29 augustus 2011

The Jayhawks - Mockingbird Time

The Jayhawks maakten in de eerste helft van de jaren 90 twee platen die moeten worden gerekend tot de beste alt-country platen die sinds de geboorte van het genre zijn verschenen. Op Hollywood Town Hall uit 1992 en Tomorrow The Green Grass uit 1995 inspireerden Gary Louris en Mark Olson elkaar tot een serie grootse songs, die ruim 15 jaar na de release van de platen misschien nog wel beter klinken dan destijds. Toen Mark Olson de band na Tomorrow The Green Grass verliet, verdween helaas ook de magie uit de muziek van The Jayhawks, hoe zeer Gary Louris ook zijn best deed. Die magie keerde terug toen Gary Louris en Mark Olson in 2008 de studio in doken voor het onder hun twee namen uitgebrachte Ready For The Flood. Een gezamenlijke tour inspireerde de twee tot een reünie van The Jayhawks en die reünie heeft op zijn beurt weer geleid tot Mockingbird Time. Mockingbird Time werd in dezelfde samenstelling gemaakt als Tomorrow The Green Grass en is, in tegenstelling tot Ready For The Flood, een echte Jayhawks plaat. Mockingbird Time laat zich het best vergelijken met Tomorrow The Green Grass, dat vergeleken met het behoorlijk traditioneel klinkende Hollywood Town Hall een wat lichtvoetiger geluid liet horen. Een ieder die, net als ik, Hollywood Town Hall en Tomorrow The Green Grass koestert als hoogtepunten uit de platenkast, zal direct worden verleid door Mockingbird Time. Mockingbird Time heeft immers alles wat de muziek van The Jayhawks zo goed en onweerstaanbaar maakt. Net als op Tomorrow The Green Grass vormt countryrock de basis van de muziek van de band, maar worden uitstapjes richting Beatlesque pop zeker niet uit de weg gegaan. De songs liggen stuk voor stuk lekker in het gehoor en er wordt uitstekend gemusiceerd, maar de ware magie van de muziek van The Jayhawks zit hem toch vooral in de geweldige harmonieën van Gary Louris en Mark Olson. De stemmen van Louris en Olson zijn duidelijk verschillend, maar lijken voor elkaar gemaakt. Ook op Mockingbird Time zorgen de Lennon en McCartney van de alt-country weer vrijwel continu voor kippenvel en lijken de songs alleen maar mooier en indrukwekkender te worden. Ondanks mijn vertrouwen in de muzikale kwaliteiten van Gary Louris en Mark Olson, had ik nooit verwacht dat The Jayhawks nog eens een plaat zouden maken die in de schaduw van Hollywood Town Hall en Tomorrow The Green Grass zou mogen staan. Mockingbird Time mag dit zeker en is zelfs veel meer dan een plaat die in de schaduw van de onvolprezen klassiekers mag staan. We hebben er heel lang op moeten wachten, maar de derde klassieker van The Jayhawks is een feit. Heerlijk. Erwin Zijleman