Hallo Venray vierde twee jaar geleden haar vijfentwintigjarig bestaan met een reissue van haar doorbraakplaat The More I Laugh, The Hornier Due Gets uit 1992 en een tour waarin dit album integraal werd vertolkt. Dat Hallo Venray ook nog nieuwe platen kan maken die er toe doen, bewijst de band uit Den Haag met het geweldige Show, dat onlangs verscheen. De openingstrack Airy zet direct de toon. Heerlijke lome gitaarklanken en dromerige zang, met hier dwars doorheen een tegendraads gitaarloopje dat de track een typische Hallo Venray twist geeft, maar ook wel wat heeft van één van de meest onderschatte bands aller tijden: The Feelies. Ook in de tracks die volgen blijft Hallo Venray citeren uit de geschiedenis van met name de Amerikaanse rockmuziek, maar blijft het ook volledig zichzelf. In Favourite Uncles komt Lou Reed weer even tot leven (en hij komt op de plaat nog een paar keer terug), terwijl de track die volgt weer meer aan Neil Young doet denken. En zo hoor je in iedere track wel iets van een grootheid uit het verleden, maar hiernaast altijd heel veel Hallo Venray. De band was de afgelopen jaren niet heel productief, maar klinkt op Show als een goed geoliede machine. De band beschikt in de persoon van voorman Henk Koorn over een uitstekende zanger en ook het gitaarwerk op de plaat is van grote klasse. De kracht van Hallo Venray schuilt op Show vooral in de veelzijdigheid en eigenzinnigheid. Alle tracks klinken weer net wat anders en het zijn stuk voor stuk tracks waarmee Hallo Venray ook best een hele cd had mogen vullen. Persoonlijk vind ik de tracks met een dromerige mix van Americana en psychedelica het meest indrukwekkend, maar ook de wat stekeligere songs en de opvallend rauwe tracks overtuigen vrij makkelijk en zelfs als Hallo Venray zich op unieke wijze vergrijpt aan Controversy van Prince blijft de band met gemak overeind (sterker nog: de versie van Prince verbleekt bij deze prachtige onderkoelde versie van Hallo Venray). Het is op zich niet eens zo makkelijk om te beschrijven wat Show nu precies zo’n bijzondere plaat maakt. Wat ik vooral bijzonder vind aan de plaat is dat Show direct bij eerste beluistering klinkt als een plaat die je al decennia kent, maar hiernaast ook iedere keer weer sprankelt en verrast. Hallo Venray springt op Show van de hak op de tak, maar alle 14 tracks op de plaat zijn raak. En goed ook. Hallo Venray heeft de afgelopen 27 jaar haar plekje in de Nederlandse popmuziek weten te veroveren, maar wordt over het algemeen toch net wat lager ingeschat dan de echte top. Met Show bewijst de Haagse band dat het wel degelijk tot deze top behoort. Show is een gitaarplaat met internationale allure. Het is een gitaarplaat die in eerste instantie misschien over komt als een wel erg bonte mix van stijlen, maar uiteindelijk vind ik het toch een coherent geheel met een buitengewoon hoge kwaliteit als verbindend element. Show is door de Nederlandse muziekpers al overladen met superlatieven. Daar ga ik niet overheen proberen te komen, maar ik concludeer bij deze wel dat er geen woord van gelogen is. Hallo Venray vierde haar jubileum met een reissue en een tour, maar zet met Show pas echt de kroon op haar werk. Geweldige plaat. Erwin Zijleman