enorme sprong gemaakt als songwriter. Alle songs op 100 Acres Of Sycamore zitten vol verrassende wendingen en maken een diepe indruk. De derde cd van Fionn Regan is niet alleen in muzikaal en compositorisch opzicht een opzienbarende plaat, maar valt ook op door geweldige zang. De stem van Fionn Regan heeft aan kracht en veelkleurigheid gewonnen en geeft alle songs op 100 Acres Of Sycamore iets speciaals. Ik was best onder de indruk van de vorige twee platen van de Ierse singer-songwriter, maar 100 Acres Of Sycamore is tien klassen beter. Fionn Regan werd begin vorig jaar nog verguisd, maar kan nu alleen maar worden onthaald als maker van één van de mooiste platen van het jaar.100 Acres Of Sycamore is bijzonder indrukwekkend en wonderschoon. Wereldplaat! Erwin Zijleman