04 augustus 2011

Jonathan Wilson - Gentle Spirit

De Amerikaanse singer-songwriter Jonathan Wilson maakt in interviews geen geheim van zijn bewondering voor de muziek die aan het begin van de jaren 70 in de Laurel Canyon bij Los Angeles werd gemaakt (overigens prachtig beschreven in het boek Hotel California van Barney Hoskyns). Het is muziek die ook nadrukkelijk doorklinkt op zijn officiële debuut Gentle Spirit, dat zo lijkt weggelopen uit vervlogen tijden. In de tweede helft van de jaren 90 probeerde Jonathan Wilson het ook al eens met zijn muziek, maar de plaat (Frankie Ray) die hij toen maakte zou nooit worden uitgebracht. Wilson ging vervolgens aan de slag als producer en was hiermee wel succesvol. Jonathan Wilson werkte met onder andere Chris Robinson (The Black Crowes), Andy Cabic (Vetiver) en Will Oldham en stond op het podium met grootheden als Jackson Browne, Robbie Robertson en recent nog Elvis Costello en Erykah Badu. Flink wat muzikale vrienden geven acte de présence op Wilson’s officiële debuut Gentle Spirit, maar desondanks is het een betrekkelijk ingetogen plaat zonder al te veel opsmuk geworden. Jonathan Wilson verzamelde de afgelopen jaren flink wat apparatuur die aan het eind van de jaren 60 en het begin van de jaren 70 in de Laurel Canyon werd gebruikt en doet op zijn debuut een poging om het geluid uit de hoogtijdagen van de singer-songwriter muziek te reproduceren. Daar slaagt hij uitstekend in. Gentle Spirit laat zich beluisteren als een vergeten parel uit de geschiedenis van de popmuziek en staat vol met psychedelische singer-songwriter muziek van hoog niveau. Jonathan Wilson heeft een voorkeur voor lange songs. Flink wat songs op Gentle Spirit duren langer dan zes minuten (één zelfs langer dan 10 minuten) en het merendeel hiervan sleept zich langzaam voort. De instrumentatie is in de meeste gevallen sober maar bedwelmend. In muzikaal opzicht raakt de muziek van Jonathan Wilson aan die van Laurel Canyon legendes als Crosby, Stills & Nash, Jackson Browne en Neil Young, maar Jonathan Wilson is ook niet vies van de psychedelica die Pink Floyd in haar beginjaren maakte en sluit bovendien moeiteloos aan bij psych-folkies als Devendra Banhart en Andy Cabic. Het levert een hypnotiserende plaat vol tijdloze psychedelische singer-songwriter muziek op. Toen Jonathan Wilson in 1977 werd geboren was de Laurel Canyon muziek niet meer dan een herinnering. Jonathan Wilson brengt deze herinnering bijna 35 jaar later op bijzonder indrukwekkende wijze tot leven. Het levert een plaat op die zomaar uit kan groeien tot de sensaties van 2011. Erwin Zijleman