Lee Harvey Osmond (formele schrijfwijze: LeE HARVeY OsMOND, maar dat is me te ingewikkeld) is een Canadese band die tot dusver vooral opviel vanwege haar bijzondere naam. Met The Folk Sinner heeft de band rond Tom Wilson echter ook een plaat gemaakt die opzien baart (lezer Edwin bedankt voor de tip!). Dat is deels de verdienste van een aantal bevriende muzikanten, onder wie Cowboy Junkies gitarist Michael Timmins (die de plaat ook produceerde), Cowboy Junkies zangeres Margot Timmins, muzikale duizendpoot Hawksley Workman, Oh Susanna, Astrid Young (halfzus van Neil) en miskend talent Colin Linden, maar Lee Harvey Osmond heeft zelf ook heel wat te bieden. The Folk Sinner opent met een bijna verstilde versie van Gordon Lightfoot’s Oh Linda, maar schiet vervolgens alle kanten op. The Folk Sinner bevat bluesy tracks, maar is ook niet vies van folk, country, psychedelica, jazz en rock. Michael Timmins heeft bij de Cowboy Junkies al jaren het patent op een ingetogen geluid dat je als een mistvlaag insluit en vervolgens in een wurggreep houdt en dit geluid blijkt ook uitermate doeltreffend voor Lee Harvey Osmond. The Folk Sinner is een bezwerende plaat vol songs die je onmiddellijk te pakken hebben, maar vervolgens nog heel lang door kunnen groeien. Belangrijk wapen van de band is zanger Tom Wilson, die er in slaagt om in vrijwel ieder nummer anders te klinken, maar altijd overtuigt met zijn emotievolle voordracht. Minstens net zo belangrijk is de prachtige instrumentatie waarin ruimte is gereserveerd voor een enorme batterij aan instrumenten. Het geluid op de plaat is desondanks relatief sober en doet soms wat psychedelisch aan (hier en daar heeft het wat van The Doors). Met name het gitaarwerk op de plaat (variërend van zwoel tot scheurend) is prachtig, maar ook de sober opererende ritmesectie en een geweldig klinkende vibrafoon verdienen alle lof. Als dan ook Margot Timmins nog eens mee gaat zingen is de betovering compleet. Tom Wilson schijnt inmiddels meerdere platen op zijn naam te hebben staan, maar The Folk Sinner is mijn eerste kennismaking met het bijna onbegrensde talent van de Canadees. The Folk Sinner nodigt daarom nadrukkelijk uit tot het beluisteren van de man’s oudere werk en smaakt naar veel meer, maar is ondertussen ook één van de beste platen die ik de laatste tijd heb gehoord. Vooral interessant voor liefhebbers van donkere Americana in de ruimste zin van het woord, maar eigenlijk kan geen enkele muziekliefhebbers zich een buil vallen aan of heen om deze in alle opzichten opzienbarende en werkelijk bloedstollend mooie plaat. Voor mij in ieder geval één van de grootste ontdekkingen van de laatste tijd: The Folk Sinner van Lee Harvey Osmond, of vooruit LeE HARVeY OsMOND. Erwin Zijleman